Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2023

🔸Αναγνώσματα Κυριακής


Κυριακή, 29 Οκτωβρίου 2023


Αγία Αναστασία η  Ρωμαία, η Οσιομάρτυς, Όσιος Αβράμιος και Μαρία η ανεψιά του, Αγία Μελιτίνη† ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑ΄ (Ζ΄ ΛΟΥΚΑ). 


🔹Απόστολος 

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Β´ 16 - 20

16 εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ. 17 Εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος; μὴ γένοιτο. 18 εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι. 19 ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω. 20 Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός· ὃ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ.


🔹Ευαγγέλιο

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Η´ 41 - 56

41 καὶ ἰδοὺ ἦλθεν ἀνὴρ ᾧ ὄνομα Ἰάειρος, καὶ οὗτος ἄρχων τῆς συναγωγῆς ὑπῆρχε· καὶ πεσὼν παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ παρεκάλει αὐτὸν εἰσελθεῖν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, 42 ὅτι θυγάτηρ μονογενὴς ἦν αὐτῷ ὡς ἐτῶν δώδεκα καὶ αὕτη ἀπέθνῃσκεν. Ἐν δὲ τῷ ὑπάγειν αὐτὸν οἱ ὄχλοι συνέπνιγον αὐτόν. 43 καὶ γυνὴ οὖσα ἐν ῥύσει αἵματος ἀπὸ ἐτῶν δώδεκα, ἥτις ἰατροῖς προσαναλώσασα ὅλον τὸν βίον οὐκ ἴσχυσεν ὑπ’ οὐδενὸς θεραπευθῆναι, 44 προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, καὶ παραχρῆμα ἔστη ἡ ῥύσις τοῦ αἵματος αὐτῆς. 45 καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· Τίς ὁ ἁψάμενός μου; ἀρνουμένων δὲ πάντων εἶπεν ὁ Πέτρος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ· Ἐπιστάτα, οἱ ὄχλοι συνέχουσί σε καὶ ἀποθλίβουσι καὶ λέγεις τίς ὁ ἁψάμενός μου; 46 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν· Ἥψατό μού τις· ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ’ ἐμοῦ. 47 ἰδοῦσα δὲ ἡ γυνὴ ὅτι οὐκ ἔλαθε, τρέμουσα ἦλθε καὶ προσπεσοῦσα αὐτῷ δι’ ἣν αἰτίαν ἥψατο αὐτοῦ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ, καὶ ὡς ἰάθη παραχρῆμα. 48 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· Θάρσει, θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· πορεύου εἰς εἰρήνην. 49 Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχεταί τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγων αὐτῷ ὅτι Τέθνηκεν ἡ θυγάτηρ σου· μὴ σκύλλε τὸν διδάσκαλον. 50 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούσας ἀπεκρίθη αὐτῷ λέγων· Μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε, καὶ σωθήσεται. 51 ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν οἰκίαν οὐκ ἀφῆκεν εἰσελθεῖν οὐδένα εἰ μὴ Πέτρον καὶ Ἰωάννην καὶ Ἰάκωβον καὶ τὸν πατέρα τῆς παιδὸς καὶ τὴν μητέρα. 52 ἔκλαιον δὲ πάντες καὶ ἐκόπτοντο αὐτήν. ὁ δὲ εἶπε· Μὴ κλαίετε· οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει. 53 καὶ κατεγέλων αὐτοῦ, εἰδότες ὅτι ἀπέθανεν. 54 αὐτὸς δὲ ἐκβαλὼν ἔξω πάντας καὶ κρατήσας τῆς χειρὸς αὐτῆς ἐφώνησε λέγων· Ἡ παῖς, ἐγείρου. 55 καὶ ἐπέστρεψε τὸ πνεῦμα αὐτῆς, καὶ ἀνέστη παραχρῆμα, καὶ διέταξεν αὐτῇ δοθῆναι φαγεῖν. 56 καὶ ἐξέστησαν οἱ γονεῖς αὐτῆς· ὁ δὲ παρήγγειλεν αὐτοῖς μηδενὶ εἰπεῖν τὸ γεγονός.


