Σάββατο 6 Μαρτίου 2021

Αναγνώσματα ΚΥΡΙΑΚΉΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ.

 


Ἐν ᾗ μνείαν ποιούμεθα τῆς δευτέρας καί ἀδεκάστου παρουσίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τῶν ἐν Χερσῶνι ἐπισποπευσάντων ἱερομαρτὐρων Ἐφραΐμ, Βασιλέως, Εὐγενἱου κ.λπ. ( δ' αἱ). Λαυρεντίου ὁσίου τοῦ Μεγαρέως.


Ἀπόστολος

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' Η´ 8 - 13


8 βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύομεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα. 9 βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενοῦσιν. 10 ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σε, τὸν ἔχοντα γνῶσιν, ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; 11 καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σῇ γνώσει, δι’ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν. 12 οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε. 13 διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' Θ´ 1 - 2

1 Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; 2 εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ.


Ευαγγέλιο


ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΕ´ 31 - 46


31 Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ’ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ· 32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ’ ἀλλήλων, ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, 33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. 34 τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· 35 ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με, 36 γυμνὸς καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε πρός με. 37 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; 38 πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; 39 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρός σε; 40 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. 41 Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ· 42 ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, 43 ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. 44 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; 45 τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ’ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. 46 καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.


Ερμηνεία

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΕ´ 31 - 46


31 Οταν δε έλθη ο υιός του ανθρώπου με όλην την δόξαν αυτού και μαζή με αυτόν όλοι οι άγγελοί του, τότε θα καθίση στον θρόνον του, τον λαμπρόν και ένδοξον. 32 Και θα συναχθούν εμπρός του όλα τα έθνη της γης από της δημιουργίας του Αδάμ μέχρι της συντελείας του κόσμου και θα χωρίση αυτούς μεταξύ των με όσην ευκολίαν χωρίζει ο ποιμήν τα πρόβατα από τα ερίφια. 33 Και θα θέση τα μεν πρόβατα εις τα δεξιά του τα δε ερίφια εις τα αριστερά. 34 Τοτε θα στραφή ο βασιλεύς εις εκείνους που θα ευρίσκωνται εις τα δεξιά του και θα πη· “ελάτε σεις οι ευλογημένοι του Πατρός μου και κληρονομήσατε την βασιλείαν των ουρανών, η οποία έχει ετοιμασθή για σας από τότε που εθεμελιώνετο ο κόσμος. 35 Διότι επείνασα και μου εδώσατε να φάγω, εδίψασα και με εποτίσατε, ήμουν ξένος που δεν είχα τόπον να μείνω, και με επήρατε στο σπίτι σας. 36 Ημουν γυμνός και με ενεδύσατε, αρρώστησα και με επισκεφθήκατε, εις την φυλακήν ήμουν και ήλθατε να με ιδήτε”. 37 Τοτε θα αποκριθούν προς αυτόν οι δίκαιοι και θα πουν· “Κυριε, πότε σε είδαμε πεινασμένον και σε εθρέψαμε η διψασμένον και σου εδώσαμε νερό; 38 Ποτε δε σε είδαμεν ξένον και σε περιμαζέψαμε η γυμνόν και σε ενεδύσαμεν; 39 Ποτε δε σε είδαμε ασθενή η φυλακισμένον και ήλθαμε εις επίσκεψίν σου;” 40 Και θα αποκριθή εις αυτούς ο βασιλεύς· “Αληθινά σας λέγω, κάθε τι που εκάματε, δια να εξυπηρετήσετε ένα από τους αδελφούς μου, που φαίνονται άσημοι και ελάχιστοι μέσα εις την κοινωνίαν, το εκάματε εις εμέ” (Ο Χριστός, ο βασιλεύς, που είναι ο Υιός του Θεού αλλά και υιός του ανθρώπου, τους πάσχοντας, τους πτωχούς και γυμνούς, αυτούς τους οποίους οι ματαιόδοξοι και υπερήφανοι περιφρονούν, τους θεωρεί αδελφούς του, τέκνα του ουρανίου Πατρός και τους περιβάλλει με όλην του την αγάπην. Δι'αυτό και κάθε βοήθειαν που τους προσφέρεται την θεωρεί ως προσφερομένην εις αυτόν τον ίδιον). 41 Τοτε θα πη και εις εκείνους, που στέκονται εις τα αριστερά του· “φύγετε μακρυά από εμέ σεις οι καταράμενοι και πηγαίνετε στο αιώνιον πυρ, που έχει ετοιμασθή δια τον διάβολον και τους πονηρούς αγγέλους του. 42 Διότι επείνασα και δεν μου εδώσατε να φάγω, εδίψασα και δεν με εποτίσατε. 43 Ξενος ήμουν και δεν με επήρατε στο σπίτι σας, γυμνός και δεν με ενεδύσατε, άρρωστος και φυλακισμένος και δεν με επισκεφθήκατε”. 44 Τοτε θα αποκριθούν και αυτοί λέγοντες, “Κυριε, πότε σε είδαμε πεινασμένο η διψασμένον η ξένον η γυμνόν η ασθενή η φυλακισμένον και δεν σε υπηρετήσαμεν;” 45 Τοτε θα αποκριθή εις αυτούς και θα είπη· “αλήθεια σας λέγω· εφ' όσον δεν εκάματε τα καλά αυτά εις ένα από αυτούς, που ο κόσμος θεωρεί πολύ μικρούς, ούτε εις εμέ εκάματε”. 46 Και θα απέλθουν αυτοί μεν εις την αιωνίαν κόλασιν μαζή με τον διάβολον, οι δε δίκαιοι εις την αιωνίαν ζωήν μαζή με τον Θεόν. (Ετσι η δικαία κρίσις θα έχη γίνει, το δίκαιον θα αποδοθή και η ασάλευτος αποκατάστασις θα πραγματοποιηθή).

