Αναγνώσματα Κυριακής

 🌹Αναγνώσματα

Κυριακή, 23 Οκτωβρίου 2022

Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων, Άγιος Ιγνάτιος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης, Όσιος Πετρώνιος† ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΘ ́ (Ϛ ́ ΛΟΥΚΑ). † Ἰακώβου ἀποστόλου τοῦ ἀδελφοθέου (†63).

🌹Ἀπόστολος

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Α´ 11 - 19

11 Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ’ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· 12 οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτό, οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι’ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ. 13 Ἠκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν ἀναστροφήν ποτε ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ, ὅτι καθ’ ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπόρθουν αὐτήν, 14 καὶ προέκοπτον ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ ὑπὲρ πολλοὺς συνηλικιώτας ἐν τῷ γένει μου, περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων. 15 Ὅτε δὲ εὐδόκησεν ὁ Θεὸς ὁ ἀφορίσας με ἐκ κοιλίας μητρός μου καὶ καλέσας διὰ τῆς χάριτος αὐτοῦ 16 ἀποκαλύψαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐν ἐμοὶ, ἵνα εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέως οὐ προσανεθέμην σαρκὶ καὶ αἵματι, 17 οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀποστόλους, ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς Ἀραβίαν, καὶ πάλιν ὑπέστρεψα εἰς Δαμασκόν. 18 Ἔπειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέρας δεκαπέντε· 19 ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ εἶδον εἰ μὴ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Κυρίου.

🌷Ευαγγέλιο
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Η´ 27 - 39

27 ἐξελθόντι δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο, καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ’ ἐν τοῖς μνήμασιν. 28 ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. 29 παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. 30 ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· Τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· Λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· 31 καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. 32 Ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένη ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. 33 ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη. 34 ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. 35 ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονὸς, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ’ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν. 36 ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονισθείς. 37 καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ’ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο· αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψεν. 38 ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνὴρ, ἀφ’ οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· 39 Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός. καὶ ἀπῆλθε καθ’ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς.

🌷Ερμηνεία Ευαγγελίου
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Η´ 27 - 39

27 Οταν δε ο Ιησούς εβγήκεν εις την ξηράν, τον συνάντησεν ένας άνθρωπος της πόλεως εκείνης, ο οποίος είχε μέσα του δαιμόνια από πολλά χρόνια και δεν εφορούσε ένδυμα και δεν έμενε σε σπίτι, αλλά μέσα εις τα μνήματα. 28 Οταν όμως είδε τον Ιησούν εκραύγασε δυνατά, έπεσεν εις τα πόδια του και με φωνήν μεγάλην είπε· “ποία σχέσις υπάρχει ανάμεσα εις εμέ και σε, Ιησού, Υιέ του Θεού του Υψίστου; Σε παρακαλώ, μη με βασανίσης και μη με κλείσης από τώρα στον φρικτόν Αδην”. 29 Είπε δε αυτά ο δαιμονιζόμενος, διότι ο Χριστός διέταξε το ακάθαρτον πνεύμα να βγη και να φύγη από τον άνθρωπον, επειδή από πολλά χρόνια τον είχεν αρπάξει και κυριεύσει. Οι δε άλλοι άνθρωποι, ένεκα της αγριότητος αυτού, τον έδεναν με αλυσίδες και με ισχυρά δεσμά εις τα πόδια, δια να τον φυλάσσουν, ώστε να μη επιτίθεται και κακοποιή τους άλλους. Αλλά αυτός έσπαζε τα δεσμά και ωδηγείτο βιαίως από τον δαίμονα εις ερημικούς τόπους. 30 Τον ερώτησε δε ο Ιησούς, λέγων· “ποιό είναι το όνομά σου;” Εκείνος δε απήντησε· “λεγεών”. Διότι πολλά δαιμόνια είχαν εισέλθει στον άνθρωπον αυτόν. 31 Και παρακαλούσαν τα δαιμόνια αυτόν, να μη τα διατάξη και πάνε εις τα τρίσβαθα του Αδου. 32 Ητο δε εκεί μία αγέλη με πολλούς χοίρους, που έβοσκαν στο βουνό· και τον παρακαλούσαν τα δαιμόνια να τους δώση την άδειαν να μπουν εις εκείνους τους χοίρους. Και τους το επέτρεψεν ο Κυριος (διότι κατά λόγον δικαιοσύνης έπρεπε να τιμωρηθούν με την απώλειαν των χοίρων οι ιδιοκτήται των, επειδή τους έτρεφαν, μολονότι αυτό απηγορεύετο από τον μωσαϊκόν νόμον). 33 Αφού δε εξήλθον τα δαιμόνια από τον άνθρωπον, εμπήκαν στους χοίρους και ώρμησε ασυγκράτητο όλο το καπάδι επάνω στον κρυμνόν, ερρίφθη από εκεί εις την θάλασσαν και επνίγησαν οι χοίροι. 34 Οταν δε οι βοσκοί είδαν το γεγονός αυτό, έφυγαν και το ανήγγειλαν εις την πόλιν και εις όσους συναντούσαν, από αυτούς που έμεναν στους αγρούς. 35 Εβγήκαν δε από την πόλιν οι άνθρωποι, δια να ίδουν αυτό που έγινε. Ηλθαν στον Ιησούν και είδαν τον άνθρωπον, από τον οποίον είχαν βγη τα δαιμόνια, να κάθεται κοντά εις τα πόδια του Ιησού, ντυμένος, ήρεμος και φρόνιμος, και εφοβήθησαν. 36 Είχαν δε διηγηθή εις αυτούς εκείνοι που είδαν το γεγονός, πως ελευθερώθηκε ο δαιμονιζόμενος. 37 Και όλον το πλήθος της περιοχής των Γαδαρηνών τον παρεκάλεσαν να φύγη από αυτούς, διότι είχαν κυριευθή από μεγάλον φόβον, δια την τιμωρίαν που τους επεβλήθη. Ενοχοι δε και δι' άλλα καθώς ήσαν, εφοβούντο πολύ και άλλας τιμωρίας. Ο δε Ιησούς εμπήκε στο πλοίον και επέστρεψε. 38 Παρακαλούσε δε αυτόν ο άνθρωπος, από τον οποίον είχαν βγη τα δαιμόνια, να μένη μαζή του. Ο Ιησούς όμως τον έστειλε ειρηνικά εις την πόλιν του, λέγων· 39 “γύρισε στο σπίτι σου και να διηγήσαι όσα έκαμε εις σε ο Θεός”. Και εκείνος έφυγε και διαλαλούσε εις όλην την πόλιν, όσα ο Ιησούς έκαμε εις αυτόν.