🔹Ερμηνεία Ευαγγελίου

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Η´ 41 - 56

41 Καὶ ἰδοὺ ἦλθεν εἰς τὸν Ἰησοῦν κάποιος ἄνθρωπος, ποὺ ὠνομάζετο Ἰάειρος. Καὶ ἦτο αὐτὸς ἄρχων τῆς συναγωγῆς. Καὶ ἀφοῦ ἔπεσε γονατιστὸς πλησίον τῶν ποδῶν τοῦ Ἰησοῦ, τὸν παρεκάλει νὰ ἔμβῃ εἰς τὸν οἶκον του· 42 διότι εἶχε κόρην μονάκριβον περίπου δώδεκα χρόνων, καὶ αὐτὴ ἦτο εἰς τὰ τελευταῖα της καὶ ἐπέθαινεν. Ὅταν δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐπήγαινε εἰς τὸ σπίτι τοῦ Ἰαείρου, τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ τὸν ἐστενοχώρουν καὶ τὸν ἐπίεζον. 43 Καὶ μία γυναῖκα, ποὺ ὑπέφερεν ἀπὸ αἱμορραγίαν πρὸ δώδεκα ἐτῶν, ἡ ὁποία μαζὶ μὲ τὰ ἄλλα βάσανα τῆς ἀσθενείας εἶχεν ἐξοδεύσει ὅλην τὴν περιουσίαν της εἰς ἰατροὺς καὶ δὲν ἠδυνήθη νὰ θεραπευθῇ ἀπὸ κανένα, 44 ἀφοῦ ἐπλησίασεν ἀπὸ πίσω τὸν Ἰησοῦν, ὥστε νὰ μὴ τὴν ἀντιληφθῇ κανείς, ἐπειδὴ ἐντρέπετο νὰ γίνῃ φανερὸν τὸ νόσημά της, ἤγγισε τὸ ἄκρον τοῦ ἐξωτερικοῦ ἐνδύματός του καὶ παρευθὺς ἐσταμάτησεν ἡ αἱμορραγία της. 45 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· Ποῖος εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ μὲ ἤγγισεν; Ἐπειδὴ δὲ ὅλοι οἱ τριγύρω ἠρνοῦντο, εἶπεν ὁ Πέτρος καὶ οἱ ἄλλοι μαθηταί, ποὺ ἦσαν μαζί του· Διδάσκαλε, τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ σὲ περιεκύκλωσαν καὶ σὲ πιέζουν· καὶ σὺ λέγεις· Ποῖος μὲ ἤγγισε; 46 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως εἶπε· Κάποιος μὲ ἤγγισε. Διότι ἐγὼ ἐκατάλαβα, ὅτι ἐβγῆκεν ἀπὸ ἐπάνω μου δύναμις θαυματουργική. 47 Ὅταν δὲ εἶδεν ἡ γυναῖκα, ὅτι δὲν ἐκρύφθη καὶ δὲν ἐξέφυγεν ἀπὸ τὸν Ἰησοῦν αὐτὸ ποὺ ἔκαμεν, ἦλθε τρέμουσα ἀπὸ τὸν φόβον της καὶ ἀφοῦ ἔπεσε γονατιστὴ πρὸ αὐτοῦ, διηγήθη εἰς αὐτὸν ἐμπρὸς εἰς ὅλον τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ τὴν αἰτίαν, διὰ τὴν ὁποίαν τὸν ἤγγισε, καὶ πῶς ἐθεραπεύθη ἀμέσως. 48 Ὁ Ἰησοῦς δὲ τῆς εἶπεν· Ἔχε θάρρος, κόρη μου· ἡ πεποίθησις ποὺ εἶχες, ὅτι θὰ εὕρισκες τὴν ὑγείαν σου, ἐὰν μὲ ἤγγιζες, αὐτὴ ἡ πίστις σου σὲ ἔχει θεραπεύσει. Πήγαινε εἰς τὸ καλό, εἰρηνικὴ καὶ ἐλευθέρα ἀπὸ κάθε ἀνησυχίαν, ποὺ ἐδοκίμαζες προτήτερα ἐξ αἰτίας τῆς ἀσθενείας σου. 49 Ἐνῷ δὲ ὡμίλει ἀκόμη ὁ Ἰησοῦς, ἦλθε κάποιος ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ ἀρχισυναγώγου καὶ τοῦ εἶπεν ὅτι ἀπέθανεν ἡ κόρη σου μὴ βάζης πλέον εἰς κόπον καὶ ἐνόχλησιν τὸν Διδάσκαλον. 50 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως, ὅταν ἤκουσε τὴν εἴδησιν αὐτήν, ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν ἀπάντησιν καὶ εἶπε· Μὴ φοβῆσαι, μόνον ἑξακολούθει νὰ πιστεύῃς καὶ θὰ σωθῇ ἀπὸ τὸν θάνατον ἡ κόρη σου. 51 Ὅταν δὲ ἦλθεν εἰς τὸ σπίτι τοῦ Ἰαείρου, δὲν ἀφῆκε νὰ ἔμβῃ κανεὶς ἄλλος εἰς τὸ δωμάτιον τῆς νεκρᾶς, παρὰ μόνον ὁ Πέτρος καὶ ὁ Ἰωάννης καὶ ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ πατέρας τοῦ κορασίου καὶ ἡ μητέρα. 52 Ἔκλαιον δὲ ὅλοι καὶ ἐκτυποῦσαν τὰ στήθη των καὶ τὰς κεφαλάς των διὰ τὴν νεκράν. Αὐτὸς δὲ τοὺς εἶπε· Μὴ κλαίετε· δὲν ἀπέθανεν, ἀλλὰ κοιμᾶται. 53 Καὶ τὸν περιγελοῦσαν, διότι ἦσαν βέβαιοι, ὅτι τὸ κοράσιον ἦτο πεθαμένον. 54 Αὐτὸς ὅμως, ἀφοῦ ἔβγαλεν ἔξω ὅλους καὶ ἔπιασε τὸ χέρι της, ἐφώναξε καὶ εἶπε· Κόρη, σήκω ἐπάνω. 55 Καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸ σῶμα ἡ ψυχή της, καὶ ἀνεστήθη ἀμέσως· καὶ ὁ Ἰησοῦς διέταξε νὰ τῆς δοθῇ φαγητὸν νὰ φάγῃ διὰ νὰ ἀναλάβῃ δυνάμεις κατόπιν τῆς ἑξαντλήσεως, ποὺ τῆς εἶχε φέρει ἡ μακρὰ καὶ θανατηφόρος ἀσθένειά της. 56 Καὶ ἐκυριεύθησαν ἀπὸ βαθὺν καὶ μεγάλον θαυμασμὸν οἱ γονεῖς της. Ὁ δὲ Ἰησοῦς τοὺς παρήγγειλε νὰ μὴ εἶπουν εἰς κανένα τὸ γεγονός, διὰ νὰ μὴ ἐρεθίζεται ὁ φθόνος τῶν ἐχθρῶν του.

Ημέρα Κυρίου!

Ξημερώνει Κυριακή ημέρα αφιερωμένη στον Κύριο μας Ιησού Χριστό αύριο !


Κάθε Κυριακή στην Ιερά μας Μονή στις 7:00 το πρωί τελείται Όρθρος και Θεία Λειτουργία!

Τῆς Ἁγίας Σκέπης.


Τὸ 1940 ἤμουν στὸ Μεσολόγγι, ἐκεῖ ποὺ ἐπιστρατεύτηκα κ᾽ ἐγὼ γιὰ τὴν πατρίδα. Τὴ νύχτα λοιπὸν χτύπησε ἡ καμπάνα κι ἀκούστηκε ἡ εἴδησι• Πόλεμος! Καὶ ὅλοι –μὰ τί ἐνθουσιασμός– ὅλοι βγήκαν ἔξω. Τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος ἔφευγαν γιὰ τὸ μέτωπο. Εἶδα τότε νιόπαντρες κόρες, ποὺ πρὶν μιὰ ᾽βδομάδα εἶχαν κάνει τὸ γάμο τους, νὰ συνοδεύουν στὸ σταθμὸ τοὺς νεαροὺς συζύγους των φωνάζοντας «Στὸ καλό, παιδιά, ἡ Παναγιὰ μαζί σας!». Εἶχαν Χριστὸ στὴν καρδιὰ καὶ Παναγιὰ στὰ χείλη. 


Καὶ στὰ ψηλὰ βουνὰ ποὺ ἀνέβηκαν οἱ μαχηταί μας, τὴν ἔβλεπαν τὴν Παναγία. Συνάντησα ἐγὼ στρατιώτη ποὺ μοῦ εἶπε• Πάτερ μου, τὴ νύχτα ποὺ φυλάγαμε, ἀπάνω στὴν κορφὴ τὴ χιονισμένη καὶ παγωμένη εἴδαμε - εἶδα, νὰ περπατάῃ μιὰ μαυροφόρα…». 


Δὲν εἶνε παραμύθι! Ἀνέβηκαν πάνω στὰ σύνορα ἐπιστήμονες, παιδιὰ μέσα ἀπὸ τὴν Ἀθήνα καὶ τὸν Πειραιᾶ• πήγανε ἄπιστοι, καὶ γύρισαν πίσω πιστοί. Καὶ μερικοὶ ἀπ᾿ αὐτοὺς δὲν γύρισαν στὶς πόλεις τους. Γνώρισα καλόγηρο στὰ Κατουνάκια τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ποὺ ἦταν λοχίας στὰ Ἀλβανικὰ βουνά, εἶδε τὸ θαῦμα τῆς Παναγίας, κι ὅταν τέλειωσε ὁ πόλεμος πῆγε ἐκεῖ, κι ἀπὸ τότε καλογερεύει, εἶνε ἀσκητής.


Θαῦμα ἔγινε• ἔτσι νικήσαμε. Ὄχι μόνο ἐπὶ Λέοντος Σοφοῦ, ἀλλὰ καὶ τὸ ᾽40, στὶς μέρες μας. Καὶ αὐτὸ τὸ θαῦμα ἑορτάζουμε σήμερα.


(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος.

Ἀπόσπασμα ἀπομαγνητοφωνημένης ὁμιλίας. Ολόκληρη στο http://www.iskiriaki.com/entipa/filladio.kiriaki/2023/2591.pdf

28 Οκτωβρίου 1824 Οι Έν Ρεθύμνω τέσσερις μάρτυρες

 28 Οκτωβρίου 1824

ΟΙ ΕΝ ΡΕΘΥΜΝΩ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ



Από το χωριό Μέλαμπες Ρεθύμνου κατάγονταν οι Άγιοι νεομάρτυρες Αγγελής, Μανουήλ, Γεώργιος και Νικόλαος, γνωστοί ειδικά στο Ρέθυμνο σαν οι τέσσερις μάρτυρες. 

Ήταν συγγενείς που στην επανάσταση του 1821 πολέμησαν τους Τούρκους.

Όταν επέστρεψαν στην γενέτειρα τους καταγγέλθηκαν στον Μεχμέτ Πασά του Ρεθύμνου σαν αποστάτες μουσουλμάνοι, καθώς οι οικογένειες τους υποκρίνονταν τους μουσουλμάνους, για να έχουν τα προνόμια που κάτι τέτοιο συνεπάγονταν.

Οι τέσσερις μάρτυρες συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν δεμένοι στο Ρέθυμνο. 

Αρνήθηκαν να υποκύψουν στις πιέσεις να απαρνηθούν την πίστη τους, βασανίστηκαν και αποκεφαλίστηκαν μπροστά από την Μεγάλη Πόρτα του Ρεθύμνου στις 28 Οκτωβρίου 1824 .

 Η εκκλησία τιμά τη μνήμη τους, την ημέρα του μαρτυρίου τους, στις 28 Οκτωβρίου, ενώ οι κάρες των τριών από τους τέσσερις μάρτυρες φυλάσσονται στον ομώνυμο ναό του Ρεθύμνου. — στην τοποθεσία 4 Μάρτυρες.

Ζητώ η Ελλάς



 

Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2023

26 Οκτωβρίου 1912, Αναστάσεως ημέρα για την Θεσσαλονίκη!

 

26 Οκτωβρίου 2023

Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης τον Οκτώβριο του 1912 δεν ήταν απλά ένα εθνικό γεγονός που αφορούσε αποκλειστικά τον ελληνισμό. Άλλωστε την πόλη την διεκδίκησε και η σύμμαχος των Ελλήνων στον Α’ Βαλκανικό πόλεμο Βουλγαρία, αφού στη συμφωνία μεταξύ των δύο κρατών για την έναρξη πολέμου εναντίον του «μεγάλου ασθενή», δηλαδή της Τουρκίας, δεν προβλεπόταν πώς θα μοιραστούν τα καταληφθέντα εδάφη. Στην ίδια συμφωνία-σύμπραξη των χριστιανικών βαλκανικών κρατών ήταν και η Σερβία, όπως και το Μαυροβούνιο.

Έτσι η Τουρκία θα έπρεπε να τα βγάλει πέρα μόνη της έχοντας και να αντιμετωπίσει βαλκανικούς λαούς που καταδυνάστευε εκατοντάδες χρόνια. Για την Θεσσαλονίκη συμπληρώνονταν 482 χρόνια το 1912.

Ο ελληνικός στρατός, όπως είναι γνωστό με την έναρξη των επιχειρήσεων κέρδιζε την μία μάχη μετά την άλλη μέχρι που έφθασε στα πρόθυρα της Θεσσαλονίκης. Εντούτοις, οι τουρκικές εφημερίδες της πόλης έγραφαν πως ο οθωμανικός στρατός κατήγαγε «περιλάμπρους νίκας εις Σαραντάπορον, Γενιτσά και Βαρδάρην»! Μοναδικός, πλέον, στόχος της τοπικής τουρκικής ηγεσίας ήταν η τόνωση του ηθικού των οθωμανών της πόλης και η τρομοκράτηση των λοιπών κατοίκων της και ιδιαίτερα των Ελλήνων.

Μέσα στο κλίμα αυτό οι Έλληνες της Θεσσαλονίκης και υπό τον φόβο να ξεσπάσουν σε αυτούς οι επίσημες τουρκικές αρχές ή και οι «όχλοι» κλείνονταν από νωρίς στα σπίτιά τους. Εν τω μεταξύ, άρχισαν να καταφθάνουν στην πόλη εξαθλιωμένοι οθωμανοί πρόσφυγες από τις καταληφθείσες περιοχές κάτι, βεβαίως, που χαλούσε το τουρκικό σενάριο περί της προέλασης του τουρκικού στρατού και τις περίλαμπρες νίκες του!

