Κάνε αυτό το « κάτι »...

 🌸-Τί κρατᾶς στό χέρι, Ἄβελ;

-Ἕνα μικρό ἀρνάκι, Κύριε. 

🌸Ἀπό τό κοπάδι μου. Τό διάλεξα. Θυσία σέ Σένα!…

🌸Αὐτό ἔκαμε ὁ Ἄβελ. 

🌸Καί ἀπό τότε δέν σταμάτησαν ποτέ οἱ ἄνθρωποι νά προσφέρουν στόν Κύριο κάποια μικρή «θυσία αἰνέσεως».

🟣Τί κρατᾶς στό χέρι σύ, Μωϋσῆ;

-Τό ραβδί μου, Κύριε. 

🟣Τό χρησιμοποιῶ νά ὁδηγῶ τά πρόβατά μου.

-Ἀπό ἐδῶ καί πέρα νά τό χρησιμοποιεῖς γιά μένα.

🟣Ὑπάκουσε ὁ Μωϋσῆς. 

🟣Καί μέ ἐκεῖνο τό ἁπλό ραβδί, ἔκαμε τά πιό μεγάλα θαύματα στόν κόσμο, πού ἄφησαν κατάπληκτους τούς μάγους τῆς Αἰγύπτου καί τόν ἀλόγιστο βασιλιά τους, τόν Φαραώ.

🥀 -Καί σύ, Μαρία, τί κρατᾶς;

-Ἕνα μπουκάλι μέ πολύτιμο μύρο, Κύριε. 

🥀Καί θέλω νά ἀλείψω μέ αὐτό τό ζωηφόρο σῶμα Σου.

🥀Καί τό ἔκαμε. Καί ἀπό τότε μέχρι σήμερα, γεμίζει μέ τήν εὐωδία του, ὄχι μόνο τό σπίτι, μέσα στό ὁποῖο ἄλειψε μέ αὐτό τά πόδια τοῦ Κυρίου, ἀλλά καί ὁ κόσμος ὅλος! 

🥀Καί, πιό πολύ, οἱ ψυχές ἐκείνων, πού ἀγαποῦν τόν Κύριο! 

🥀Καί, ἀπό τότε, ὅλος ὁ κόσμος μιλάει γιά αὐτό πού ἔκαμε ἐκείνη ἡ ἁμαρτωλή γυναίκα. 

Μέ θαυμασμό.

🔸-Σύ τί κρατᾶς στό χέρι, δούλη μου Ταβιθά;

🔸-Τήν βελόνα μου, Κύριε.

🔸-Κάνε καί σύ, μέ τήν βελόνα σου, ὅ,τι μπορεῖς, γιά Μένα!…

🔸Καί ἡ Ταβιθά, ἔκανε, ὅ,τι μποροῦσε. Καί ἔντυνε τήν ἐποχή ἐκείνη τά ὀρφανά καί τίς χῆρες στήν Ἰόππη! 

🔸Καί ὅλος ὁ κόσμος τήν θυμόμαστε. Καί τήν θαυμάζουμε. 

🔸Καί θέλουμε νά ἀκολουθοῦμε τό παράδειγμά της. 

🍂Ὁ καθένας ἔκανε, μέ ἐκεῖνα πού εἶχε, ἀπό ἐκεῖνα πού εἶχε, ὅ,τι μποροῦσε.

🍂Κάμε καί σύ, μέ ἐκεῖνα πού ἔχεις, ἀπό ἐκεῖνα πού ἔχεις, ΚΑΤΙ. Κάτι. 

🍂Ὅ,τι μπορεῖς. Καί φθάνει.

«Μητροπολίτης Νικοπόλεως Μελέτιος Καλαμαρᾶς»