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2021

Άγιος Παΐσιος "η ανακούφιση των κεκοιμημενων".

 Ο μακαριστός Άγιος Παίσιος έλεγε για τα μνημόσυνα…



– Γέροντα, οι υπόδικοι νεκροί (πλην των Αγίων) μπορούν να προσεύχονται;


-Έρχονται σε συναίσθηση και ζητούν βοήθεια, αλλά δεν μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Όσοι βρίσκονται στον Άδη μόνο ένα πράγμα θα ήθελαν από τον Χριστό: να ζήσουν πέντε λεπτά για να μετανοήσουν. Εμείς που ζούμε, έχουμε περιθώρια μετανοίας, ενώ οι καημένοι οι κεκοιμημένοι δεν μπορούν πιά μόνοι τους να καλυτερεύσουν την θέση τους, αλλά περιμένουν από εμάς βοήθεια. Γι’ αυτό έχουμε χρέος να τους βοηθούμε με την προσευχή μας.


Μού λέει ο λογισμός οτι μόνο το δέκα τοις εκατό από τους υπόδικους νεκρούς βρίσκονται σε δαιμονική κατάσταση, και εκεί που είναι, βρίζουν τον Θεό, όπως οι δαίμονες. Δεν ζητούν βοήθεια, αλλά και δεν δέχονται βοήθεια! Γιατί, τι να τους κάνει ο Θεός; Σαν ένα παιδί που απομακρύνεται από τον πατέρα του, σπαταλάει όλη την περιουσία του και από πάνω βρίζει και τον πατέρα του. Ε, τι να το κάνει αυτό ο πατέρας του; Οι άλλοι όμως οι υπόδικοι, που έχουν λίγο φιλότιμο, αισθάνονται την ενοχή τους, μετανοούν και υποφέρουν για τις αμαρτίες. Ζητούν να βοηθηθούν και βοηθιούνται με τις προσευχές των πιστών.


