Αναγνώσματα Κυριακής

Κυριακή, 26 Σεπτεμβρίου 2021

Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος (Μετάσταση), Άγιος Νείλος ο νεότερος από την Καλαβρία'Η μετάστασις τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. Γεδεὼν τοῦ δικαίου (1350 π.Χ.). Ἀνάμνησις τῆς ἐπιστροφῆς τῆς τ. κάρας τοῦ ἀποστ. Ἀνδρέου καὶ τῶν ἐγκαινίων τοῦ νέου ἱ. ναοῦ αὐτοῦ ἐν Πάτραις (26.9.74).

🌼Ἀπόστολος🌼

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ Α' Δ´ 12 - 19

12 Θεὸν οὐδεὶς πώποτε τεθέαται· ἐὰν ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὁ Θεὸς ἐν ἡμῖν μένει καὶ ἡ ἀγάπη αὐτοῦ τετελειωμένη ἐστὶν ἐν ἡμῖν. 13 ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἐν αὐτῷ μένομεν καὶ αὐτὸς ἐν ἡμῖν, ὅτι ἐκ τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ δέδωκεν ἡμῖν. 14 Καὶ ἡμεῖς τεθεάμεθα καὶ μαρτυροῦμεν ὅτι ὁ πατὴρ ἀπέσταλκε τὸν υἱὸν σωτῆρα τοῦ κόσμου. 15 ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ μένει καὶ αὐτὸς ἐν τῷ Θεῷ. 16 καὶ ἡμεῖς ἐγνώκαμεν καὶ πεπιστεύκαμεν τὴν ἀγάπην ἣν ἔχει ὁ Θεὸς ἐν ἡμῖν. Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ. 17 Ἐν τούτῳ τετελείωται ἡ ἀγάπη μεθ’ ἡμῶν, ἵνα παρρησίαν ἔχωμεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως, ὅτι καθὼς ἐκεῖνός ἐστι, καὶ ἡμεῖς ἐσμεν ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ. 18 φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ’ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον, ὅτι ὁ φόβος κόλασιν ἔχει, ὁ δὲ φοβούμενος οὐ τετελείωται ἐν τῇ ἀγάπῃ. 19 Ἡμεῖς ἀγαπῶμεν αὐτόν, ὅτι αὐτὸς πρῶτος ἠγάπησεν ἡμᾶς.

🌹 Ευαγγέλιο🌹

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΘ´ 25 - 27

25 Οἱ μὲν οὖν στρατιῶται ταῦτα ἐποίησαν. εἱστήκεισαν δὲ παρὰ τῷ σταυρῷ τοῦ Ἰησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή. 26 Ἰησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν μητέρα καὶ τὸν μαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα, λέγει τῇ μητρί αὐτοῦ· Γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου, 27 εἶτα λέγει τῷ μαθητῇ· Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου. καὶ ἀπ’ ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ μαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια.

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΚΑ´ 24 - 25

24 Οὗτός ἐστιν ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρῶν περὶ τούτων καὶ γράψας ταῦτα, καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς ἐστιν ἡ μαρτυρία αὐτοῦ. 25 ἔστι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἅτινα ἐὰν γράφηται καθ’ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. Ἀμήν.

🌹 Ερμηνεία Ευαγγελίου

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΘ´ 25 - 27

25 Οι μεν στρατιώται αυτά έκαμαν. Εστάθηκαν δε πλησίον στον σταυρόν του Ιησού η μητέρα του και η αδελφή της μητέρας του, η Μαρία η γυναίκα του Κλωπά και η Μαρία η Μαγδαληνή. 26 Ο Ιησούς τότε, όταν είδε την μητέρα του και τον μαθητήν, τον οποίον ιδιαιτέρως αγαπούσε, να στέκη εκεί κοντά, είπεν εις την μητέρα του· “γύναι, αυτός θα είναι ο υιός σου απ' εδώ και πέρα”. 27 Επειτα λέγει στον μαθητήν· “ιδού η μητέρα σου”. Και από εκείνην την ώρα επήρεν αυτήν ο μαθητής στο σπίτι του.

