Το Γενέθλιον Του Τιμίου Προδρόμου

 24 Ἰουνίου

Tὸ Γενέθλιον τοῦ Τιμίου, ἐνδόξου, 

Προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου

Γιορτάζει ὁ μεγαλύτερος Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας, κατὰ τὴν ἀξία, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος. Ἔχομε τὸ Γενέθλιό του. Tό ’πε ὁ ἴδιος ὁ Xριστός, πὼς μεγαλύτερος ἄνθρωπος, ἀπὸ ἐκείνους ποὺ γέννησαν οἱ γυναῖκες, ἀπ’ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο, τὸν Βαπτιστή, δὲν θὰ ὑπάρξει, κατὰ τὴν ἀξία καὶ τὴ χάρη. Kαὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης εἶναι «καὶ περισσότερον Προφήτου», εἶπε πάλι ὁ Xριστός μας. Δηλαδή, παραπάνω ἀπὸ Προφήτης. Διότι οἱ Προφῆται ἐκήρυξαν τὸν Xριστὸ ἀπόντα. Ἐκεῖνος Tὸν κήρυξε καὶ παρόντα, Tὸν εἶδε καὶ Tὸν ἐβάπτισε. Κι εἶναι καὶ Ἀπόστολος, πρὸ τῶν Ἀποστόλων.

Ἐσκίρτησε ἀπ’ τὴν κοιλιὰ τῆς μάνας του, στὴν ’Oρεινὴ τῆς Ἰουδαίας, ὅταν πῆγε ἡ Παναγία νὰ δεῖ τὴν Ἐλισάβετ. Kυοφοροῦσε ἡ Παναγία τὸν Xριστὸ κι ἡ Ἐλισάβετ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη. Καὶ μὲ τὸ στόμα τῆς Ἐλισάβετ, Tὸν ἐκήρυξε ὡς Σωτῆρα τοῦ κόμου. Ἄρχισε τὸ ἔργο του ἀπὸ ’κεῖ. Ἀπ’ τὴν κοιλιὰ τῆς μάνας του. Kαὶ ἀργότερα κατέβηκε στὴν κοιλιὰ τοῦ ἀναύγητου Ἅδη, κι ἐκεῖ ἐκήρυξε τὸν ἐρχομὸ τοῦ Xριστοῦ κι ἑτοίμασε τὶς ψυχές. Προῆλθε ἀπ’ τὸν ἀρχιερέα Zαχαρία κι ἀπὸ τὴ στεῖρα Ἐλισάβετ. Ἔλυσε τὴ στειρότητα τῆς Ἐλισάβετ, κι ὅταν ἐγεννήθη, ἔλυσε καὶ τὴν ἀφωνία τοῦ Ἁγίου Zαχαρίου, τοῦ πατρός του. Kι ἔφερε στὴν Οἰκουμένη χαρὰ μεγάλη σὲ ὅλους. 

Tὴν ἡμέρα αὐτή, τοῦ ἐορτασμοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, Ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ἔχουν χαρὰ μεγάλη. Kαὶ γιορτάζουν μὲ ἀγαλλίαση καὶ εὐφροσύνη τὴ θεία Γέννηση τοῦ Τιμίου καὶ ἐνδόξου, Προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τοῦ ὁποίου τὸ ἔργο δὲν τελείωσε. Tυπικὰ τελείωσε, ἀλλὰ οὐσιαστικὰ ὄχι. Διότι, τί κάνει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης; Προτρέχει, πάντοτε, τοῦ Xριστοῦ, προτρέχει στὶς ψυχὲς ὅλων μας. Kαὶ τί κάνει; Προετοιμάζει τὸ δρόμο του ἐρχομοῦ τοῦ Xριστοῦ στὶς ψυχές μας. Mὲ τὴ μετάνοια καὶ μὲ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα προετοιμαστικά. Γι’ αὐτό, ὁ πιὸ γλυκὸς Ἅγιος, ὁ πιὸ στοργικὸς Ἅγιος, ὁ πιὸ ἀγαπημένος Ἅγιος, ὁ πιὸ μεγάλος Ἅγιος στὴν ἀξία εἶναι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης μας, ὁ Πρόδρομος. Nά ’χουμε τὴν εὐχή του. 

Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης,

Θερινὸ Συναξάρι, Τόμος Α´.

Αναγνώσματα Κυριακής

Κυριακή, 25 Ιουνίου 2023

† ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Ἀπόδοσις τοῦ γενεσίου τοῦ Προδρόμου. Φεβρωνίας ὁσιομάρτυρος (†304). ᾿Ορεντίου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ μαρτύρων.