Τούς δίνει δηλαδή ο Θεός μία ευκαιρία, τώρα που είναι υπόδικοι, να βοηθηθούν μέχρι να γίνει η Δευτέρα Παρουσία. Καί όπως σε αυτή τη ζωή, αν κάποιος είναι φίλος με τον βασιλιά, μπορεί να μεσοαλαβήσει και να βοηθήσει έναν υπόδικο, έτσι κι αν είναι κανείς φίλος με τον Θεό, μπορεί να μεσολαβήσει στο Θεό με την προσευχή του και να μεταφέρει τους υπόδικους από την μία φυλακή σε άλλη καλύτερη, από το ένα κρατητήριο σε ένα άλλο καλύτερο. Η ακόμα μπορεί να τους μεταφέρει και σε ένα δωμάτιο η σε διαμέρισμα.


Όπως ανακουφίζουμε τους φυλακισμένους με αναψυκτικά κλπ που τους πηγαίνουμε, έτσι και τους νεκρούς τους ανακουφίζουμε με τις προσευχές και τις ελεημοσύνες που κάνουμε για τη ψυχή τους. Οι προσευχές των ζώντων για τους κεκοιμημένους και τα μνημόσυνα είναι η τελευταία ευκαιρία που δίνει ο Θεός στους κεκοιμημένους να βοηθηθούν, μέχρι να γίνει η τελική Κρίση. Μετά την δίκη δεν θα υπάρχει δυνατότητα να βοηθηθούν….


Ο Θεός θέλει να βοηθήσει τους κεκοιμημένους, γιατί πονάει για τη σωτηρία τους, αλλά δεν το κάνει, γιατί έχει αρχοντιά. Δεν θέλει να δώσει δικαίωμα στο διάβολο να πεί: Πως τον σώζεις αυτόν, ενώ δεν κοπίασε; Όταν εμείς προσευχόμαστε για τους κεκοιμημένους, Τού δίνουμε το δικαίωμα να επεμβαίνει. Περισσότερο μάλιστα συγκινείται ο Θεός όταν προσευχόμαστε για τους κεκοιμημένους παρά για τους ζώντες.


Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας έχει τα κόλλυβα, τα μνημόσυνα. Τα μνημόσυνα είναι ο καλύτερος δικηγόρος για τις ψυχές των κεκοιμημένων. Έχουν τη δυνατότητα και από την κόλαση να βγάλουν τη ψυχή. Κι εσείς σε κάθε Θεία Λειτουργία να διαβάζετε κόλλυβα για τους κεκοιμημένους. Έχει νόημα το σιτάρι: Σπείρετε εν φθορά, εγείρεται εν αφθαρσία δηλαδή συμβολίζει το θάνατο και την ανάσταση του ανθρώπου, λέει η Γραφή…


– Γέροντα, αυτοί που έχουν πεθάνει πρόσφατα έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από προσευχή;


-Εμ, όταν μπαίνει κάποιος στη φυλακή, στην αρχή δεν δυσκολεύεται πιο πολύ; Να κάνουμε προσευχή για τους κεκοιμημένους που δεν ευαρέστησαν στον Θεό, για να κάνει κάτι και γι’ αυτούς ο Θεός. Ιδίως, όταν ξέρουμε ότι κάποιος ήταν σκληρός, γιατί μπορεί να νομίζουμε ότι ήταν σκληρός, αλλά στη πραγματικότητα να μην ήταν- και είχε αμαρτωλή ζωή, τότε να κάνουμε πολλή προσευχή, Θείες Λειτουργίες, Σαρανταλείτουργα για τη ψυχή του και να δίνουμε ελεημοσύνη σε φτωχούς για τη σωτηρία της ψυχής του, για να ευχηθούν οι φτωχοί “να αγιάσουν τα κόκκαλα του”, ώστε να καμθεί ο Θεός και να τον ελεήσει.Ετσi ότι δεν έκανε εκείνος, το κάνουμε εμείς γι’ αυτόν. Ενώ ένας άνθρωπος που είχε καλοσυνη ακόμα και αν η ζωή του δεν ήταν καλή, επειδή είχε καλή διάθεση, με λίγη προσευχή πολύ βοηθιέται.


