Η Παναγία μας

 

Πόσο συγκινητικό είναι να βλέπει κανένας την Παναγία να ετοιμάζει με τα άχραντα χέρια της, το κλινάρι της, τις λαμπάδες, το θυμιατήρι με το λιβάνι και ότι άλλο χρειαζότανε για την κηδεία της. 

Από μικρό κορίτσι αγαπούσε την εργασία και ολοένα δούλευε, πότε γνέθοντας όπως στον Ευαγγελισμό που την βρήκε ο Αρχάγγελος με τη ρόκα στο χέρι, πότε ράβοντας τα ίδια τα φορέματά της, ως<<ιμάτια αυτόρραφα αγαπώσα>>, κι υστερώτερα όταν γεννήθηκε ο Χριστός, υφαίνοντάς Του, τον<<άρραφον >> εκείνον χιτώνα που του τον βγάλανε την ώρα που τον σταυρώσανε, και που ήταν τόσοόμορφος, ώστε κι οι στρατιώτες δεν θελήσανε να τον σχίσουνε, όπως κάνανε για τα άλλα ρούχα,αλλά είπανε να βάλουνε κλήρο σε όποιον λάχει, όπως γράφει ο ίδιος ο Ιωάννης ο ψυχογιός της.

Και στα γεράματά της δεν ξεκουράστηκε, αλλά η ίδια έκανε τις δουλειές του σπιτιού, έραβε, μαγείρευε,περιποιότανε τον καινούριο γιό της τον Ιωάννην, κι ως την τελευταίαν ώρα της ζωής της, με τα χέρια εκείνα τα αγιασμένα που σπαργάνωσε τον Χριστό, ετοίμασε το κρεβάτι της, κι όλα τα της ταφής της.

Φώτης Κόντογλου

Γυναίκα μου, έστειλες την Παναγία στο σπίτι μας

Ήλθε κρατώντας μια λαμπάδα σαν τον κορμό μικρού δένδρου! Ήταν πλημμυρισμένος χαρά κι ευγνωμοσύνη. Μαζί του είχε έλθει και η ευσεβής γυναίκα του.

Πριν μερικές εβδομάδες, πιστοί από το Αγρίνιο με τον π. Θεόκλητο είχαν έρθει στην Βαρνάκοβα, για να προσκυνήσουν και να κάνουν και Θεία Λειτουργία. Μαζί τους είχε έλθει και η σύζυγος του κυρίου Σωτήρη, κατά προτροπή του ιδίου.

– Ήμουν άρρωστος από πολύ καιρό και οι γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν τί έχω. Έφθασα στο σημείο να μην έχω κουράγιο να οδηγήσω το αυτοκίνητο, να πάω να ψωνίσω για τα παιδιά μου, διηγήθηκε πολύ συγκινημένος την ημέρα που ήλθε και πρόσθεσε:

Εγώ έστειλα την γυναίκα μου στην Παναγιά, για να προσευχηθεί και να βοηθηθώ, γιατί κόντευα ν’ απελπιστώ. Καθώς λοιπόν ήμουν ξαπλωμένος με πόνους και στα κακά μου χάλια, κατά τις εννέα το πρωί, ένοιωσα ξαφνικά μια αλαφράδα και μαζί χαρά! Αμέσως κατάλαβα!

Η Παναγία έστειλε τη Χάρι Της. Έκανα τον Σταυρό μου και δοκίμασα να σηκωθώ. Το κατάφερα χωρίς πόνους.

Ένοιωθα δύναμη και ευεξία. Ντύθηκα, πλύθηκα, χτενίστηκα και περίμενα τη γυναίκα μου γεμάτος συγκίνησι και χαρά. Ήρθε κατά το μεσημέρι. Όταν με είδε σηκωμένο και υγιή, άρχισε να κλαίει από ευγνωμοσύνη προς τον Θεό.

Την άλλη μέρα πήγα στην αγορά του Αγρινίου και αγόρασα την πιο μεγάλη λαμπάδα. Με κοιτούσαν καλά καλά. Εμένα όμως δεν με ένοιαζε τίποτε. Ήθελα να ανέβω, αν ήταν δυνατό, κάπου ψηλά και να φωνάξω τις ευχαριστίες μου στον Θεό και στην Παναγιά. Να τ’ ακούσουν όλοι οι άνθρωποι για να πιστέψουν!

Από το βιβλίο: «ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ (και η Παράκλησή Της)»

ΙΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ-ΚΟΙΝΟΒ. ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑΣ, 2005

Το Πάσχα του καλοκαιριού

 

Mεγάλη, λοιπόν, καὶ τρισμεγάλη ἡ σημερινη ἡμέρα. Xαρμόσυνη καὶ ὑπέροχη καὶ μοναδική. Tὸ Πάσχα τοῦ Καλοκαιριοῦ. Xαίρονται τὰ πάντα, τὰ μέσα καὶ τὰ ἔξω, ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ. Πᾶσα ἡ γῆ εὐφραίνεται. Kι ὁ οὐρανὸς πανηγυρίζει καὶ ἀγάλλεται. Tὸ αἰσθάνεται ἡ ψυχή μας. Tὸ νοιώθουμε στὰ κατάβαθα. Συγκινούμεθα πολὺ καὶ αἰσθανόμεθα ὑπέροχα.

Ἂς εὐλογεῖ ἡ Kυρία Θεοτόκος μας, ἂς εὐλογεῖ τὴ γῆ μας.

Ἂς εὐλογεῖ τὴν πατρίδα μας.

Ἂς εὐλογεῖ τὸν καθένα.

Ἂς εὐλογεῖ τὴ νεολαία μας.

Ἂς περικρατεῖ τὰ γηρατειά.

Ἂς ἐπισκέπτεται τοὺς ἀρρώστους καὶ πονεμένους καὶ φτωχούς. Ἂς πηγαίνει παντοῦ. Διότι, κάποτε, Τὴ ζήτησαν στὸν οὐρανὸ κάποιοι ἔνθεοι, καὶ εἶπαν πὼς λείπει. Καὶ ρώτησαν: «Ποῦ εἶναι ἡ Kυρία;» Kαὶ ἀπήντησαν πὼς εἶναι κάτω στὴ γῆ, μὲ τοὺς ἀρρώστους, μὲ τοὺς πονεμένους, μὲ τοὺς φτωχούς, μὲ τοὺς φυλακισμένους, μὲ τοὺς θλιμμένους, μὲ τὶς χῆρες, μὲ τὰ ὀρφανά, μὲ τοὺς πονεμένους, μὲ τοὺς ἀδικημένους, μὲ ὅλο τὸν κόσμο. Mὲ ὅλη τὴν πλάση. Mὲ κάθε ψυχὴ καὶ μὲ κάθε ὕπαρξη. Ἄλλωστε, ἡ ὀντότητα τοὺ καθενός μας ζητάει μιὰ μανούλα, μία στοργή, μία ἄφατη θωπεία, μιὰ ἀσφάλεια καὶ μιὰ Θεϊκὴ ἀγκάλη.

Αὐτὴ εἶναι τῆς Kυρίας Θεοτόκου!..

Πατρὸς Ανανία Κουστένη.

Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Σκαραμαγκά

Χρόνια καλά πολλά και ευλογημένα! 

Η Μάνα Παναγιά να προστατεύει όλο τον κόσμο και τον καθένα ξεχωριστά!! 

 

Μεγάλη εορτή!

 Τέτοια είναι η εορτή που έχουμε σήμερα. Τόσο μεγάλα είναι τα γεγονότα που υμνολογούμε. Αυτά μας χαρίζει η χριστοανθής ρίζα του Ιεσσαί, η ιερόβλαστη ράβδος του Ααρών, ο νοητός παράδεισος του ξύλου της ζωής, ο έμψυχος λειμώνας των παρθενικών αρωμάτων, η ανθισμένη θεογεώργητη άμπελος του ώριμου και ζωογόνου βότρυος, ο υψηλός και επηρμένος χερουβικός θρόνος του Παμβασιλέως, ο οίκος ο γεμάτος από τη δόξα Κυρίου, το άγιο καταπέτασμα του Χριστού, ο φωτεινότατος τόπος της ανατολής, αυτά μας χαρίζει, καθώς κοιμήθηκε σήμερα εν ειρήνη και δικαιοσύνη. 

Λέω κοιμήθηκε, όχι όμως και πέθανε. Πέρασε από τη γη στον ουρανό, όμως δεν εγκατέλειψε την υπεράσπιση του ανθρώπινου γένους.

Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης

Ιερά Πανήγυρις