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΚΑ´ 24 - 25

24 Αυτός είναι ο μαθητής εκείνος, που δίδει την μαρτυρίαν δι' όλα αυτά και που τα έγραψεν στο Ευγγέλιόν του. Και γνωρίζομεν καλά ότι είναι αληθινή η μαρτυρία του. 25 Υπάρχουν δε και πολλά άλλα, όσα έκαμεν ο Ιησούς, τα οποία εάν ήθελαν γραφή ένα προς ένα, νομίζω ότι ολόκληρος ο κόσμος με τας βιβλιοθήκας του δε θα εχωρούσε τα βιβλία, που θα εγράφοντο. Πράγματι”.

Η αγωγή της μάνας

 "Το παιδί έχει ανάγκη από πολλή αγάπη και στοργή και από πολλή καθοδήγηση. Αν χορτάσει στοργή και αγάπη, όταν είναι μικρό, ύστερα έχει δύναμη να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ζωής.

Είναι μεγάλη υπόθεση η αγωγή που θα δώσει η μάνα στο παιδί της όταν είναι μικρό. Διότι σύμφωνα με την αγωγή πού θα πάρει το παι­δί από μικρό, θα εξελιχθη και η υπόλοιπη ζωή του. Και αν κάποιος γίνη άγιος και πάη στον Παράδεισο, πολλά θα οφείλει και στην μάνα του.

Γι΄αυτό και εκεί πάνω θα δούμε μάνες πιό ψηλά από μας, μή μας παραξενεύει αυτό. Διότι, ας υποθέσουμε, ότι μιά μάνα έχει τέσσερα παιδιά και τα παιδιά της παίρ­νουν οκτώ, ας πούμε, στον Παράδεισο. Η μάννα τους, πού τόσα οφείλουν σ’ αυτήν, δεν δικαιούται τα δύο; “Ε, 2X4=8. Και κανά δύο από τους δικούς της κόπους, νάτην με άριστα στον Παράδεισο, στην πρώτη θέση"

Από το βιβλίο:"Οικογενειακή ζωή"Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου,Λόγοι Δ'

O άγιος Ευστάθιος και η συνοδεία του.

 

(φωτογραφία από την χτεσινοβραδινή Ακολουθία που τελέστηκε στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Σκαραμαγκά προς τιμήν του Αγίου Ευσταθίου) 

Αυτός ο μεγαλομάρτυρας του Χριστού Ευστάθιος ήταν στρατηλά­της ενδοξότατος στη Ρώμη στα χρόνια του αυτοκράτορα Τραϊανού κατά το έτος 100, και ήταν γνωστός ως ο πλέον περιβόητος από τους άλλους στην αρετή και στους τρόπους και στην διάθεση και στην ελεημοσύνη και συμπάθεια προς τους πτωχούς. Ονομαζόταν προηγουμένως Πλακίδας και η γυναίκα του Τατιανή. Αυτός λοιπόν ο αοίδιμος, επειδή ήταν υποδουλωμένος στην πλάνη των ειδώλων, εξ αίτιας της μεγάλης του ευλάβειας και καλοκαγαθί­ας αξιώθηκε να κληθεί στην πίστη από τον Θεό, όπως και ο Απόστολος Παύ­λος Διότι μία φορά, που αυτός κυνηγούσε και καταδίωκε ένα μεγάλο ελάφι και αρκετά το πλησίασε, ω του θαύματος!, βλέπει ανάμεσα στα δυο κέρατα του ελαφιού να στέκεται, ο τίμιος Σταυρός του Χριστού, ο οποίος έλαμπε περισσότερο από τον ήλιο.

Και εν τω μεταξύ βλέπει και τον δι’ ημάς σταυρωθέντα Χριστό και από εκεί ακούει και μία φω­νή, η οποία έλεγε τα εξής· «Πλακίδα, γιατί με διώκεις εγώ είμαι, ο Χριστός». Κατόπιν διδάσκεται την ευσέβεια από τον Χριστό ο μακάριος και βαπτίζεται με όλη του την οικογένεια. Και αυτός από Πλακίδας ονομάστηκε Ευ­στάθιος, η γυναίκα του από Τατιανή ονομάστηκε Θεοπίστη και από τους υιούς του ο ένας ονομάστηκε Αγάπιος και ο άλλος Θεόπιστος.