Δόξα τω Θεώ!!!

 

"Να λέτε: Δόξα τω Θεώ για όλα! 

Δόξα τω Θεώ, που μου στέλνει κάτι για να υπομένω! 

Δόξα τω Θεώ, που μου δίνει μια ακόμα ευκαιρία για να μπω στη Βασι­λεία Του, τη Βασιλεία, που ανήκει σ’ όσους υπομείνουν ως το τέλος: ''Ο υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται''.

 Εμείς βάζουμε την υπομονή. Και ο Θε­ός τη Σωτηρία." 

Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος.

Άγιος Ιωάννης ο Μονεμβασιώτης

 🌷21 Οκτωβρίου μνήμη του Αγίου Νεομάρτυρος Ιωάννου του Μονεμβασιώτου

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ μονεμβασιώτης γεννήθηκε στίς Γοῦβες τῆς Μονεμβάσιας τό 1758 μ.Χ. Δέν εἶχε ἀδέρφια καί ἑπόμενο ἦταν ἡ ἀγάπη τῶν γονιῶν του νά συγκεντρώνεται σ` αὐτόν. Καθώς μεγάλωνε αὐξανόταν ἡ γνώση καί ἡ ἀρετή του. Ὁ πατέρας τοῦ καταγόταν ἀπό τό Γεράκι καί ἦταν ἐφημέριος στίς Γοῦβες τῆς Μονεμβασίας. Ἡ μητέρα τοῦ ἦταν μιά ἁπλοϊκή γυναῖκα, ἀφοσιωμένη στό σπίτι καί τήν ἀνατροφή τοῦ παιδιοῦ της. Σχολεῖα ἐκεῖνο τόν καιρό δέν ὑπῆρχαν καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης σπούδαζε τή ζωή τοῦ παπᾶ πατέρα του. Ξυπνοῦσε πολύ πρωί γιά τόν ὄρθρο. Ἀκολουθοῦσε πάντα τόν πατέρα του στούς Ἑσπερινούς, μάθαινε νά χτυπάει τίς καμπάνες τῆς ἐκκλησίας, ἔκανε μετάνοιες καί σταυρούς μέ τόν θεοφοβούμενο παπα-Δημήτρη καί τόν βοηθοῦσε στό ψαλτῆρι.