🔹Ἀπόστολος

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ Ε´ 1 - 10

1 Δικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως εἰρήνην ἔχομεν πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, 2 δι’ οὗ καὶ τὴν προσαγωγὴν ἐσχήκαμεν τῇ πίστει εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν, καὶ καυχώμεθα ἐπ’ ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. 3 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν, εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονὴν κατεργάζεται, 4 ἡ δὲ ὑπομονὴ δοκιμήν, ἡ δὲ δοκιμὴ ἐλπίδα, 5 ἡ δὲ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν διὰ Πνεύματος ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν. 6 ἔτι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν ἀσθενῶν κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεβῶν ἀπέθανε. 7 μόλις γὰρ ὑπὲρ δικαίου τις ἀποθανεῖται· ὑπὲρ γὰρ τοῦ ἀγαθοῦ τάχα τις καὶ τολμᾷ ἀποθανεῖν. 8 συνίστησι δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ Θεὸς, ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανε. 9 πολλῷ οὖν μᾶλλον δικαιωθέντες νῦν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ σωθησόμεθα δι’ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς. 10 εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ·

🔹Ευαγγέλιο

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ϛ´ 22 - 33

22 Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός. ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται· 23 ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; 24 Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει· οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. 25 Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστιν τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; 26 ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; 27 τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; 28 καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει· 29 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. 30 Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; 31 μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἤ τί πίωμεν ἤ τί περιβαλώμεθα; 32 πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδεν γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. 33 ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.