Μετά από αυτά διδάσκεται από τον Χριστό, που του εμφανίσθηκε, τους πειρασμούς, που επρόκειτο να πάθει για δοκιμασία, όπως ο Ιώβ. Και ότι επρόκειτο να παραδοθεί στον δαίμονα που πειράζει. Και έτσι αμέσως, αφού στερήθηκε όλα όσα είχε, αναχώρησε από την πατρίδα του μαζί με την γυναίκα και τα τέκνα του. Και την μεν γυναίκα του την στερήθηκε στο ταξίδι από τον καπετάνιο, που ήταν άνθρωπος βάρβαρος και άγριος. Τα δε δύο του παιδιά τα άρπαξαν δύο θηρία, όταν περνούσε τον ποταμό. Πα­ρόλα αυτά και η γυναίκα του και τα τέκνα του διαφυλάχθηκαν αβλαβή από την θεία Πρόνοια, ενώ ο Άγιος Ευστάθιος έμεινε στο εξής να εργάζεται με μισθό και να ζει εργατικό βίο, ο πρώην πλούσιος και αξιωματικός. Και αυτή την συμφορά την υπέμενε γενναία ο αδαμάντινος όχι για μικρό χρο­νικό διάστημα.

Επειδή όμως έτυχε να επιτεθούν βάρβαροι κατά της ρωμαϊκής γης και εζητείτο εκείνος που θα μπορούσε να βοηθήσει σε τέτοιον βαρβαρικό πόλεμο, γι’ αυτό ο βασιλιάς θυμήθηκε τον γενναίο Ευστάθιο με τις παλιές του ανδραγαθίες και νίκες του. Έτσι, αμέσως έγινε έρευνα σε κάθε μέρος του κόσμου και με δυσκολία αναγνωρίσθηκε ο καλός Ευστάθιος από τους βασιλικούς ανθρώπους, που τον ζητούσαν, τους οποίους εξέπληξε η ελεει­νή θεωρία και η φτωχική καταστήσω στην οποία βρισκόταν.

Τότε αφού πήγε στον αυτοκράτορα και τιμήθηκε μεγαλόπρεπα από αυτόν, ανέβηκε πάλι στο προηγούμενό του αξίωμα. Και αφού επιτέθηκε εναντίον των βαρβάρων τους νίκησε ολοκληρωτικά.

Επιστρέφοντας όμως από τον πόλεμο στην Ρώμη, κατ’ οικονομίαν του ευμήχανου Θεού, βρήκε την γυναίκα και τα παιδιά του και τα ανεγνώρισε. Έτσι από όλους δοξάσθηκε ο Θεός γι’ αυτό το θαύμα που οι­κονόμησε να γίνει σ’ αυτόν.

Επιστρέφοντας όμως στην Ρώμη με την γυναίκα του και τα παιδιά του, βρήκε ως αυτοκράτορα τον Αδριανό, κατά το έτος 117 και αφού δέ­χθηκε μεγάλες δωρεές για την νίκη που έκανε, παρακινείται από αυτόν να θυσιάσει και στους θεούς για ευχαριστία της νίκης. Ο Άγιος όμως έλεγε, ότι την νίκη αυτή την έκανε με τη δύναμη του Χριστού και όχι με την δύναμη των θεών. Έτσι εξόργισε τον τύραννο.

Και κατά πρώτον, του αφαιρούν το αξίωμα του στρατηλάτη. Κα­τόπιν δίνεται ως τροφή σε άγρια λιοντάρια μαζί με την γυναίκα του και τα παιδιά του. Και επειδή παρέμειναν και οι τέσσαρες αβλαβείς από τα θηρία, γι’ αυτό τοποθετούνται όλοι μαζί μέσα σε ένα βόδι χάλκινο πυ­ρακτωμένο.

Και έτσι οι μεν ιερές τους ψυχές παραδόθηκαν στα χέρια του Θεού, τα δε άγια σώματά τους, που διαφυλάχθηκαν τελείως ακέραια από τη φωτιά, τον μεν λαό των απίστων τον παρακίνησαν σε έκπληξη και στην πίστη του Χριστού, ενώ τους Χριστιανούς παρακίνησαν στο να δοξάζουν τον Άγιο Θεό. Αυτά παίρνοντάς τα οι πιστοί τα ενταφίασαν με ευλάβεια.

 

(Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, Συναξαριστής, τ. Α΄, έκδ. Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη- Άγιον Όρος, σ.153-156)