    Τότε στήν Τουρκοκρατούμενη Ἑλλάδα, τό 1770 μ.Χ., ἄρχισε ἡ ἐπανάσταση καί κράτησε 10 χρόνια. Τό Γένος ὑποστηριζόταν ἀπό τόν Ρωσικό στόλο. Τελείωσε τό 1780 μ.Χ. μέ ἐγκατάλειψη τοῦ Ρωσικοῦ στόλου καί τή συμφορά τοῦ Ἔθνους μας. Σ` αὐτό τό διάστημα δέν ἦταν δυνατόν νά μείνει ἀνέπαφό τό σπίτι τοῦ παπᾶ. Οἱ ἄπιστοι ἔσφαξαν τόν ἱερέα πατέρα μπροστά στό ποίμνιό του. Τό γεγονός ράγισε τήν εὐαίσθητη καρδιά τοῦ Ἰωάννη πού ἦταν μόλις 12 χρονῶν. Οἱ Τοῦρκοι πῆραν τήν μάνα, τό γιό καί τούς ἄλλους συγχωριανούς ὁδηγώντας τους σάν κοπάδι στή σφαγή . Μετά ἀπό λίγες μέρες μαθαίνουν ὅτι τούς πηγαίνουν στή Λάρισα μιά μεγαλούπολη τότε περίπου 40.000 κατοίκων, περιτειχισμένη μέ περισσότερους ἀπό 20 μιναρέδες γιά νά πουληθοῦν. Δυστυχῶς ὅμως σέ διαφορετικό ἀφέντη ὁ Ἰωάννης καί σέ ἄλλον ἡ μητέρα του.

    Ὕστερα ἀπό δύο χρόνια ξαναπουλήθηκαν, αὐτή τή φορά ἀγοράστηκαν ἀπό τό ἴδιο ἀφεντικό. Δέν ἦταν τυχαῖο γεγονός, ἦταν ἡ εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ. Τό πλούσιο ἀφεντικό τους, Ἀγαρηνός γεννημένος στή Θεσσαλονίκη πού ρίζωσε στή Λάρισα, ἀγάπησε τόν Ἰωάννη καί θέλησε νά τόν υἱοθετήσει, ἀλλάζοντας του πίστη. Ὁ Ἀγαρηνός τοῦ ἐλάττωσε τίς βαριές δουλειές καί μέ κολακεῖες προσπάθησε νά τόν μεταπείσει. Ὅμως στίς ὑπηρεσίες τοῦ ἀλλόθρησκου ἀφεντικοῦ του ὁ Ἰωάννης φανερώνει τό ἀκμαῖο φρόνημα καί τήν ἀμετάπειστη εὐλάβειά του στόν ἀληθινό Θεό . Γιά νά τοῦ ἀλλάξουν πίστη χρησιμοποίησαν σατανικές τέχνες μέ τίς ὁποῖες δέν κατάφεραν τίποτα. Ὁ Ἰωάννης λοιπόν μέ τό καλό δέν ἔπαιρνε. Γι’ αὐτό ὁ ἀφέντης του πῆρε τήν ἀπόφαση νά τόν δοκιμάσει μέ τό ἄγριο. Ἔτσι μιά μέρα δέν τόν ἔστειλε στή δουλειά, ἀλλά ὁδήγησε τόν Ἰωάννη στό τζαμί τοῦ Χασάν Βέη. Ἐκεῖ μαζεύτηκαν πολλοί Τοῦρκοι καί προσπάθησαν μέ κάθε τρόπο νά κάνουν τόν Ἰωάννη νά τουρκέψει βάζοντας του τό σπαθί καί τό πιστόλι στό στῆθος του καί μέ αὐτό τόν θεαματικό τρόπο διέσχισαν τήν πόλη γιά νά διαπομπεύσουν, νά λυγίσουν τόν Ἰωάννη, ὥστε νά ἀναγκαστεῖ νά ἀλλαξοπιστήσει. Παρ’ ὅλα αὐτά ἔμεινε ἀκλόνητος στή πίστη του. Θά μποροῦσε βέβαια νά δώσει τέλος σέ ὅλες τίς κακουχίες μέ τό νά γίνει κρυπτοχριστιανός, δέν τό δέχτηκε ὅμως γιατί ἀγαποῦσε περισσότερό το Χριστό ἀπό τή ζωή του καί δήλωσε καθαρά τήν ἀπόφασή του: «Χριστιανός θέλω νά πεθάνω».

    Ἦταν 15 Αὐγούστου, γιορτή τῆς Θεοτόκου, περίοδος πού οἱ χριστιανοί νηστεύουν, ὅταν ὁ Ἀγαρηνός προσπάθησε νά τόν κάνει νά ἁμαρτήσει δίνοντάς του νά φάει κρέας. Ὁ Ἰωάννης ἀντιστάθηκε στόν πειρασμό, μέ ἀποτέλεσμα νά τόν κλείσουν σ’ ἕνα σκοτεινό καί βρώμικο στάβλο. Ἀφοῦ πέρασαν ἀρκετές μέρες, ὁ Ἀγαρηνός προκειμένου νά βάλει τό μικρό Ἰωάννη νά ἀρτυθεῖ, ἄλλοτε τόν κρέμαγε ἀπό τά χέρια ὥστε τά πόδια του νά ἀπέχουν ἀπό τό ἔδαφος δυό πιθαμές. Ἄλλοτε, μαζί μ’ αὐτό, τοῦ ἔκαιγε ἀπό κάτω ἄχυρα, ὥστε νά μήν μπορεῖ νά ἀνασαίνει. Ἄλλοτε πάλι τόν χτυποῦσε καί τόν τρυποῦσε μέ τήν αἰχμή τοῦ σπαθιοῦ τοῦ σ’ ὅλο του τό κορμί καί τοῦ προκαλοῦσε ἀφόρητους πόνους. Ὅλα αὐτά τά βασανιστήρια γίνονταν, τίς περισσότερες φορές μπροστά στά μάτια τῆς μητέρας τοῦ μικροῦ παιδιοῦ. Ἡ μάνα του προσπαθοῦσε νά τόν μεταπείσει παρακαλώντας τον νά φάει ὅτι τοῦ ἔδινε ὁ Ἀγαρηνός. Ὁ Ἰωάννης ὅμως ἦταν ἀνυποχώρητος στήν ἄποψή του λέγοντας πώς εἶναι, ΄΄παπα-υἱός΄΄ καί δέν πρέπει νά τό κάνει αὐτό. Ὁ Ἀγαρηνός ὅμως συνέχιζε μέ μεγάλο ζῆλο νά κλονίζει τήν πίστη τοῦ Ἰωάννη. Τοῦ πήγαινε κάθε μέρα λίγο ψωμί καί λίγο νερό, ὅσο γιά νά ζεῖ καί τά βασανιστήρια κράτησαν δυό μῆνες. Ὁ Ἰωάννης ὅμως ἔμενε ἀκλόνητος στήν πίστη του.

    Τό μαρτύριο σταμάτησε γιά λίγες μέρες, ὅμως ὁ Ἰωάννης ἦταν πολύ ἀποκαμωμένος καί αὐτό φαινόταν καθαρά. Ὅταν δέν ἦταν κρεμασμένος κείτονταν κατάχαμα, δέν μποροῦσε νά σταθεῖ στά πόδια του, οὔτε νά μιλήσει. Τήν προσευχή του τήν ἔκανε ἀπό μέσα του, μέ τό μυαλό του, μέ τήν καρδιά του. Σάν πεθαμένη ἦταν καί ἡ μάνα του ἀπό τόν πόνο τοῦ παιδιοῦ της. Ἡ τελευταία ἐπιθυμία του ἦταν νά τόν θάψουν στό χωριό του, στίς Γοῦβες. Στίς 19 Ὀκτωβρίου τό 1773 ὁ Ἀγαρηνός ἔχασε τήν ὑπομονή του καί ἔμπηξε τό μαχαίρι στή καρδιά τοῦ 15χρονου Ἰωάννη, τό μαχαίρι δέν πέτυχε τήν καρδιά, τήν τραυμάτισε ὅμως θανάσιμα. Ὁ Ἰωάννης ἄφησε τήν ἀναπνοή του στίς 21 Ὀκτωβρίου τό 1773, ἀλλά τήν πίστη του δέν τήν ἄφησε ποτέ. «Νίκησε ὁ Γουβιώτης» . Ὅταν ὁ Ἀγαρηνός διαπίστωσε τό θάνατο τοῦ Ἰωάννη τόν πῆρε σέρνοντας καί τόν ἄφησε στά χωράφια ἔξω ἀπό τήν πόλη. Ἀπό τό μίσος του ὁ ἀλλόθρησκος ἔδιωξε καί τήν μητέρα τοῦ Ἰωάννη ἀπό τό σπίτι, ἡ ὁποία ἔτρεξε στόν γιόκα της. Πέρασαν 3 ἡμέρες καί κάποιοι Χριστιανοί τῆς Λάρισας ἦρθαν νά πάρουν μαζί μέ τόν ἐπίσκοπό τους Μελέτιο τό σῶμα τοῦ μάρτυρα. Ἐξήγησαν στήν παπαδιά πώς δυό μερόνυχτα ἔβλεπαν πολλοί χριστιανοί τῆς Λάρισας οὐράνιο φῶς νά πέφτει σάν δέσμη σέ τοῦτο τό μέρος. Παρηγορήθηκε καί ἦταν μεγάλη της τιμή ποῦ ἦταν μάνα τοῦ μάρτυρα.