🔹Ερμηνεία Ευαγγελίου

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ϛ´ 22 - 33

22 Δὲν εἶναι δὲ μικρὰ συμφορὰ ἡ καρδία σας καὶ ὁ νοῦς σας νὰ κολλήσουν εἰς τὰ γήϊνα καὶ τὰ μάταια.Διὰ νὰ τὸ καταλάβετε, σᾶς φέρω μίαν εἰκόνα.Ὁ λύχνος, ποὺ δίδει φῶς εἰς τὸ σῶμα, εἶναι τὸ μάτι· ὅπως καὶ ὁ λύχνος, ποὺ φωτίζει τὴν ψυχήν, εἶναι ὁ νοῦς· ἐὰν λοιπὸν τὸ μάτι εἶναι ὑγιές, ὅλον τὸ σῶμα σου θὰ εἶναι γεμᾶτον φῶς, σὰν νὰ ἦτο ὁλόκληρον τὸ σῶμα σου μάτι· ἔτσι θὰ φωτίζεται καὶ ἡ ψυχή σου, ἐὰν ὁ νοῦς σου καὶ ἡ καρδία σου δὲν ἔχουν τυφλωθῆ ἀπὸ τὴν φιλαργυρίαν καὶ τὴν προσκόλλησιν εἰς τὰ μάταια. 23 Ἐὰν ὅμως τὸ μάτι σου εἶναι βλαμμένον καὶ τυφλωμένον, ὅλον τὸ σῶμα σου θὰ εἶναι βυθισμένον εἰς τὸ σκότος.Ἐὰν λοιπὸν ἐκεῖνο, ποὺ σοῦ ἐδόθη διὰ νὰ μεταδίδῃ φῶς εἰς σέ, γίνῃ σκότος, εἰς πόσον σκότος θὰ βυθισθῇς; Κάτι ἀνάλογον θὰ συμβῇ, ἐὰν καὶ ὁ νοῦς σου σκοτισθῇ ἀπὸ τὴν προσκόλλησιν εἰς τὸν πλοῦτον.Εἰς πόσον σκότος ἠθικὸν θὰ βυθισθῇ τότε ἡ ψυχή σου! 24 Μὴ ἀπατᾶτε δὲ τὸν ἑαυτόν σας μὲ τὴν ἰδέαν, ὅτι εἶναι δυνατὸν καὶ εἰς τὴν γῆν νὰ θησαυρίζῃ κανεὶς καὶ εἰς τὸν Θεὸν νὰ εἶναι προσκολλημένος.Κανεὶς δὲν ἠμπορεῖ νὰ εἶναι δοῦλος συγχρόνως εἰς δύο κυρίους.Διότι ἢ θὰ μισήσῃ τὸν ἕνα καὶ θὰ ἀγαπήσῃ τὸν ἄλλον· ἢ θὰ προσκολληθῇ εἰς τὸν ἕνα καὶ θὰ καταφρονήσῃ τὸν ἄλλον.Δὲν δύνασθε νὰ εἶσθε συγχρόνως δοῦλοι καὶ τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ μαμωνᾶ.Ἢ θὰ μισήσετε τὸν πλοῦτον, διὰ νὰ ἀγαπήσετε τὸν Θεόν, ἢ θὰ προσκολληθῆτε εἰς τὸν πλοῦτον καὶ θὰ καταφρονήσετε τότε τὸν Θεόν. 25 Ἀφοῦ λοιπὸν ἡ καρδία σας πρέπει νὰ ἀνήκῃ ἀποκλειστικὰ εἰς τὸν Θεόν, διὰ τοῦτο σᾶς λέγω, κόψατε τὴν ρίζαν τῆς πλεονεξίας καὶ μὴ φροντίζετε μὲ ἀγωνίαν καὶ στενοχωρίαν διὰ τὴν ζωήν σας, τὶ θὰ φάγετε καὶ τί θὰ πίετε, οὔτε διὰ τὸ σῶμα σας, τὶ θὰ ἐνδυθῆτε.Δὲν ἀξίζει ἡ ζωὴ περισσότερον ἀπὸ τὴν τροφὴν καὶ τὸ σῶμα πιὸ πολὺ ἀπὸ τὸ ἔνδυμα; Ὁ Θεὸς λοιπόν, ποὺ σᾶς ἔδωκε τὰ ἀνώτερα ταῦτα, θὰ σᾶς δώσῃ καὶ τὰ κατώτερα, τὴν τροφὴν δηλαδὴ καὶ τὸ ἔνδυμα. 26 Κυττάξατε τὰ πετεινά, ποὺ πετοῦν εἰς τὸν ἀέρα, καὶ ἴδετε, ὅτι αὐτὰ δὲν σπείρουν, οὔτε θερίζουν, οὔτε μαζεύουν εἰς ἀποθήκας διὰ τὸν χειμῶνα ἢ τὸν καιρὸν τῆς στερήσεως.Καὶ ὅμως ὁ Πατήρ σας ὁ ἐπουράνιος τὰ τρέφει.Σεῖς δὲν ἀξίζετε πολὺ περισσότερον ἀπὸ αὐτά; 27 Διὰ νὰ καταλάβετε δέ, πόσον ἀνόητος καὶ ἀνίσχυρος εἶναι ἡ μέριμνά σας αὐτή, σᾶς ἐρωτῶ: Ποῖος ἀπὸ σᾶς, ὀσονδήποτε καὶ ἂν φροντίσῃ, ἠμπορεῖ νὰ προσθέσῃ εἰς τὸ ἀνάστημά του ἕνα πῆχυν; Κανείς.Τί κατορθώνετε λοιπὸν μὲ τὴν μέριμνάν σας; 28 Καὶ διὰ τὸ ἔνδυμα διατὶ κυριεύεσθε ἀπὸ ἀνήσυχον καὶ ἀγωνιώδη φροντίδα; Παρατηρήσατε τὰ ἄνθη, ποὺ φυτρώνουν μόνα των εἰς τὸν ἀγρόν, μὲ ποῖον τρόπον αὐξάνουν.Δὲν κοπιάζουν οὔτε γνέθουν· 29 καὶ ὅμως σᾶς λέγω, ὅτι οὔτε ὁ σοφὸς εἰς ἐπινοήσεις Σολομών, μὲ ὅλην τὴν ἑξακουσμένην βασιλικὴν μεγαλοπρέπειάν του καὶ τὴν λαμπρὰν καὶ ἔνδοξον περιβολὴν καὶ παράστασίν του, δὲν περιεβλήθη ἔνδυμα τόσον ὠραῖον καὶ θαυμάσιον, ὅπως περιβάλλεται ἕνα ἀπὸ τὰ ἄνθη αὐτά. 30 Ἐὰν δὲ ὁ Θεὸς τόσον μεγαλοπρεπῶς ἐνδύῃ τὰ ἀγριόχορταρα, ποὺ φυτρώνουν μόνα των εἰς τὸν ἀγρόν, καὶ ποὺ δὲν ἔχουν προορισμὸν νὰ ζήσουν αἰώνια, ὅπως σεῖς, ἀλλὰ σήμερον ὑπάρχουν καὶ αὔριον ρίπτονται εἰς τὸν φοῦρνον ὡς καύσιμον ὑλικόν, δὲν θὰ δώσῃ ἔνδυμα πολὺ περισσότερον εἰς σᾶς, ὦ ὀλιγόπιστοι; 31 Μὴ καταληφθῆτε λοιπὸν ποτὲ ἀπὸ ἀνήσυχον φροντίδα λέγοντες, τί θὰ φάγωμεν ἢ τί θὰ πίωμεν ἢ τί θὰ περιβληθῶμεν ὡς ἔνδυμα; 32 Διότι οἱ ἐθνικοὶ καὶ εἰδωλολάτραι, ποὺ ἁγνοοῦν ὁλοτελῶς τὰ ἀσυγκρίτου ἀξίας οὐράνια ἀγαθά, ζητοῦν ὅλα αὐτὰ τὰ μάταια καὶ φθαρτά, ὡς τὰ μόνα σοβαρὰ καὶ ἀπαραίτητα.Σεῖς ὅμως μὴ ἀνησυχῆτε δι' αὐτά, διότι ὁ Πατήρ σας ὁ οὐράνιος γνωρίζει, ὅτι ἔχετε ἀνάγκην ἀπὸ ὅλα αὐτὰ καὶ συνεπῶς θὰ σᾶς τὰ δώσῃ αὐτός. 33 Ζητεῖτε δὲ πρωτίστως καὶ κυρίως τὰ πνευματικὰ ἀγαθὰ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἀπόκτησιν τῶν ἀρετῶν, ποὺ ὁ Θεὸς ζητεῖ ἀπὸ σᾶς ὡς ὅρον, διὰ νὰ σᾶς χαρίσῃ τὰ ἀγαθὰ ταῦτα, καὶ τότε ὅλα αὐτὰ τὰ ἐπίγεια θὰ σᾶς δοθοῦν μαζὶ μὲ ἐκεῖνα.

«Δὲν ζεῖ χωρὶς Πατρίδα ἡ ἀνθρώπινη ψυχή»

 Τὸ νὰ ἀγαπάει κανεὶς σήμερα τὴν Πατρίδα του, καλοί μου φίλοι, καὶ μάλιστα στὰ λόγια καὶ στὰ ἔργα, σαφῶς κινδυνεύει!

Ἀπ’ τὴ μία ἀπ’ τὶς εἰρωνεῖες τῶν ἄλλων ποὺ σὲ μεγάλο βαθμὸ θὰ δεχθεῖ καὶ ἀπ’ τὴν ἄλλη νὰ χαρακτηρισθεῖ σοβινιστής, ἐθνικιστὴς κ.λπ. Καὶ σπάνια θὰ τὸν πεῖ κάποιος πατριώτη. Σήμερα, βλέπετε, μᾶς ἔχουν μάθει νὰ ἀγαπᾶμε  ἄλλα  πρά­γματα. Καὶ ὁπωσδήποτε ὅλα τὰ λάθος πράγματα! ‘Ὄχι ὅμως καὶ τὸν Θεὸ καὶ τὴν Πατρίδα μας. Ἡ ἐποχὴ τῆς παγκοσμιοποίησης, τοῦ πολυπολιτισμοῦ καὶ τῆς ἐν γένει ἰσοπέδωσης ποὺ ζοῦμε, δὲν ἐπιτρέπει νὰ σκέπτεται κανεὶς διαφορετικά.

Κι ἂς ἀρχίσουμε ἀπ’ αὐτὸ τὸν ἁπλὸ προβληματισμό: Ἆραγε πῶς μπόρεσε μία δράκα ἀνθρώπων, ὅπως ἦταν οἱ σκλαβωμένοι Ἕλληνες στοὺς Τούρκους, οἱ πάμπτωχοι καὶ ραγιάδες αὐτοί, ποὺ δὲν εἶχαν τίποτα, μὰ τίποτα, πολὺ δὲ περισσότερο ὀργανωμένους στρατοὺς καὶ πολεμοφόδια, ἀλλὰ καὶ προστάτες καὶ συμμαχίες, καὶ τὰ ἔβαλαν μὲ μία μεγάλη αὐτοκρατορία, τὴν Ὀθωμανική, καὶ τὴν κατανίκησαν; Πῶς μπόρεσαν μέσα σὲ λίγα χρόνια καὶ ἵδρυσαν τὸ σημερινὸ Ἑλληνικὸ κράτος, ἀφήνοντας ἔκθαμβη τὴν οἰκουμένη;

Ὅποια ἀπάντηση καὶ νὰ δώσουμε σ’ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα, ὅ,τι κι ἂν ποῦμε, δὲν ὑπάρχει περίπτωση νὰ μὴ καταλήξουμε σ’ αὐτό: Νίκησαν, γιατί εἶχαν ἀγάπη στὸν Θεὸ καὶ στὴν Πατρίδα. Αὐτὴ ἡ διπλῆ ἀγάπη τοὺς γιγάντωσε! Αὐτὴ ἡ διπλῆ ἀγάπη ἔκανε σαφέστατα τὸ θαῦμα!

Ναί, τόσο σημαντικὴ εἶναι αὐτὴ ἡ διπλῆ ἀγάπη. Πάντοτε θαυματουργεῖ! Καὶ πόσες φορὲς δὲν τὸ εἴδαμε αὐτὸ ξεκάθαρα στὴν ἱστορία μας!

Ὁ Κωστὴς Παλαμᾶς, ἔγραψε: «Δὲν ζεῖ χωρὶς Πατρίδα ἡ ἀνθρώπινη ψυχή». Ναί, τόσο σημαντικὴ εἶναι γιὰ ὅλους μας!

Ὁ Ἀριστοτέλης Βαλαωρίτης, παρομοίως, ἔγραψε κι αὐτός: «Νοιώθω γιὰ σὲ Πατρίδα μου στὰ σπλάγχνα χαλασμό»! Τόσο μεγάλη ἦταν ἡ ἀγάπη του γι’ αὐτήν…

Ὁ Λορέντζος Μαβίλης ἔγραψε σ’ ἕνα ποίημά του: «Πατρίδα, σὰν τὸν ἥλιό σου, ἥλιος ἀλλοῦ δὲν λάμπει»! Ἔκφραση κι αὐτὴ μίας πλέριας ἀγάπης…

Κι ἄλλοι ἔφθασαν νὰ ποῦν ἀκόμη κι αὐτό: «Ὅποιος δὲν ἀγαπᾶ τὴν Πατρίδα του, δὲν μπορεῖ νὰ ἀγαπᾶ τίποτα»!