Έχω υπόψη μου γεγονότα που μαρτυρούν πόσο οι κεκοιμημένοι βοηθιούνται με την προσευχή πνευματικών ανθρώπων. Κάποιος ήρθε στο Καλύβι και μου είπε με κλάματα: Γέροντα, δεν έκανα προσευχή για κάποιο γνωστό μου κεκοιμημένο και μου παρουσιάστηκε στον ύπνο μου. Είκοσι μέρες, μου είπε, έχεις να με βοηθήσεις, με ξέχασες και υποφέρω! Πράγματι, μου λέει (ο προσκηνυτής) εδώ και 20 μέρες είχα ξεχαστεί με διάφορες μέριμνες και ούτε για τον εαυτό μου δεν προσευχόμουν.


– Όταν, Γέροντα, πεθάνει κάποιος και μας ζητήσουν να προσευχηθούμε γι’ αυτόν, είναι καλό να κάνουμε κάθε μέρα ένα κομποσχοίνι μέχρι τα σαράντα;


-Άμα κάνεις κομποσχοίνι γι’αυτόν, βάλε και άλλους κεκοιμημένους. Γιατί να πάει η αμαξοστοιχία στον προορισμό της με έναν μόνο επιβάτη, ενώ χωράει και άλλους; Πόσοι κεκοιμημένοι έχουν ανάγκη οι καημένοι και ζητούν βοήθεια και δεν έχουν κανένα να προσευχηθεί γι αυτούς! Μερικοί, κάθε τόσο, κάνουν μνημόσυνο μόνο για κάποιον δικό τους. Με αυτό το τρόπο δεν βοηθιέται ούτε ο δικός τους, γιατί η προσευχή τους δεν είναι τόσο ευάρεστη στο Θεό. Αφού τόσα μνημόσυνα έκαναν γι’ αυτόν, ας κάνουν συγχρόνως και για τους ξένους.

Ξημερώνει Ψυχοσάββατο

 


ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΟΛΛΥΒΑ

Τα Κόλλυβα, ή όπως αλλιώς επεκράτησε σε πολλά μέρη η ονομασία «το στάρι», είναι ένα από τα πιο παλαιά χριστιανικά έθιμα που διατηρήθηκε στη ζωή της Ορθοδόξου Εκκλησίας και συνδέεται άμεσα με τους κεκοιμημένους εν Χριστώ αδελφούς μας. Τα κόλλυβα είναι σιτάρι βρασμένο που κατά κανόνα σήμερα έχει τη μορφή στολισμένου δίσκου με ξηρούς καρπούς, όπως αμύγδαλα , καρύδια, φουντούκια, φιστίκι κ.α και κυρίως ζάχαρη.

Προσφέρονται στους παρευρισκόμενους σε μνημόσυνα στην εκκλησία, αλλά και διανέμονται στη συνέχεια σε συγγενικά ή φιλικά σπίτια. Το έθιμο προέρχεται από τα παλαιότερα χριστιανικά χρόνια και έχει σχέση με τα περίδειπνα των Ελλήνων και άλλων λαών


ΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΟΥΝ;

Συμβολίζουν δε, την κοινή ανάσταση των ανθρώπων. Δηλ, όπως ο σπόρος του σιταριού πέφτει στη γη, θάβεται και χωνεύεται και σαπίζει χωρίς όμως να φθαρεί και στη συνέχεια φυτρώνει καλύτερος και ωραιότερος, έτσι και το νεκρό σώμα του ανθρώπου θάβεται στη γη και σαπίζει, για να αναστηθεί και πάλι άφθαρτο και ένδοξο και αιώνιο. Την ωραία αυτή εικόνα μας δίδει ο απόστολος Παύλος στην Α΄ προς Κορινθίους Επιστολή (κεφ. 12, στίχοι 35-44). Την ίδια εικόνα για την Ανάστασή Του χρησιμοποίησε και ο Χριστός (ευαγγέλιο Ιωάννη, κεφ. 12, στίχ. 24).


ΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΟΥΝ ΤΑ ΥΛΙΚΑ

Το στάρι: Είναι το σύμβολο της γης και συμβολίζει και τις ψυχές των πεθαμένων.