     Ἡ κηδεία τοῦ Ἁγίου λιτή καί ἀπό τά πιό βαρυσήμαντα γεγονότα τῆς ἱστορίας τῆς Λάρισας. Ἡ μητέρα τοῦ Ἁγίου περίμενε στή Λάρισα ὡς τήν ἐκταφή τοῦ γιοῦ της. Μετά τήν ἀνακομιδή τῶν λειψάνων ξεκίνησε μέ τά πόδια νά μεταφέρει τά λείψανα τοῦ γιοῦ της στίς Γοῦβες καθώς ἦταν καί ἡ τελευταία ἐπιθυμία τοῦ νεομάρτυρα Ἰωάννη. Στήν ἐπιστροφή φτάνοντας στό χωριό σταμάτησε νά ξεκουραστεῖ. Στόν τόπο αὐτό ἔγινε κάτι σάν μυστήριο, πού τό σημάδεψε ὁ Θεός. Σ’ ἐκεῖνο τό μέρος ὑπάρχει μιά εὐωδιά, ἕνα ἀνεξήγητο ἄρωμα. Ἀπό παράδοση τό ξέρουν τό κρατᾶνε καί τό ὁμολογοῦν οἱ Γουβιῶτες: «εἶναι, πού κάθισε ἐκεῖ νά ξαποστάσει ἡ μάνα κι ἀπόθεσε τά ἅγια λείψανα τοῦ νεομάρτυρα». Πέρασαν λίγα χρόνια καί ἡ παπαδιά τό αἰσθανόταν ὅτι θά πεθάνει καί ζήτησε νά θαφτεῖ μαζί μέ τόν γιό της. Πέρασαν 13 χρόνια μετά τή δεύτερη ταφή ,ὅταν κατά θαυμαστό τρόπο βρέθηκαν τά λείψανα ἄθικτα καί νά εὐωδιάζουν. Ἡ συγκλονιστική καί σύντομη ζωή τοῦ μικροῦ Ἰωάννη ποῦ ἦταν ἕνα ἥσυχο παιδί, κατέληξε νά γίνει ἕνας μεγάλος νεομάρτυρας. Γιά πρώτη φορά στή Λάρισα μετά ἀπό 203 χρόνια (21 Ὀκτωβρίου 1976) προσφέρθηκαν σέ λαϊκό προσκύνημα τά λείψανα τοῦ νεομάρτυρα πού παραχώρησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος. Ἔπειτα ἔγινε λιτάνευση στή Λάρισα των ἱερών λειψάνων τοῦ Ἁγίου, μέ ἔγκριση τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Μονεμβασίας Ἱερόθεου, μεταφέρθηκε ἀπό τή Μονή Ζερμπίτσας. Τμῆμα λειψάνου τοῦ Ἁγίου παραχωρήθηκε στήν Μητρόπολή μας, κατόπιν ἐνεργειῶν τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτη Λαρίσης Σεραφείμ , ἐναποτέθηκε στό φερώνυμο Ἱ. Ναό, κάτω ἀπό τήν ἐκκλησία τῶν Ἁγίων 40 Μαρτύρων Λαρίσης τό 1979.

🔸Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου.

Ἰωάννην τόν θεῖον ἀνευφημήσωμεν, ὡς τῆς πίστεως βάσιν, καί μέγα στήριγμα, τῆς καρτερίας ἀληθῶς τόν ἀδάμαντα, τόν γενναῖον ἀθλητήν καί δυσσεβῶν στηλιτευτήν, τόν ἔκλαμπρον μαργαρίτην, πρεσβεύει γάρ τῷ Κυρίῳ, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Η αγάπη είναι παράδεισος

 

Η αγάπη είναι μυστήριο. Η αγάπη είναι παράδεισος. Κι όταν ο άνθρωπος έχει αγάπη στην ψυχή, τότε όλα αλλάζουν.

