Από παιδί νόμιζα
ότι όλες οι Εικόνες
μυροβλύζουν.
Κάποιος όμως "καλοθελητής"
μου είπε:
"Οι Ιερείς βάζουν αρώματα
στις εικόνες
για να τις καθαρίσουν".
Κάποια μέρα
ξεκίνησα
με ιερέα και
φίλο αγαπητό,
να επισκεφθούμε
το νησί του.
Την Άνδρο!
Φθάσαμε
στο λιμάνι
και αντί
να κατευθυνθούμε
στο σπίτι του,
ακολουθήσαμε
τις ταμπέλες,
προς "Ι. Μ. Αγ. Νικολάου"
Απέχει 5 χλμ
από το χωριό Αποίκια
στην περιοχή "Ώρες".
Ανδρικό μοναστήρι.
Κτίσμα του 11ου αιώνα.
Πηγή χάριτος τα λείψανα
που φυλάσσονται
στην Ιερά Μονή:
▪︎Η κάρα του Αγ.Νικολάου
του εν Βουνένοις.
(μαρτύρησε στα Βούνενα Λαρίσης)
▪︎Του Αγ. Κοσμά του Αιτωλού.
▪︎Της Αγ.Μακρίνας.
▪︎Του Αγ. Ιωσήφ του
εξ Αριμαθαίας.
▪︎Του Αγ. Ιακώβου του Πέρσου.
Εδώ έγινε μοναχός
ο Σαμουήλ, γνωστός
από την δράση του,
στο Κούγκι της Ηπείρου.
Αυτό το μοναστήρι
στήριζε οικονομικά
την Αγ. Φιλοθέη την Αθηναία,
στο τεράστιο έργο της
στα χρόνια τα δύσκολα.
Μετά τα λείψανα
των Αγίων,
μας οδήγησαν
στον θησαυρό
της Μονής!
Η εικόνα
της Παναγίας
στο τέμπλο,
γνωστή
και ως "Η Ρίζα του Ιεσσαί".
(Στο κάτω μέρος εμφανίζεται
ο Ιεσσαί ως ο πατήρ του Δαυίδ
από την φυλή του οποίου προέρχεται η Παναγία
και γύρω της εμφανίζονται
οι Προφήτες οι οποίοι προφήτευσαν
το Πρόσωπό Της).
Δώρο στη Μονή,
τον 18ο αιώνα,
από την Παναγία των Βλαχερνών της Κωνσταντινούπολης.
Καθώς Την πλησιάζεις
μια ευωδία,
που όμοια δεν υπάρχει,
σε συνεπαίρνει.
Κάθεσαι και Την κοιτάς.
Την προσκυνάς
και τα χείλη σου μουδιάζουν
από την αίσθηση του Μύρου.
Εξ ου και Μυροβλύτισσα!
Σου δίνουν
κ' ένα βαμβακάκι
να σκουπίσεις
από την εικόνα
το Μύρο,
αλλά στην πραγματικότητα
συμβαίνει
το αντίθετο.
Η Παναγία
σκουπίζει
τον ιδρώτα
της ζωής σου
και τα τυχόν δάκρυα
της αγωνίας σου.
Την ευχαριστείς.
Κάνεις να φύγεις,
αλλά είναι πρωτόγνωρο
το φαινόμενο,
να σε κρατά
στον χώρο η ευωδία
και μόνο αυτή.
Ευωδία της Παναγίας!
Για όποιον
έχει επισκεφθεί
το Μοναστήρι,
θυμάται,
ότι αυτή η ευωδία
μένει πλάι του,
όσο θέλει
και φεύγει,
όταν είναι απρόσεκτος.
▪︎π.Σπ.Ρ Από την ταυτότητα της ημέρας
♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου