Δεν φεύγει, όμως, έτσι το σκοτάδι.
Άνοιξε το παράθυρο για να μπει το φως και μόνο τότε θα φύγει το σκοτάδι.
Το φως είναι εκείνο που θα διώξει το σκοτάδι.
Να μελετούμε, λοιπόν, την Αγία Γραφή, τους βίους των Αγίων, τους Πατέρες· αυτό είναι το φως, που θα διώξει το σκοτάδι... "
Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης
Άκουσα κάποιον να λέει το εξής:
‘’Αυτή τη φορά την κατάσταση δεν θα τη σώσει ο άνθρωπος ο σκεπτόμενος, αλλά ο άνθρωπος ο προσευχόμενος…’’.
Και ξέρεις… Έτσι είναι.
Αυτός που συγχωρεί. Αυτός που υπομένει. Αυτός που έχει διάκριση και ξέρει πότε να μιλήσει και να κρατήσει σιωπή. Αυτός που δίνει το χέρι στον πονεμένο. Σε αυτόν που έχει πέσει. Αυτός που θυσιάζεται. Που σταυρώνεται εκούσια. Αυτός που ξέρει τι θα πει ευχαριστώ και ξέρει τι θα πει συγγνώμη.
Γεμίσαμε έξυπνους, σκεπτόμενους, εγωιστές.
Ώρα να δούμε τι θα καταφέρουνε οι άνθρωποι οι προσευχόμενοι. Αυτοί που ξέρουν να αγαπάνε…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.
Πολλά είναι αυτά που μνημονεύονται ακόμη και σήμερα για τον Στρατηγό Μακρυγιάννη. Ομως, έχει μείνει στην ιστορία η συγκλονιστική προσευχή του.
Παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα για να δούμε την πίστη όλων εκείνων που έδωσαν την ψυχή τους για την ελευθερία της Πατρίδας μας!!!
«Σημειώνω καὶ ἕνα μέρος ἀπὸ τὴν ἁμαρτωλή μου καὶ ἁπλὴ καὶ ἀγράμματη προσευκή μου: Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός, ἅγιος ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. Δόξα σέ, Κύριε Χριστέ, σταῦρε σταυρωμένε, λαμπρὲ καὶ ἀναστημένε, τριπόστατε Θεέ, ἁγία Τριάδα, Θεοτόκο, ἁγία σώματα δόξα, δόξα, δόξα τῆς παντοδυναμίας σου καὶ τῆς βασιλείας σου, Κύριε, ἅπλωσε τὸ λαμπρό σου καὶ εὐλογημένο σου χέρι καὶ βγάλε μας μέσα ἀπὸ τὸν σκότον τὸν βαθὺ ὅπου εἴμαστε πεσμένοι καὶ χαμένοι καὶ πνιμένοι τόσες αἰῶνες, καὶ φέρε μας εἰς τὸ φῶς σου τ’ ἀληθινὸ τῆς βασιλείας σου, καὶ βλόγα μας, τοὺς ἁμαρτωλούς, καὶ συχώρεσέ μας καὶ καθάρισέ μας καὶ ἀνάστησέ μας ὡς τὸν Λάζαρον, ὅποτε εἶναι ἡ ἀγαθή σου θέληση» (Ἱστ. Τὰ Νέα)!
Γέροντα, αισθάνομαι ότι δεν είμαι εντάξει απέναντι στον Θεό, και αυτό με πονάει.
– Από την στιγμή που αισθάνεσαι ότι δεν είσαι εντάξει και λές ταπεινά «ήμαρτον, Θεέ μου», ο Θεός συγχωρεί, βοηθάει και χαριτώνει, και αν σε βρη στην κατάσταση αυτήν ο θάνατος, θα σωθής. (Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
1. Ἐκεῖνος ποὺ ζητάει καὶ χτυπάει τὴ θύρα καὶ ζητάει μέχρι τέλους, σύμφωνα μὲ τὸ λόγο τοῦ Κυρίου, ἐπιτυγχάνει τὰ αἰτήματά του. Γιατὶ εἶναι ἀψευδὴς Ἐκεῖνος, ποὺ εἶπε• «Κάθε τι ποὺ θὰ μοῦ ζητήσετε στὴν προσευχὴ μὲ πίστη, θὰ τὸ λάβετε». Ἄν, ἀκόμη καὶ ἕνα ποτήρι νερὸ κρῦο ποὺ δίνουμε, δὲν μένει χωρὶς μισθό, πόσο περισσότερο δὲν θὰ δώσει ὁ Θεὸς ὅ,τι ὑποσχέθηκε σ’ ἐκείνους, ποὺ εἶναι προσηλωμένοι σ’ Αὐτὸν μέρα καὶ νύκτα καὶ Τὸν παρακαλοῦν;
2. Σ’ ἐκείνους ποὺ λένε ὅτι “ἔρχεται μέρα ποὺ καὶ μῖσος ἔχω κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ μου κ.ἀ.π. χωρὶς νὰ τὸ θέλω”, πρέπει νὰ εἰπωθοῦν τὰ ἑξῆς: Ὅλος ὁ ἀγώνας καὶ ἡ ἐπιμέλεια τοῦ ἀνθρώπου ἄς εἶναι ν’ ἀντιστέκεται στὸν πονηρὸ καὶ στοὺς πονηροὺς λογισμούς. Καὶ ὅπως τὸ σίδερο καθαρίζεται ὅταν πυρώνεται καὶ σφυροκοπιέται, ἔτσι καὶ ἡ ψυχὴ καθαρίζεται ἀπὸ κάθε πάθος καὶ κάθε ἁμαρτία ὅταν πυρώνεται καὶ χτυπιέται ἀπὸ τὸ ἀγαθὸ Πνεῦμα μὲ τ’ Ἄχραντα Μυστήρια.
3. Ὅπως τὸ σιτάρι, ποὺ εἶναι σπαρμένο στὸ ἴδιο χωράφι, δίνει διαφορετικοῦ μεγέθους στάχυα. Μαζεύεται ὅμως κι’ ἀποθηκεύεται στὴν ἴδια ἀποθήκη. Ἔτσι καὶ στὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν θὰ ὑπάρχει διαφορὰ στὴ δόξα ἐκείνων ποὺ θ’ ἀναστηθοῦν, ἀνάλογα μὲ τὴ μέθεξη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ θὰ ἔχει κατοικήσει σ’ αὐτοὺς ἀπὸ τούτη τὴ ζωή. Αὐτὸ φανερώνει καὶ τὸ «Ἀστέρι ἀπὸ ἀστέρι διαφέρει στὴ λάμψη», ποὺ γράφει ὁ Ἀπόστολος.
4. Τοῦτο μόνο νὰ φροντίζει ὁ καθένας μας, ἀφοῦ γεννηθεῖ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, νὰ ξεπλυθεῖ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ποὺ βρίσκεται μέσα του. Καὶ ἐν συνεχεία νὰ προχωρεῖ πρὸς τὴν τελειότητα μὲ συνεργὸ πάντοτε τὴ χάρη τοῦ Κυρίου.
5. Ὁ Κύριος δὲν δίνει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ τὴ χάρη του γιὰ νὰ περιπέσει κανεὶς σὲ ἁμαρτίες. Οἱ ἄνθρωποι μόνοι τους γίνονται αἴτιοι τῶν κακῶν στοὺς ἑαυτούς τους, γιατί δὲν ἀκολουθοῦν τὴ Χάρη καὶ κυριεύονται ἀπὸ τὸν σατανᾶ. Έξ ἄλλου, ἄν δὲ δώσει ὁ ἄνθρωπος ἀφορμὴ στὸ σατανᾶ, δὲν μπορεῖ αὐτὸς νὰ κυριαρχήσει πάνω του μὲ τὴ βία. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο κανεὶς δὲν εἶναι μὲ βεβαιότητα τοῦ Χριστοῦ ἤ τοῦ σατανᾶ. Ἀλλά, ἄν παραμείνει μὲ τὴ χάρη ὥς τὸ τέλος, πηγαίνει μὲ τὸ μέρος τοῦ Χριστοῦ, διαφορετικὰ πηγαίνει μὲ τὸ σατανά. Γιατί, ἄν εἴτε ὁ Κύριος εἴτε ὁ σατανᾶς ἐπαίρναν μαζὶ τους τὸν ἄνθρωπο μὲ τὴ βία, αὐτὸς δὲ θὰ ἦταν αἴτιος οὔτε στὴν κόλαση νὰ ριχτεῖ, οὔτε τὸν Παράδεισο νὰ κερδίσει.
Πηγή: https://orthodoxfathers.com
Αύριο ημέρα Πέμπτη 21 Ιανουαρίου στις 6:45 π.μ. θα τελεστεί Ορθρος και Θεία Λειτουργία προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Παραμυθίας!!!!
Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς
Ο ηρωικότερος των αγίων και ο αγιότερος των ηρώων.
Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας έχει χαρακτηριστεί ο ηρωικότερος των αγίων και ο αγιότερος των ηρώων και όχι άδικα, εκτος τού ότι πολέμησε τον Άρειο, εξορίστηκε 5 φορές προς δόξα Κυρίου.
1η Εξορία. (Ιούλιος 335 – Νοέμβριος 337)
Τον κατηγόρησαν στον Μέγα Κωνσταντίνο ότι παρεμπόδιζε την αποστολή σίτου από την Αλεξάνδρεια στην Κωνσταντινούπολη. Ο αυτοκράτορας, δυστυχώς, πείστηκε στους συκοφάντες και πρόσταξε να εξοριστεί ο Αθανάσιος στην πόλη Αυγούστα των Τρεβήρων της Γαλλίας. Φθάνοντας ο Άγιος στον τόπο της εξορίας του, έγινε δεκτός μετά πολλής χαράς και έτυχε μεγάλης περιποιήσεως από τον επίσκοπο Μαξιμίνο και τους άρχοντες του τόπου, αφού η φήμη του είχε φτάσει σε όλον τον χριστιανικό κόσμο. Κατά τον χρόνο της εξορίας αυτής του Αγίου έγιναν συντονισμένες ενέργειες για την εκκλησιαστική αποκατάσταση του αιρεσιάρχη Αρείου, η οποία όμως δεν έγινε, διότι τον πρόλαβε ο θάνατος (336 μ.Χ.). Σύνοδος από εκατό επισκόπους, που συνήλθε στην Αλεξάνδρεια, δικαίωσε τον Αθανάσιο και τον επανέφερε από την εξορία. Ο λαός της Αλεξάνδρειας υποδέχτηκε τον Ποιμενάρχη του με απερίγραπτο ενθουσιασμό και αγαλλίαση.
2α Εξορία. (Μάρτιος 340 – Οκτώβριος 346)
Οι αντίπαλοι όμως του αγίου Αθανασίου δεν ησύχασαν συνέχισαν τις ραδιουργίες και πέτυχαν και πάλι την καθαίρεση του Αγίου και την εξορία του στη Ρώμη δεύτερη εξορία του Μεγάλου Αθανασίου. Στη Ρώμη ο Αθανάσιος έτυχε μεγάλης περιποιήσεως από τον πάπα Ιούλιο (337-352). Όντας δε ο Άγιος εξόριστος στη Ρώμη, συνέβαλε πάρα πολύ στη διάδοση του μοναχισμού στη Δύση, προβάλλοντας ως υπόδειγμα την αρετή και τον τρόπο ασκήσεως του Μεγάλου Αντωνίου. Επιστρέφοντας από την εξορία ο Άγιος, έμεινε στον πατριαρχικό του θρόνο συνεχώς επί μία δεκαετία, ήτοι από το 346 μέχρι το 356.
3η Εξορία . (Φεβρουάριος 356 – Φεβρουάριος 362)
Οι εχθροί του όμως άρχισαν και πάλι να κινούνται εναντίον του και πέτυχαν να τον απομακρύνουν για τρίτη φορά από τον θρόνο του. Τη φορά αυτή ο Άγιος εξορίστηκε στην έρημο της Αιγύπτου. Εκεί βρήκε πολλούς ασκητές και έμενε μαζί τους, ακολουθώντας τον τρόπο της ζωής τους. Όντας δε ο Άγιος στην έρημο δεν έπαυσε ούτε για μια στιγμή να ενδιαφέρεται και να προσεύχεται για το ποίμνιο που του είχε εμπιστευτεί ο Θεός, το οποίο και τον υπεραγαπούσε και τον λάτρευε και λαχταρούσε να τον ιδεί να αποκαθίσταται στον πατριαρχικό του θρόνο.
4η και 5η Έξορία
Ακολούθησαν και δύο άλλες εξορίες του μεγάλου Αθανασίου: Από τον Οκτώβριο του 362 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 363η μία και μία άλλη η 5η κατά σειρά από τον Οκτώβριο του 365 μέχρι τον Ιανουάριο του 366. Ο Αθανάσιος όμως, παρ’ όλες τις συκοφαντίες, τις σκευωρίες, τους κατατρεγμούς και τις εξορίες, έμεινε βράχος ακλόνητος.
https://proskynitis.blogspot.com/2021/01/blog-post_56.html?m=1
«Είδα όλες τις παγίδες του εχθρού (δηλαδή του διαβόλου) απλωμένες πάνω στη γη. Και στέναξα και είπα: Ποιος άραγε θα τις προσπεράσει χωρίς να τον πιάσουν; Και άκουσα φωνή να μου λέει: Η ταπεινοφροσύνη.»
Είπε πάλι: «Είναι μερικοί που έλιωσαν τα σώματά τους με την άσκηση, επειδή όμως τους έλειπε η διάκριση, βρέθηκαν μακριά από τον Θεό».
Άγιος Αντώνιος.
Η Εικόνα του Αγίου Αντωνίου που δώρισε ο Νικηταράς στην Επανάσταση του 1821!!
Έκπληκτος ο πατήρ Διονύσιος του Ιερού Ναού Παναγιάς Ναυπλίου ανακάλυψε στα κειμήλια του ιερού ναού μια σπάνια εικόνα του Αγίου Αντωνίου με ιδιόχειρη υπογραφή του αγωνιστή της επαναστάσεως του 1821 Νικηταρά Σταματελόπουλου (ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΥ).
Στην φωτογραφία της ιστορικής Αγίας Εικόνος του Αγίου Αντωνίου-της Φωτιάς και του πολέμου- δωρεά του Νικηταρά στην ενορία μας που έγινε το 1821 ως αφιέρωμα στον Ι.Ναό Γενεσίου της Θεοτόκου Ναυπλίου- για την ιστορική και καθοριστική για το μέλλον του αγώνα, μάχη και νίκη κατά των Οθωμανών στο Βαλτέτσι, όταν με μισό αριθμό Ελλήνων σε σύγκριση με τους Τούρκους κατάφερε να τους εξοντώσει, τόσο που έπαθε και το χέρι του αγκύλωση από την λαβή του σπαθιού και δεν μπορούσαν να το αποτραβήξουν
Η ιερά εικόνα σήμερα φυλάσσεται στον ναό ως κόρη οφθαλμού για να μπορούν και οι νεότεροι να βλέπουν από κοντά αυτή την πανέμορφη εικόνα , αλλά και να θυμούνται πως κάποτε κάποιοι πολέμησαν για να είναι αυτός ο τόπος ελεύθερος .
Πηγή. https://proskynitis.blogspot.com/2021/01/1821.html?m=1