Κι ας είναι φτωχός, αναγκεμένος ή άνεργος. Κι ας είναι μόνος. Κι ας είναι σκλάβος ή ελεύθερος. Κι ας είναι ότι θέλει. Ο άνθρωπος που αγαπά, έχει μέσα του τον παράδεισο του Θεού. Στολίζεται η ψυχή του και χαίρεται και ανεβαίνει.

Όλο ανεβαίνει. Και μια ψυχή που ανεβαίνει, ανεβάζει όλο τον κόσμο.

Πατήρ  Ανανίας  Κουστένης

Ο ελεών πτώχον δανείζει Θεόν

 

ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ. 

... Ηταν χειμώνας με πολύ κρύο .Ενας φιλόχριστος άνθρωπος, πήγαινε στη δουλειά του. Στο δρόμο συνάντησε ένα δύστυχη μεθυσμένο ,που ήταν γυμνός και κρύωνε πολύ. Έτρεμε .

Τον λυπήθηκε από την καρδιά του ο καλός αυτός άνθρωπος. Και του χάρισε το παλτό του (πράγμα πολύτιμο τότε) Ό μπεκρής όμως πούλησε μετά από λίγο το παλτό αυτό προκειμένου να εξασφαλίσει το κρασί του.

 Το έμαθε ο καλός άνθρωπος και λυπήθηκε πολύ.

- Τι βγήκε; συλλογιζόταν. Εκανα καλά που το έδωσα ή όχι; Μήπως θα έπρεπε να είχα αγνοήσει τη γύμνια; Εξάλλου, ποιος με έβλεπε; Και ενώ αναλογιζόταν αυτά, τον πήρε ένας ελαφρύς ύπνος. Και τότε εμφανίζεται στο όνειρο του ο Χριστός φορώντας το ρούχο, που ο εύσπλαχνος αυτός άνθρωπος μας είχε δώσει στο μεθυσμένο. Και του λέει με γλυκύτητα :

-Μη λυπάσαι! Το βλέπεις; Το ρούχο που έδωσες στο μπεκρή ,το φοράω Εγώ !

 " Όποιος έλεεί κάποιον φτωχό, δανείζει τον ίδιο το Θεό "

Ετσι περνούν όλα νόημα !

Όταν γίνονται στο όνομα του Χριστού και για το Χριστό.

Μη φοβάσαι

 Μη φοβάσαι.

Καμία κατοχή δεν κρατά για πάντα.

Μην οργίζεσαι.

Δε νικιέται ο διάβολος με φωνές, με μίση και αίμα.

Πετραχήλι, Ψαλτήρι, Χαιρετισμούς και κομποσχοίνι θέλει.

Πνευματικός ο πόλεμος. Καθαρό το μέτωπο.

Την Παναγία από το φουστάνι αδέλφια.

Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος

🌼Ιερά Ακολουθία

 

Σήμερα Τετάρτη 19 Οκτωβρίου
Παραμονή εορτής Αγίου Αρτεμίου μεγαλομάρτυρος, Ματρώνης Οσίας της Χιοπολίτιδος και  Γερασίμου Οσίου του εν Κεφαλληνίας θα τελεστεί στην Ιερά μας Μονή
Βραδινή Θεία Λειτουργία μετ Εσπερινού και Ορθρου ώρα 20:00 μ.μ

🌷Ιερά Ακολουθία

Σήμερα Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 

Παραμονή της εορτής του Αγίου Λουκά του αποστόλου και ευαγγελιστού θα τελεστεί στην Ιερά μας Μονή 

Βραδινή Θεία Λειτουργία μετ Εσπερινού και Ορθρου ώρα 20:00 μ.μ

Η Αγάπη που τα σκεπάζει όλα

 

Μεταξύ σας (με τον σύζυγο) να υπάρχει κλίμα απόλυτης εμπιστοσύνης και ειλικρίνειας. Μην αφήνεις κάτι μέσα σου, γιατί αυτό μετά θα σε πνίξει. Μην αφήνεις τους λογισμούς να εμφωλεύουν μέσα σου, είναι φίδια.

Η αγάπη όλα τα σκεπάζει. Με προσοχή, διάκριση, λεπτότητα και απέναντι στον κόσμο και μεταξύ σας. Αν έχετε κάτι μεταξύ σας, μην το λέτε σε τρίτους. Η προσοχή και η προσευχή όλα τα διορθώνουν, όλα τα κάνουν καλά. Να ζούμε με σωφροσύνη, νηστείες, αποχή σαρκικών επιθυμιών.

Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης