Μπορούμε άραγε να συγκριθούμε με Εκείνη; Όχι, όχι, φυσικά δεν μπορούμε.
Μπορούμε μόνο να επιδιώκουμε αυτό: μπορούμε να προσπαθούμε να γίνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο αντάξιοί Της. Μπορούμε να μιμηθούμε τη θεϊκή καθαρότητα της καρδιάς Της, την αγάπη Της, την ταπείνωσή Της – πρώτα από όλα την ταπείνωσή Της, γιατί γνωρίζετε ότι η ταπείνωση είναι εκείνο που πρώτα από όλα απαιτεί ο Κύριος. Χωρίς την ταπείνωση δεν υπάρχει χριστιανισμός.
Με ποιο τρόπο έδωσε η Παναγία Παρθένος, ζώντας στο ναό του Κυρίου, το παράδειγμα της ταπείνωσης;
Το έδινε με όλα, με όλα, με κάθε βήμα, με κάθε λόγο, με κάθε έργο, όμως περισσότερο από όλα και καλύτερα από όλα το έδωσε με την παράδοσή Της στο θέλημα του Θεού.
Και αφού άκουσε με προσοχή, χαμήλωσε τα μάτια Της και ταπεινά είπε:
«Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου˙ γένοιτο μοι κατά τό ῥῆμά σου» (Λουκ. 1, 38).
Απόσπασμα λόγου του Αγίου Λουκά του Ιατρού, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου