"Δεν πρέπει να κλονιζόμαστε στην πνευματική ζωή από καμιά εχθρική δύναμη.
Αντίθετα να στηριζόμαστε στα λόγια του Θεού: «Τον δε φόβον αυτών ου μη φοβηθώμεν, ουδ' ου μη ταραχθώμεν, ότι μεθ' ημών ο Θεός. Κύριον τον Θεόν ημών αυτόν αγιάσωμεν και Αυτός έσται ημίν φόβος»
Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ.
Πρέπει να πονάς.
Ν’ αγαπάς και να πονάς.
Να πονάς γι’ αυτόν που αγαπάς.
Η αγάπη κάνει κόπο για τον αγαπημένο.
Όλη νύχτα τρέχει, αγρυπνεί, ματώνει τα πόδια, για να συναντηθεί με τον αγαπημένο. Κάνει θυσίες δεν λογαριάζει τίποτα, ούτε απειλές ούτε δυσκολίες εξαιτίας της αγάπης."
Άγιος Πορφύριος
Το ποίημα του Κώστα Κρυστάλλη ”Στο Σταυραετό”, δε θα φύγει ποτέ από τη μνήμη μου:
”Από μικρό κι απ’ άφαντο πουλάκι, σταυραετέ μου,
παίρνεις κορμί με τον καιρό, και δύναμη κι αγέρα,
κι απλώνεις πήχες τα φτερά και πιθαμές τα νύχια,
και μες στα σύννεφα πετάς, μες στα βουνά ανεμίζεις”.
Το διάβαζα στον Ορέστη Μακρή, στο καμαρίνι, κι έκλαιγε.
Διάβασέ μου το, άλλη μία φορά, μου έλεγε.
Ο Μακρής, δεν ήταν μόνο σπουδαίος ηθοποιός, αλλά και ιδιαίτερα διαβασμένος.
Του άρεσε να με συμβουλεύει. Μου έλεγε συνέχεια: ”Το στάχυ…Να είσαι σεμνός.
Όσο ψηλά κι αν φτάσεις, ποτέ μη φουσκώσεις. Οι μεγάλοι άνθρωποι είναι σεμνοί.
Δεν κάνουν επίδειξη. Το μεστωμένο στάχυ, που είναι γεμάτο από καρπό, είναι γυρτό. Το γυρτό σημαίνει σεμνότητα.
Το αδειανό στάχυ πάει όπου φυσά ο αέρας γιατί δεν έχει τίποτα μέσα”.
Νίκος Ρίζος
Πηγή
https://proskynitis.blogspot.com/2021/01/blog-post_12.html?m=1
