" Και αν σιγήσουν οι άνθρωποι οι λίθοι κεκραξονται..."

αρχιμ. Ιάκωβος Κανάκης, Πρωτοσύγκελλος Ι.Μ. Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως

Έχουμε φθάσει σε αυτό το σημείο και πραγματικά απορούμε όταν στην χώρα μας βρίσκουν βήμα φωνές που αμφισβητούν ωμά την ιερότητα των Μυστηρίων και κυρίως της Θείας Ευχαριστίας. Είναι αυτό, που πλέον έχουμε κατανοήσει όλοι, ότι όλα περνούν μόνο μέσα από την «λογική» και την τεχνολογία. Τα μαθηματικά και το πείραμα υπάρχουν μόνο. Υπάρχει ό,τι αποδεικνύεται. Αφού λοιπόν ο Θεός δεν είναι ορατός, άρα δεν υπάρχει. Αφού εγώ στην Θεία Κοινωνία βλέπω μόνο κρασί και ψωμί, δεν μπορώ να δεχθώ κανένα θαύμα μεταβολής αυτών σε Σώμα και Αίμα Χριστού.

Έτσι ωμά εκφράζονται στα ευρείας εμβέλειας ΜΜΕ και όποιος λέγει κάτι διαφορετικό είναι σκοταδιστής και ζει στον μεσαίωνα. Ακόμα ακόμα και αν δεν τα λένε αυτά οι «της Εκκλησίας», αλλά μία διακεκριμένη επιστήμονας, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου. Η αλήθεια θα θαφθεί γιατί δεν συμφέρει, δεν πρέπει να ακούγεται. Όποιος πει κάτι διαφορετικό από αυτό πού θέλουν θα διαπομπεύεται. Αυτό όμως αλήθεια ποιο είδος δημοκρατίας και ελευθερίας υπηρετεί; Πού είναι ο σεβασμός του διαφορετικού που τόσο διατείνονται ότι πρέπει να έχουμε ειδικά στην εποχή μας; Μήπως τα πράγματα έφθασαν στο άκρο που κάποιοι κατηγορούσαν;

Τελικά αυτός ο νέος ιός έχει φέρει τα πάνω κάτω, και αν εξαπλωθεί έτι περαιτέρω, θα φθάσουμε μάλλον σε ακόμα χειρότερες καταστάσεις. Το θέμα του ιού θα γίνει μάλλον αφορμή και για μια έκφραση της στάσης και θεώρησης της ζωής μας γενικότερα. «Θα δοκιμαστεί η πίστη των πολλών»! Θα γίνει αφορμή να επαληθευθεί το όπου «επλεόνασε η αμαρτία , υπερπερίσευσε ηχάρις». Και ακόμα θα φανερωθεί η αλήθεια, που απαντά στην Βιβλική ιστορία, ότι όπως και να έρθουν τα πράγματα, θα υπάρχει πάντοτε ένα «Ιερό Υπόλοιπο» μέσα στην κοινωνία, πού θα παραμένει σταθερό στις αλήθειες πού πιστεύει και ζει.

Θα είναι λίγοι, όπως πάντοτε ήταν σε μεγάλες κρίσεις και δυσκολίες, αλλά πάντοτε υπήρχε και θα υπάρχει. Θα είναι άνθρωποι πού ομολογούν διακριτικά την Πίστη τους, δεν προβάλλονται, δεν επιδεικνύονται, δεν ζητούν επαίνους, είναι αφανείς, εμφανίζονται όμως όταν πρέπει, όταν «κληθούν». Κάποιοι από αυτούς είναι «νυκτερινοί μαθητές του Διδασκάλου». Θα το ακούσουμε σε λίγο καιρό και πάλι: « Πέπευται τόλμα μαθητών, αριμαθαίας δε αριστεύει Ιωσήφ…». Από εκεί πού δεν το περιμένεις θα εμφανίζονται «κρυπτοχριστιανοί», οι οποίοι θα κάνουν δημόσια ομολογία του Χριστού και θα επαληθευθεί έτσι το «και αν σιγήσουν οι άνθρωποι, οι λίθοι κεκράξονται…».

Πηγή: Πεμπτουσία