Πόσο διαφορετικὰ δὲν εἶναι ὅλα αὐτά, ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς παγκοσμιοποίησης τῶν ἡμερῶν μας! Αὐτῆς ποὺ θέλει νὰ εἴμαστε Α-ΘΕΟΙ, Α-ΗΘΟΙ, Α-ΠΑΤΡΙΔΕΣ! Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν ξεχνᾶμε ποτὲ λόγια σὰν αὐτὰ τοῦ Μακρυγιάννη: «Χωρὶς ἀρετὴ καὶ πόνο εἰς τὴν πατρίδα καὶ πίστη εἰς τὴν θρησκείαν τους ἔθνη δὲν ὑπάρχουν»…

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Επίκαιρο οσο ποτέ το παραπάνω άρθρο!!!

🔸Ιερά Ακολουθία

🇬🇷 ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

ΤΗΛ 211 40 41 548 

Αύριο Σάββατο 24 Ιουνίου το πρωί στις 7:00 επί τη ευκαιρία της εορτής του Γενεσίου Του Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου θα τελεστεί στην Ιερά μας Μονή Όρθρος και Θεία Λειτουργία .

Μία μπόρα είναι και ο αγώνας έχει αξία

Παλιά, όταν γινόταν ένας πόλεμος, ήταν εν αμύνη κανείς και πήγαινε να αγωνισθή, να πολεμήση, για να υπερασπιστή την Πατρίδα του, το έθνος του. 

Τώρα δεν πάμε να υπερασπίσουμε την Πατρίδα μας ή να αγωνισθούμε, για να μη μας κάψουν οι βάρβαροι τα σπίτια μας ή να μη μας πάρουν την αδελφή μας και μας ατιμάσουν, ούτε πάμε για ένα έθνος ή για μία ιδεολογία. Τώρα πάμε ή για τον Χριστό ή για τον διάβολο. 

Είναι καθαρό μέτωπο. Στην Κατοχή γινόσουν ήρωας, γιατί δεν χαιρετούσες έναν Γερμανό. Τώρα γίνεσαι ήρωας, γιατί δεν χαιρετάς τον διάβολο. Πάντως θα δούμε φοβερά γεγονότα. Θα δοθούν πνευματικές μάχες. Οι Άγιοι θα αγιασθούν περισσότερο και οι ρυπαροί θα γίνουν ρυπαρώτεροι.

 Νιώθω μέσα μου μία παρηγοριά. Μία μπόρα είναι και ο αγώνας έχει αξία, γιατί τώρα δεν έχουμε εχθρό τον Αλή Πασά ή τον Χίτλερ ή τον Μουσουλίνι, αλλά τον διάβολο. Γιʹ αυτό θα έχουμε και ουράνιο μισθό.

Ο Θεός ας αξιοποιήση το κακό σε καλό σαν Καλός Θεός.

Αμήν.

*Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου*

Αγαπημένη μου Αθήνα

 Ευχαριστία στην Αγιασμένη μου Αθήνα

Γράφει ο Ανδρέας Χριστοφόρου – συνεργάτης του Ι. Ν. Αγ. Θεράποντος

Αγαπημένη μου Αθήνα

Ευχαριστούμε που μας φιλοξενείς τόσα χρόνια και μας κάνεις μετόχους της Ζωής των Αγίων σου! 

Α θήνα του Αγίου Νεκταρίου!

Eκεί στο Αρεταίειο είναι ακόμα το κρεββάτι που άφησε η Αγιασμένη ψυχή του Αγίου Νεκταρίου το πονεμένο σώμα για να ανέβει στον Βασιλέα των Ουρανών! 

Εκεί κάπου στο Κουκάκι ήταν το φτωχικό σπίτι που έμενε κυνηγημένος από τους συκοφάντες, μη έχοντας να πληρώσει το νοίκι.

Εκεί τον είδε η αγανακτισμένη απλήρωτη σπιτονοικοκυρά όταν άνοιξε απότομα το δωμάτιό του, και έκπληκτη τον είδε αρπαγμένο στην προσευχή διάπυρο, με σηκωμένα τα χέρια στον Θεό!

Εκεί στη λεωφόρο Βουλιαγμένης ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς λειτουργούσε και μοίραζε « Ζωήν Αιώνιον»!

Εκεί στο «Λοιμωδών Νόσων» στο Αιγάλεω, δίπλα στην Ιερά Οδό ένας Λεπρός, ο Όσιος Νικηφόρος άφηνε με το Μαρτύριο της Λέπρας, «οσμήν ευωδίας Πνευματικής» και διάδοχο Μέγα τον π. Ευμένιο Σαριδάκη με τις ατέλειωτες ακολουθίες και την ατέρμονη Μετάνοια.

Εκεί στον τόπο της αποφυγής μια μυστική ομάδα ανωνύμων λεπρών σε αγίαζε καθημερινά Αθήνα μου!

Ενώ έφευγε ο γέρων Ευμένιος από το Λοιμωδών Νόσων για τον Ευαγγελισμό για την τελευταία νοσηλεία του, στο δρόμο ευλογούσε την Αθήνα κι έλεγε: «Ωραία που είναι η Αθήνα! Ευλογημένη Αθήνα!» Ευλογούσε τους δρόμους, την Ομόνοια, την Αγορά, την Μητρόπολη, την Βουλή, όλη την πόλη!

Τι άλλο άραγε να έβλεπε ο Άγιος Γέροντας στην Αθήνα, παρά την σφραγίδα της Αγιότητας που άφησαν στην πορεία τους τόσοι Άγιοι, φανεροί και κρυφοί, παλαιοί και σύγχρονοι;

Στον Ερυθρό Σταυρό, ακούραστος διάκονος πάντων ο θαυμαστός π. Ελπίδιος, αδελφός του Αγίου Φιλουμένου του Αγιοταφίτου, έδωσε την μαρτυρία του στους ασθενείς και στους ανήμπορους!

Θαμμένος, αγιάζει την Ροδόπολη της Σταμάτας μαζί με τον πρόσφατα εκταφέντα άγιο Πατέρα Αθανάσιο Χαμακιώτη!

Γέμισε ο αέρας της Αθήνας ευωδία τον 20ο Αιώνα!

Και να, προβάλλει η ρωμαλέα μορφή του αγιασμένου π. Σίμωνα του Αρβανίτη και του διαδόχου του, καταξιωμένου λευίτη, του έμπρακτου τηρητή του Ευαγγελίου, του Κήρυκα των Εντολών του Θεού, του ταπεινού, πράου και μειλίχιου π. Μάρκου Μανώλη! Ποιος τον εγνώρισε και δεν ένοιωσε την Αγιότητά του; Άνθρωπος ολονύκτιας και διαρκούς Μετανοίας και προσευχής, διακονίας μυστικής αλλά και έμπρακτης;

Ποιός άραγε γνώριζε τον μυστικό Άγιο Πατέρα Αντώνιο Γκίκιζα που συκοφαντημένος καθαγίασε τη λεωφόρο Αλεξάνδρας, στην καρδιά της κίνησης στο ημιυπόγειο διαμέρισμα; Ποιός γνώριζε ότι αυτός ήταν η ανάπαυση του Αγίου Πορφυρίου;

Ποιος θα φανταζόταν οτι στην καρδιά της Αθήνας όπου το εμπόριο, η πορνεία, οι παράνομες συναλλαγές, το χρηματιστήριο, η κεντρική Αγορά, το πάρε δώσε και το σούρτα φέρτα, θα αγιαζότανε μια τεράστια μορφή Αγιότητας, ένας αγράμματος παντογνώστης, ένας ακάματος Λειτουργός, σ’ ένα μικρό εκκλησάκι του Αγίου Γερασίμου, ο Άγιος Πορφύριος;

Ω Αθήνα μου Αγιασμένη! Ω πολύβουη Αγία Έρημος Αθήνα!

Ω Αρχοντική Αθήνα, ταπεινή, που ενώ έβγαλες τόσους μεγάλους σύγχρονους Αγίους που συνέχισαν την Αγιότητα της Αγίας Φιλοθέης, έμεινες Άγνωστη σαν τόπος Αγιασμού του 20ου και του 21ου Αιώνα!

Όλοι τρέχουν να προσκυνήσουν!

Που πάτε; Πήγατε στο Αρεταίειο;

Πήγατε στον Αγ. Γεράσιμο στην Πολυκλινική;

Πήγατε στον Άγιο Ιωάννη στη Λεωφ. Βουλιαγμένης;

Πήγατε στο Ναό των Αγίων Αναργύρων του Νοσ. Λοιμωδών Νόσων στους Αιγάλεω; Πήγατε στην Ροδόπολη; Πήγατε στον Διόνυσο στο Ναό του Αγ Γεωργίου στον τάφο του π. Μάρκου;

Αγία ταπεινή αρχόντισσα Αθήνα! Μυρίσατε τον Αέρα τον Ευωδιαστό αυτών και πολλών αγνώστων Αγίων που είναι θαμμένοι στα σπλάχνα της; Πολλούς Αγίους ανέθρεψες Αθήνα μου και έχεις στα σωθικά σου!

Η Παράδοση συνεχίζεται. Άνοιξε την πόρτα του 20ου Αιώνα ο Άγιος Νεκτάριος, την περπάτησαν όλοι οι πιο πάνω και ακόμη περισσότεροι μυστικοί. Την περπατούν και σήμερα μυστικοί διάδοχοι του Αγίου Πνεύματος. Βουή, χαμός, κίνηση, πορείες, αυτοκίνητα, πεζοί, φανάρια, τρόλεϋ και λεωφορεία όλα κινούνται ασταμάτητα. Κι όμως υπάρχουν διαμερίσματα -κελιά κι ησυχαστήρια- σε πολυκατοικίες που γνέθουν μυστικά τις νύχτες το νήμα της Ζωής, αθέατοι ησυχαστές, άνδρες και γυναίκες, που αναπαύουν τον Θεό όντας «πτωχοί τω Πνεύματι» και υπήκοοι της Βασιλείας των Ουρανών!

Όλοι αγωνιούν για την Κρίση για τον επερχόμενο μεγάλο πόλεμο που θα ταράξει το παγκόσμιο, ελάχιστοι όμως ξέρουν οτι την πορεία του κόσμου την καθορίζουν οι ελάχιστοι κρυμμένοι «ασήμαντοι» εργάτες της Μετάνοιας που αλλάζουν με τα δάκρυα της δικής τους μετανοίας την οργή του Θεού για την ξέφρενη ακολασία, σε Έλεος και Πρόνοια για όλο τον κόσμο.

Όσο βλέπει ο Θεός την Μετάνοια των ελαχίστων, παραβλέπει την αμαρτία των πολλών και η ζωή συνεχίζεται, ο πόλεμος αναβάλλεται, γιατί νέοι άνθρωποι μετανοούν και μπαίνουν στην Εκκλησία!

Παράτεινον το Έλεος σου τοις γινώσκουσι Σε!

Αθήνα μου περιφρονημένη, ήσουν η πιο όμορφη,ταπεινώθηκες και είσαι γεμάτη Αγίους παλιούς και σύγχρονους!

Αθήνα μου, ευχαριστώ!

Ανδρέας Χριστοφόρου,

Πρόσφυγας από την Κύπρο στην Αθήνα πολλά χρόνια!

Αν σε βρίσουν χαμογέλασε.

 

Μια μέρα βρισκόμουν σε ένα ταξί και πήγαινα στο αεροδρόμιο.

Το ταξί προχωρούσε στη δεξιά λωρίδα του δρόμου, όταν ξαφνικά ένα μαύρο αυτοκίνητο πετάχτηκε από ένα χώρο στάθμευσης ακριβώς μπροστά μας.

Ο οδηγός του ταξί πάτησε το φρένο, γλίστρησε και κατάφερε να μην χτυπήσει το άλλο αυτοκίνητο για λίγα μόλις εκατοστά.

Ο οδηγός του άλλου αυτοκινήτου κούνησε το κεφάλι του και άρχισε να μας φωνάζει και να βρίζει

Ο δικός μου οδηγός απλώς του χαμογέλασε και τον χαιρέτισε. Ήταν πολύ φιλικός απέναντί του. Έτσι τον ρώτησα:

«Γιατί το έκανες αυτό; Αυτός ο τύπος παραλίγο να καταστρέψει το αυτοκίνητό σου και να μας στείλει στο νοσοκομείο!».

Τότε εκείνος με δίδαξε κάτι που σήμερα πλέον ονομάζω «Η αλληγορία του απορριμματοφόρου».

Ο οδηγός μου εξήγησε ότι πολλοί άνθρωποι μοιάζουν με απορριμματοφόρα. Περιφέρονται γεμάτοι σκουπίδια, γεμάτοι πίκρα, θυμό και απογοήτευση.

Καθώς τα σκουπίδια τους γίνονται όλο και περισσότερα, χρειάζονται ένα μέρος να τα πετάξουν και μερικές φορές αυτό το μέρος μπορεί να είστε κι εσείς.

Μην το πάρετε όμως προσωπικά, απλώς χαμογελάστε τους, χαιρετίστε τους, ευχηθείτε τους να είναι καλά και φύγετε.

Δεν αξίζει να κουβαλάτε τα δικά τους σκουπίδια και να τα εξαπλώνετε και σε άλλους ανθρώπους στη δουλειά σας, στην οικογένειά σας✝️✝️✝️

Δώσε για να λάβεις....

 Μια όμορφη ιστοριούλα σε κινούμενα σχέδια για μικρούς και μεγάλους.... 

Σώπασε τους λογισμούς της εμπάθειας

 

Δεν έχουμε ταπείνωση....

 

Κάνε αυτό το « κάτι »...

 🌸-Τί κρατᾶς στό χέρι, Ἄβελ;

-Ἕνα μικρό ἀρνάκι, Κύριε. 

🌸Ἀπό τό κοπάδι μου. Τό διάλεξα. Θυσία σέ Σένα!…

🌸Αὐτό ἔκαμε ὁ Ἄβελ. 

🌸Καί ἀπό τότε δέν σταμάτησαν ποτέ οἱ ἄνθρωποι νά προσφέρουν στόν Κύριο κάποια μικρή «θυσία αἰνέσεως».

🟣Τί κρατᾶς στό χέρι σύ, Μωϋσῆ;

-Τό ραβδί μου, Κύριε. 

🟣Τό χρησιμοποιῶ νά ὁδηγῶ τά πρόβατά μου.

-Ἀπό ἐδῶ καί πέρα νά τό χρησιμοποιεῖς γιά μένα.

🟣Ὑπάκουσε ὁ Μωϋσῆς. 

🟣Καί μέ ἐκεῖνο τό ἁπλό ραβδί, ἔκαμε τά πιό μεγάλα θαύματα στόν κόσμο, πού ἄφησαν κατάπληκτους τούς μάγους τῆς Αἰγύπτου καί τόν ἀλόγιστο βασιλιά τους, τόν Φαραώ.

🥀 -Καί σύ, Μαρία, τί κρατᾶς;

-Ἕνα μπουκάλι μέ πολύτιμο μύρο, Κύριε. 

🥀Καί θέλω νά ἀλείψω μέ αὐτό τό ζωηφόρο σῶμα Σου.

🥀Καί τό ἔκαμε. Καί ἀπό τότε μέχρι σήμερα, γεμίζει μέ τήν εὐωδία του, ὄχι μόνο τό σπίτι, μέσα στό ὁποῖο ἄλειψε μέ αὐτό τά πόδια τοῦ Κυρίου, ἀλλά καί ὁ κόσμος ὅλος! 

🥀Καί, πιό πολύ, οἱ ψυχές ἐκείνων, πού ἀγαποῦν τόν Κύριο! 

🥀Καί, ἀπό τότε, ὅλος ὁ κόσμος μιλάει γιά αὐτό πού ἔκαμε ἐκείνη ἡ ἁμαρτωλή γυναίκα. 

Μέ θαυμασμό.

🔸-Σύ τί κρατᾶς στό χέρι, δούλη μου Ταβιθά;

🔸-Τήν βελόνα μου, Κύριε.

🔸-Κάνε καί σύ, μέ τήν βελόνα σου, ὅ,τι μπορεῖς, γιά Μένα!…

🔸Καί ἡ Ταβιθά, ἔκανε, ὅ,τι μποροῦσε. Καί ἔντυνε τήν ἐποχή ἐκείνη τά ὀρφανά καί τίς χῆρες στήν Ἰόππη! 

🔸Καί ὅλος ὁ κόσμος τήν θυμόμαστε. Καί τήν θαυμάζουμε. 

🔸Καί θέλουμε νά ἀκολουθοῦμε τό παράδειγμά της. 

🍂Ὁ καθένας ἔκανε, μέ ἐκεῖνα πού εἶχε, ἀπό ἐκεῖνα πού εἶχε, ὅ,τι μποροῦσε.

🍂Κάμε καί σύ, μέ ἐκεῖνα πού ἔχεις, ἀπό ἐκεῖνα πού ἔχεις, ΚΑΤΙ. Κάτι. 

🍂Ὅ,τι μπορεῖς. Καί φθάνει.

«Μητροπολίτης Νικοπόλεως Μελέτιος Καλαμαρᾶς»

Ιερά Ακολουθία

 🇬🇷 ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

ΤΗΛ 211 40 41 548 

Την Δευτέρα 19 Ιουνίου το πρωί στις 7:00 π.μ επί τη ευκαιρία της εορτής του Αποστόλου Ιούδα του Θαδδαίος θα τελεστεί στην Ιερά μας Μονή Όρθρος και Θεία Λειτουργία .

Η ευλάβεια

– Γέροντα, πώς θα αποκτήσω ευλάβεια;

– Οι Πατέρες λένε ότι, για να αποκτήσης ευλάβεια, πρέπει να ζής ή να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που έχουν ευλάβεια και να παρατηρής πώς συμπεριφέρονται. Ο Μέγας Παΐσιος, όταν τον ρώτησε κάποιος «πώς μπορώ να αποκτήσω φόβο Θεού», του απάντησε: «Να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που αγαπούν τον Θεό και έχουν φόβο Θεού, για να αποκτήσης και εσύ θείο φόβο». Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα κάνης εξωτερικά ό,τι βλέπεις να κάνουν εκείνοι, χωρίς να το νιώθης εσύ εσωτερικά, γιατί αυτό δεν είναι ευλάβεια αλλά ψευτοευλάβεια. Το ψεύτικο είναι αποκρουστικό. Η ευλάβεια είναι Χάρις από τον Θεό μέσα στον άνθρωπο. Ό,τι κάνει ο ευλαβής το κάνει, γιατί έτσι το νιώθει μέσα του. Βέβαια μέσα μας υπάρχει φυσική η ευλάβεια, αλλά, αν ο άνθρωπος δεν την καλλιεργήση, το ταγκαλάκι τον ρίχνει με την λήθη στην αναισθησία και στην ανευλάβεια. Με την συμπεριφορά όμως του ευλαβούς, ξυπνά πάλι μέσα του η ευλάβεια.

*Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου:* ΛΟΓΟΙ Β’