Τα καραβάνια των προσφύγων δεν προέρχονταν μόνο από τις περιοχές από τις οποίες πέρασε νικηφόρος ο ελληνικός στρατός, αλλά και από τις κατακτηθείσες από τον βουλγαρικό στρατό. Και μάλιστα, η κάθοδος των Βουλγάρων συνοδευόταν από λεηλασίες και πυρπολήσεις. Αυτό, βεβαίως, αποτέλεσε μία ακόμη πηγή ανησυχίας για τους Έλληνες της Θεσσαλονίκης, αφού κανένας δεν ήξερε ποιος θα επικρατήσει σ’ αυτόν τον αγώνα δρόμου μεταξύ των δύο αυτών στρατών.

Βρισκόμαστε, λοιπόν, λίγες μέρες πριν από την γιορτή του πολιούχου της πόλης Αγίου Δημητρίου και όλοι εύχονταν και προσεύχονταν να γιορτάσουν και την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης!

Μετά την καθοριστική ήττα του τουρκικού στρατού στα Γιαννιτσά (19-20 Οκτωβρίου) ο δρόμος για την Θεσσαλονίκη είχε ανοίξει και μία από τις τελευταίες απελπιστικές ενέργειες του διοικητή της 8ης Στρατιάς του Αυτοκρατορικού Οθωμανικού Στρατού της Μακεδονίας Χασάν Ταχσίν Πασάς ήταν η καταστροφή της γέφυρας του Αξιού. Ο αλβανικής καταγωγής ανώτατος αξιωματικός πίστευε πως με τον τρόπο αυτό προφύλασσε την πόλη από την προέλαση του ελληνικού στρατού.

Να προσθέσουμε, πως πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος ο οποίος την στιγμή εκείνη ζήτησε, πολύ σωστά, από τον αρχιστράτηγο του ελληνικού στρατού, διάδοχο του θρόνου, πρίγκιπα Κωνσταντίνο να κινηθεί προς την Θεσσαλονίκη και όχι προς το Μοναστήρι. Κάτι που, όπως φαίνεται, δεν άρεσε στον διάδοχο, και από το σημείο αυτό μπήκαν οι… βάσεις για τον εθνικό διχασμό που οδήγησαν δέκα χρόνια μετά στην μικρασιατική καταστροφή.

Έντονες ήταν και οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις μέσα στην πόλη μεταξύ των προξένων των Μεγάλων Δυνάμεων και του αντιστρατήγου Χασάν Ταχσίν και των λοιπών πολιτικών και των θρησκευτικών ηγετών, χωρίς να πείθεται ή να αποφασίζει, όμως, ο στρατιωτικός διοικητής να παραδώσει την πόλη στον ελληνικό στρατό. Προφανώς, δεν ήταν μια απόφαση που μπορούσε να την πάρει χωρίς περίσκεψη. Άλλωστε, ο ελληνομαθής και απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής των Ιωαννίνων αντιστράτηγος Χ. Ταχσίν καταδικάστηκε, αργότερα, ερήμην σε θάνατο από την Τουρκία.

Το πρωί της 25ης Οκτωβρίου, παραμονή της γιορτής του Αγίου Δημητρίου, το διοικητικό συμβούλιο του βιλαετίου και το δημοτικό συμβούλιο της πόλης, συνεδρίασε παρουσία του Χασάν Ταχσίν και εξουσιοδότησε τους προξένους να αναγγείλουν τους όρους του τούρκου στρατηγού στους Έλληνες. Ο ρώσος πρόξενος αρνήθηκε να παραδώσει τους όρους αυτούς, λέγοντας πως πρόκειται για όρους νικητή και όχι ηττημένου. Κάτι που δεν πέρασε… απαρατήρητο και από την ελληνική ηγεσία και τον αρχιστράτηγο του ελληνικού στρατού, διάδοχο Κωνσταντίνο. Έτσι οι όροι αυτοί «επιστράφηκαν» ως απαράδεκτοι μαζί με ελληνικό τελεσίγραφο, με ολιγόωρη προθεσμία, για την παράδοση της Θεσσαλονίκης άνευ όρων!

Εντούτοις, ο Χασά Ταχσίν ακόμη και τα χαράματα της 26ης Οκτωβρίου, ανήμερα δηλαδή της γιορτής του πολιούχου της Θεσσαλονίκης, προσπάθησε να κερδίσει χρόνο, πράγμα που δεν τα κατάφερε, αφού ήδη έχει εκπνεύσει η προθεσμία και ο ο έλληνας αρχιστράτηγος, διάδοχος Κωνσταντίνος διέταξε την προέλαση και την κατάληψη της πόλης.

Κατά τις τέσσερις το απόγευμα της 26ης Οκτωβρίου ο τουρκικός στρατός παραδόθηκε άνευ όρων και οι αξιωματικοί του ελληνικού στρατού Βίκτωρ Δούσμανης και Ιωάννης Μεταξάς μπήκαν το βράδυ της ίδιας μέρας στην πόλη για τη σύνταξη του πρωτοκόλλου παράδοσης.

Έτσι κι αλλιώς αυτό ήταν το τυπικό μέρος! Ανήμερα της γιορτής του Αγίου Δημητρίου δεν υπήρχε καμία αμφισβήτηση ποιος ήταν, πλέον, το αφεντικό της Θεσσαλονίκης! Οι Τούρκοι δεν είχαν ούτε τις δυνάμεις ούτε το σθένος να συνεχίσουν την αντίσταση και τον πόλεμο. Οι επίσημες υπογραφές «έπεσαν» στις 1.30 π.μ. της 27ης Οκτωβρίου, αλλά ως ημέρα παράδοσης θεωρήθηκε κατ’ απαίτηση του Ιωάννη Μεταξά η 26η Οκτωβρίου για να αποδοθεί και η πρέπουσα τιμή στον πολιούχο της Θεσσαλονίκης Άγιο Δημήτριο. Γι’ αυτό και στο πρωτόκολλο που υπογράφηκε τέθηκε ως ημερομηνία και ώρα παράδοση η ενδεκάτη και τριάντα νυκτερινή της 26ης Οκτωβρίου.

Πέραν, όμως, από την τιμή προς τον άγιο, η ελληνική πλευρά μπορούσε να χρησιμοποιήσει το πρωτόκολλο αυτό, ως αποδεικτικό στοιχείο για την κατάληψη της πόλης πριν από την άφιξη στην Θεσσαλονίκη των Βουλγάρων. Και πράγματι οι Βούλγαροι «κατάφεραν» να μπουν στην Θεσσαλονίκη κατόπιν αδείας που τους έδωσε ο διάδοχος Κωνσταντίνος, αφού οι ίδιοι ζήτησαν να μπουν μόνον για να ξεκουραστούν και να επιστρέψουν. Στη συνέχεια, όμως, οι βούλγαροι στρατιώτες δημιούργησαν πολλά προβλήματα στους Θεσσαλονικείς όλων των εθνοτήτων.

Το πρόβλημα λύθηκε τον Ιούνιο του 1913 με την έναρξη του Β’ Βαλκανικού Πολέμου και την εκδίωξη των Βουλγάρων από την Θεσσαλονίκη και από άλλες περιοχές της σημερινής Βόρειας Ελλάδας τις οποίες οι ίδιοι είχαν καταλάβει. Από όλες τις περιοχές που πέρασαν άφησαν πίσω τους τις χειρότερες εντυπώσεις! Διάβαζε εγκληματικές. Κάτι που επαναλήφθηκε από την Βουλγαρία και στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μετά την παραχώρηση από τους συμμάχους τους Γερμανούς την διοίκηση περιοχών της Μακεδονίας και Θράκης. Τα εγκλήματά τους σ’ αυτή την περίπτωση είχαν μορφή γενοκτονίας και προσπάθειας αλλοίωσης του ελληνικού εθνικού χαρακτήρα της περιοχής.

Από την άλλη μεριά ο ελληνικός στρατός και γενικότερα οι Έλληνες εξεδήλωσαν μεγάλη μεγαλοψυχία απέναντι στους οθωμανούς Θεσσαλονικείς, πράγμα που φανερώνει η πιο κάτω φράση εφημερίδας της εποχής:

«Συμπαθήσωμεν τους ηττηθέντας εχθρούς μας αποφεύγοντες την επιδείνωσιν της ήδη δεινώς τρωθείσης καρδιάς των…»! («Νέα Αλήθεια», 3 Νοεμβρίου 1912)

Η Θεσσαλονίκη, λοιπόν, μπορεί τις μέρες αυτές να γιορτάζει και να πανηγυρίζει μαζί με όλο τον ελληνισμό τόσο τον πολιούχο της, άγιο Δημήτριο και την ένδοξη απελευθέρωσή της όσο και την έναρξη του έπους του ’40!

Η απελευθέρωση της πόλης στις 26 Οκτωβρίου του 1912 έλαβε χαρακτήρα αναστάσιμο και το «Χριστός Ανέστη» ήταν στα χείλη όλων!

Έτσι καλωσόρισαν και τους Έλληνες στρατιώτες φιλώντας ακόμη και τα άλογά τους!


Χρόνια πολλά Θεσσαλονίκη!


Χρόνια πολλά Ελλάδα!

https://www.pemptousia.gr/2023/10/26-oktovriou-1912-anastaseos-imera-gia-tin-thessaloniki/


Πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα Speaknews (Οκτώβριος 2023). Εδώ δημοσιεύεται με μερικές επεμβάσεις και διορθώσεις.

🇬🇷 Ιερά Ακολουθία



▪️🌞 Σάββατο 28 Οκτωβρίου 

Της Φωτοφόρου Σκέπης Της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας θα τελεστεί στην Ιερά μας Μονή 

Πρωινή Πανηγυρική Θεία Λειτουργία ώρα 7:00 π.μ


Χρόνια πολλά καλά και ευλογημένα!!!

Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2023

Ιερά Ακολουθία

  


▪️🌙 ΤΕΤΆΡΤΗ 25 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ

Παραμονή της εορτής του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου εορτάζει το ιερό παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου που βρίσκεται εντός της Ιεράς Μονής.


Στην Ιερά μας Μονή θα τελεσουμε στις 6:00 ώρα το απόγευμα την παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο και αμέσως μετά στις 6:30 πανηγυρικό εσπερινό, όρθρο και θεία λειτουργία προς τιμή του Αγίου Δημητρίου.


Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα τελεστεί Ιερό μνημόσυνο εις μνήμην του κτήτορα της Ιεράς μας μονής, τον πατέρα Δημήτριο Ηλιάδη.





 


Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2023

Ο αληθινά ταπεινός

 


Ο αληθινά ταπεινός έχει την κεφαλήν του κάτω από τα πόδια όλων των ανθρώπων, δι’ αυτό με όλη μας την δύναμιν και σε όλην μας την ζωήν να επιδιώξουμε και να παρακαλούμε τον Εσταυρωμένον μας Ιησούν, που είναι η άκρα ταπείνωσις, να μας χαρίσει και εμάς την αγίαν ταπείνωσιν…


☦️Όσιος Ευμένιος Σαριδάκης


* Φωτογραφία ο π. Ευμένιος στρατιώτης στο Μ. Πεύκο το 1954.

Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2023

Ιερά Ακολουθία

 


▪️🌙 ΤΕΤΆΡΤΗ 25 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ
Παραμονή  της εορτής του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου εορτάζει το ιερό παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου που βρίσκεται εντός της Ιεράς Μονής.

Στην Ιερά μας Μονή θα τελεσουμε στις 6:00 ώρα το απόγευμα την παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο και αμέσως μετά στις 6:30 πανηγυρικό εσπερινό, όρθρο και θεία λειτουργία προς τιμή του Αγίου Δημητρίου.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα τελεστεί Ιερό μνημόσυνο εις μνήμην του κτήτορα της Ιεράς μας μονής, τον πατέρα Δημήτριο Ηλιάδη.



Η αληθινή αγάπη

 


Η αγάπη παραβλέπει τις ιδιοτροπίες του αδελφού. 

Συγχωρεί τα λάθη. Ανέχεται τα ελαττώματα. Υποχωρεί στο πείσμα. Αποφεύγει την κατάκριση. Αγνοεί την ειρωνία. Διαλύει τις καχυποψίες. Αρνείται τις συκοφαντίες. Δεν επικρίνει και δεν διασύρει δημόσια.

 Σκεπάζει όλες τις ελλείψεις με έναν τρόπο ευγενικό και μεγαλόψυχο. «Η αγάπη τω πλησίον κακόν ουκ εργάζεται, μακροθυμεί, χρηστεύεται.. ού φησιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής.. ου λογίζεται το κακόν» βροντοφωνεί ο Παύλος.


☦️Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας

      

Το μεγαλύτερο θηρίο


 Από τα θηρία δεν έχω παράπονο. Βλέπεις, τα ζώα δεν μπορούν να κάνουν μεγάλο κακό, γιατί δεν έχουν μυαλό, ενώ ο άνθρωπος που φεύγει μακριά από τον Θεό γίνεται χειρότερος από το μεγαλύτερο θηρίο! 


☦️ Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2023

Είναι πολλές οι παγίδες του διαβόλου...

 


Έλεγε η Αγία Συγκλητική: «Είναι πολλές οι παγίδες του διαβόλου. Δεν μπόρεσε να κλονίσει μια ψυχή με τη φτώχεια; Παρουσιάζει τον πλούτο ως δόλωμα.