Το ρόδι: συμβολίζει την λαμπρότητα του παραδείσου.

Τα ασπρισμένα αμύγδαλα: συμβολίζουν τα γυμνά οστά για να μας θυμίζουν την μοίρα που θα έχουμε όλοι.

Τα μπαχαρικά: Είναι τα αρώματα αυτού του κόσμου.

Ο μαϊντανός: Είναι η ευχή για ανάπαυση "εν τόπω χλοερώ".

Οι ξηροί καρποί: Είναι η ζωή που αναπαράγεται

Το τρίμμα από τα στραγάλια ή η φρυγανιά ή το αλεύρι: Συμβολίζει το ελαφρύ χώμα.

Η σταφίδα: την γλύκα της ζωής έως τον Χριστό που είναι η άμπελος. Και τέλος

Η ζάχαρη που συμβολίζει τον γλυκό παράδεισο.

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2021

Το τσιγάρο και ο μοναχός.

 


Τρεις φίλοι νεαροί σε ηλικία, στέκονται έξω από την μεγάλη εξώπορτα του μοναστηρίου και δείχνουν αναποφασιστοι αν θα την διαβούν, ή όχι.

- Ρε Λευτέρη, δεν κάνει με τα τσιγάρα στο στόμα να μπούμε μέσα, θα μας διώξουν...

- Τι είναι αυτά που λες, περπατάτε και στο φινάλε η δικιά μου μάνα είναι άρρωστη, αν δεν μας αφήσουν, αυτή δεν θα γίνει καλά...

Ο Λευτέρης με περίσσεια ειρωνία και το τσιγάρο στο στόμα, ανοίγει την πόρτα, ενώ οι άλλοι δύο φίλοι του, κοντοστέκονται πιο πέρα και δείχνουν διστακτικοί.

Κοιτάζει μέσα στο εσωτερικό και βλέπει ένα μοναχό, να σκουπίζει λίγα μέτρα πιο πέρα.

- Ανοικτά είναι; Να μπούμε; ρωτάει κρατώντας τώρα το τσιγάρο στο χέρι με θράσος και ειρωνικό χαμόγελο.

Ο μοναχός συνεχίζει να σκουπίζει χωρίς να του απαντήσει.

- Σε σένα μιλάω παπά και γυρίζοντας στους δύο φίλους του:

- Ρε σεις, το μοναστήρι των κουφών είναι αυτό;

Οι φίλοι του μαζεύονται και διστάζουν να μπουν, ενώ η φωνή του μοναχού που έχει σταματήσει το σκούπισμα και κοιτάζει με τρομερή ηρεμία, αλλά και ένα περίεργο χαμόγελο, αναγκάζει και τους τρεις να μείνουν ακίνητοι:

- Σβήστε τα τσιγάρα και μπείτε, αλλιώς μείνετε, έξω γιατί μέσα

απαγορεύεται το κάπνισμα.

Ο Λευτέρης κοιτάζει σαστισμένος στην αρχή, αλλά θυμωμένος αργότερα και με περίσσεια αυθάδεια απαντάει στον μοναχό:

- Γιατί αν δεν το σβήσω, τι θα πάθω;

Ο καλόγερος τον πλησιάζει δείχνοντας ήρεμος και με εκείνο το περίεργο χαμόγελο του λέει:

- Πλησίασε και τράβα μια ρουφηξιά...

Ο Λευτέρης υπακούει χαμογελώντας ειρωνικά και βάζοντας το τσιγάρο στο στόμα, εισπνέει με βαθιά ρουφηξιά, δείχνοντας να το ευχαριστιέται.

Όμως αμέσως διαπιστώνει, ότι δεν μπορεί να εκπνεύσει τον καπνό και αρχίζει να βήχει τόσο έντονα που κινδυνεύει να πνιγεί...!!!

- Αν δεν βγεις έξω από την πόρτα τώρα αμέσως, δεν θα μπορέσεις να βγάλεις τον καπνό που έχεις μέσα σου και θα πνιγείς, του λέει ο μοναχός.

Ο Λευτέρης βγαίνει γρήγορα έξω και παρατηρεί, ότι όντως ο καπνός βγαίνει από τα σωθικά του και συνέρχεται...

Με πείσμα όμως μπαίνει πάλι μέσα και προσπαθεί να βγάλει τον καπνό που ρούφηξε πάλι από το τσιγάρο.

Παθαίνει τα ίδια και αναγνωρίζει, ότι πρέπει να το σβήσει...!!!

Το πετάει και κάνοντας νόημα στους δύο φίλους του μπαίνουν στην αυλή όπου ο μοναχός συνέχιζε να σκουπίζει.

Ο Λευτέρης είχε μέσα του μια έντονη απορία, αλλά και έναν κρυφό θαυμασμό για την ικανότητα του μοναχού.

Δεν προχώρησε στα ενδότερα της μονής, άλλα έρχεται και στέκεται δίπλα του...

- Θα μου πεις το μυστικό του κόλπου, που μου έκανες και με ανάγκασες να βήχω;

Ο μοναχός τον κοιτάζει με σοβαρότητα αλλά και τρυφερότητα τόση, που χωρίς να μιλήσει νιώθει τους τρεις φίλους να λιώνουν δίπλα του και να τον κοιτάζουν στα μάτια, σαν τον πιο στοργικό πατέρα που δεν γνώρισαν ποτέ.

- Παιδί μου ο Χριστός δεν επιτρέπει να κάνεις κακό στον εαυτό σου.

- Έξω από τη μονή, γιατί μου το επιτρέπει πάτερ;

- Έξω από τη μονή σε αφήνει ελεύθερο να κάνεις ό,τι θέλει ο σατανάς, όταν έρχεσαι στο σπίτι Του όμως, απαιτεί να τηρείς τους δικούς του κανόνες, για το δικό σου καλό. Αλήθεια, γιατί ήρθες σήμερα εδώ;

- Ήρθα να ανάψω ένα κερί για τη μάνα μου που είναι άρρωστη.

- Πώς το δέχθηκες αυτό και ήρθες, αφού δεν πιστεύεις;

- Πιστεύω δεν πιστεύω, η μάνα μου το είπε και της το υποσχέθηκα.

- Η μάνα σου θέλει να κάνεις και άλλα πράγματα για εκείνην, όπως να είσαι πιο ευγενικός αλλά και λεπτός... Να αντιδράς πιο ήρεμα και χωρίς φωνές...

Να μην προκαλείς φασαρίες, αλλά και να σέβεσαι τους συνανθρώπους σου... Έτσι δεν σου έλεγε χθές το βράδυ;

- Μα πως το ξέρεις αυτό; Ποιός είσαι;...

- Σου είπα ο Χριστός δεν θέλει το κακό σου και εσύ οφείλεις να Τον ακούς και να τηρείς τις εντολές Του, αυτό έχει σημασία προς ώρας, γιατί σε λίγο καιρό, Εκείνος θα σας προστατεύσει από τα δεινά που έρχονται... Τι θα κάνεις αν δεν βρεις τσιγάρο να καπνίσεις;

- Φόνο, γιατί χωρίς φαΐ και νερό ζω. Χωρίς τσιγάρο, ούτε λεπτό!

- Στο μυαλό σου μέσα είναι παιδί μου αυτή η ανάγκη και είναι ψεύτικη! Μια ουτοπία σε κυριαρχεί, αλλά και μια στερητική εξάρτηση, που σε κάνει όργανο των παθών σου και δίνει ικανοποίηση στον σατανά... Ο Χριστός δεν σου δημιουργεί τίποτα από όλα αυτά, το αντίθετο σε προστατεύει και δεν σε αφήνει να γίνεις έρμαιο των κακών τους επιβουλών. Σε λίγο καιρό ο κόσμος, και εσύ μαζί, θα στερηθείτε βασικά αγαθά και θα ξεχάσεις τα πάθη σου, γιατί δεν θα έχεις χρόνο και διάθεση να ασχοληθείς με αυτά, δίνοντας αξία σε άλλες προτεραιότητες, πιο ανθρώπινες... Η πείνα παιδί μου και η δίψα είναι το χειρότερο κακό που μπορεί να πάθει ο άνθρωπος και οδηγεί στον θάνατο! Αυτό θα γίνει η μάστιγα των ανθρώπων και όχι μόνο, γιατί ο φόβος και οι πράξεις εναντίον σας από τους ''εντεταλμένους'' αλλοδαπούς θα συμπληρώσουν το κλίμα της εξαθλίωσης, που θα υποστείτε. Τα σύγχρονα μέσα διαβίωσης παιδιά μου θα εκλείψουν και η ζωή σας θα αλλάξει αφήνοντας πίσω της δικαιώματα, ελευθερίες και ανέσεις που μετά από εργασία, αγώνες και διεκδικήσεις κερδίσατε...

- Γέροντα πέτυχες να με τρομάξεις, αλλά τι προτείνεις να κάνουμε;

- Σας προτείνω να είστε κοντά στον Σωτήρα Χριστό!

- Πως θα το πετύχουμε αυτό;

- Αν είσαι Λευτέρη κοντά στην μητέρα σου και τις δείχνεις, ότι είσαι ευγενικός, ήρεμος, υπομονετικός με κατανόηση, τότε είσαι κοντά στον Χριστό. Και εσείς παιδιά μου, αγαπάτε τον πλησίον σας, για να μπορείτε να καμαρώνετε, ότι αγαπάτε τον Χριστό! Να θυμάστε, ότι ο Κύριος στις δύσκολες στιγμές που θα έρθουν, κανέναν δεν θα αφήσει απροστάτευτο...!!!

Ο μοναχός αφήνει τη σκούπα και απομακρύνεται αμίλητος προς το εσωτερικό της μονής, ενώ τα τρία παλληκάρια προς τον ναό, μπαίνουν με ευλάβεια μέσα, μετά τον προβληματισμό των λόγων του καλόγερου και προσκυνούν, δείχνοντας πόσο βαθιά διείσδυσαν τα λόγια του στη ψυχή τους.

Κατά την έξοδο ο Λευτέρης ρωτάει τον μοναδικό μοναχό που βρισκόταν στον ναό και άναβε τα καντήλια:

- Πως λένε τον πατέρα που σκούπιζε πριν από λίγο την αυλή της μονής;

Μας μίλησε, αλλά δεν ρωτήσαμε το όνομα του.

Ο καλόγερος απορημένος απαντάει:

- Όλοι οι μοναχοί που ζουν στη μονή εκτός από εμένα βρίσκονται εδώ και πολλή ώρα με τον ηγούμενο. Κανείς από αυτούς δεν είναι δυνατόν να σκούπιζε την ώρα που λέτε! Για ποιόν άλλο μονάχο μου μιλάτε;

Οι τρεις φίλοι έμειναν άναυδοι, το ίδιο και ο καλόγερος όταν του εξήγησαν τι συνέβη!!!..

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/01/blog-post_831.html?m=1

Τρίτη 2 Μαρτίου 2021

Σώπα είναι ο ιερομάρτυς Φωκάς...

 


Άγιος Νικόλαος Πλανάς

Παραμονή της εορτής του ιερομάρτυρος Φωκά καθώς τελούσε την ακολουθία του, μία από τις αδελφές της συνοδείας του, καθώς αποκοιμήθηκε ελαφρά στο στασίδι είδε πίσω από τον παπα- Νικόλα Πλανά έναν ιερέα με επανοκαλύμμαυχο να συμπροσεύχεται.


 Συνήλθε αμέσως και του λέει: "Πάτερ μου, ένας ιερεύς όπισθέν σας παρακολουθεί προσεκτικά πως ψάλλουμε την Ακολουθία...". Εκείνος της απάντησε: "Σώπα! Είναι ο ιερομάρτυς Φωκάς".