Δεν έκανε τίποτε με τους εξευτελισμούς και τους χλευασμούς; Προβάλλει επαίνους και δόξα. Νικήθηκε με την υγεία; Φέρνει αρρώστια στο σώμα· επειδή δηλαδή δεν μπόρεσε να εξαπατήσει την ψυχή με τις ηδονές, προσπαθεί με τους αθέλητους πόνους να την κάνει να παρεκτραπεί. Μας προξενεί λοιπόν, αφού ζητήσει την άδεια, κάποιες πολύ βαριές αρρώστιες (πρβ. Ιώβ 2:5-7), ώστε με την αδημονία να θολώσει την αγάπη μας προς τον Θεό.

» Εσύ όμως, ακόμη και αν το σώμα σου σφάζεται από τους πόνους και φλέγεται από υψηλό πυρετό, ή και ψήνεται από άσβεστη δίψα, αν τα παθαίνεις αυτά, επειδή είσαι αμαρτωλός, θυμήσου την αιώνια κόλαση, την αιώνια φωτιά και τις αφόρητες τιμωρίες, και δεν θα κυριευτείς από αδημονία εξαιτίας όσων υποφέρεις τώρα. Να χαίρεσαι μάλιστα, γιατί σε επισκέφτηκε ο Θεός, και να έχεις διαρκώς στο στόμα σου το παρήγορο ρητό του προφήτη Δαβίδ: «Πολλές παιδαγωγικές δοκιμασίες μου έστειλε ο Κύριος, στον θάνατο όμως της αμαρτίας δεν με παρέδωσε» (Ψαλμ. 117:18).

» Ήσουν σίδερο; Με τη φωτιά του πυρετού αποβάλλεις τη σκουριά. Αν πάλι είσαι άρρωστος, ενώ ήσουν ενάρετος, από τα μεγάλα προοδεύεις στα μεγαλύτερα. Είσαι χρυσάφι; Με τη φωτιά θα γίνεις χρυσάφι πιο καθαρό. Σου δόθηκε αρρώστια, υπηρέτης του σατανά, στο σώμα (Β’ Κορ. 12:7); Να χαίρεσαι πολύ. Δες με ποιον έγινες όμοιος: με τον μέγα Παύλο, που φώτισε την οικουμένη! Δοκιμάζεσαι από τον πυρετό και υποφέρεις από το ρίγος; Αφού λοιπόν περάσεις και εσύ από φωτιά και από νερό, θα βρεις να σε περιμένει η αναψυχή (Ψαλμ. 65:12). Όταν δηλαδή σε βρουν τα πρώτα, περίμενε και το επόμενο.

» Μη λυπηθείς που λόγω της αρρώστιας του σώματος δεν μπορείς να σταθείς όρθιος στην προσευχή ή να ψάλλεις με φωνή. Όλα αυτά και τα παρόμοια τα κάναμε για να νικήσουμε τις σαρκικές επιθυμίες. Έτσι και η νηστεία και ο ύπνος καταγής έχουν νομοθετηθεί εναντίον των αισχρών ηδονών· αν όμως αυτές μειώθηκαν λόγω της αρρώστιας, εκείνα είναι περιττά. Και τι λέω περιττά; Η αρρώστια, ως ισχυρότερο και ανώτερο φάρμακο, βοηθά περισσότερο στο να ταπεινωθεί εντελώς το σαρκικό φρόνημα. Και αυτή είναι η μεγάλη άσκηση, το να υπομένουμε καρτερικά τις αρρώστιες και να ευχαριστούμε τον Θεό.

» Τυφλώθηκαν από αρρώστια τα μάτια μας; Ας μη μας φανεί βαρύ. Τα όργανα της απληστίας χάσαμε, με τα εσωτερικά όμως μάτια βλέπουμε σαν σε καθρέφτη τη δόξα του Κυρίου (Β’ Κορ. 3:18). Κουφαθήκαμε; Ας ευχαριστήσουμε τον Θεό. Δεν θα ξανακούσουμε μάταια ακούσματα, με τα νοερά αυτιά όμως θα ακούμε πάντοτε τον λόγο του Κυρίου. Έπαθαν τα χέρια ή τα πόδια μας; Στερηθήκαμε, για την ωφέλειά μας, τα μέλη που κάνουν την αμαρτία· έχουμε όμως εσωτερικά χέρια και πόδια, με τα οποία θα κατατροπώσουμε τον εχθρό και θα βαδίσουμε με ασφάλεια τον δρόμο που οδηγεί στον ουρανό. Όλο το σώμα καταπονείται από την αρρώστια; Ο εσωτερικός όμως άνθρωπος αποκτά τέλεια υγεία.

» Ας μη μας πιάνει λοιπόν αδημονία όταν αρρωσταίνουμε, αλλά ας ευχαριστήσουμε τον Θεό που όλα τα οικονομεί για το συμφέρον μας και συχνά, με την πρόσκαιρη αρρώστια του φθαρτού σώματος, χαρίζει στην αθάνατη ψυχή υγεία και σωτηρία αιώνια».


Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