Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης

 

*«Να είμαστε πάντα έτοιμοι, διότι δεν ξέρουμε πότε θα φύγουμε από αυτήν την ζωή. Να μην λέμε, ‘Δεν πειράζει, αύριο θα μετανοήσω’. Ποιος ξέρει το αύριο; Το αύριο είναι του Θεού. Ούτε την ώρα ξέρουμε. Ξημερώνει και δεν ξέρουμε αν βραδυάση. ‘Επιμελείσθε ψυχής πράγματος αθανάτου’»*

*«Βλέπετε, σήμερα αρρώστιες πολλές, κακά πολλά στον κόσμο… όλα εξ αμαρτιών των ανθρώπων είναι».*

*«Παιδιά μου, σήμερα οι καιροί είναι δύσκολοι, οι μέρες πονηρές. Γι'αυτό να αγωνιζόμαστε. Αν δεν αγωνιζόμαστε, πως θα σωθούμε;*

*Πάντοτε λέω δόξα σοι ο Θεός. Πάντοτε με την υπομονή μου, με την πίστη μου στον Θεό, "είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον"!.. Έχετε πίστην Θεού. Αιτείτε και δοθησετε υμίν. Αυτή η πίστη με βοηθάει και με σώζει 70 χρόνια. Να έχετε πίστη Θεού ως κόκκο σινάπεως και ότι ζητήσετε ο Θεός θα σας το δώσει. Πάντα η προσευχή στηρίζει. Να μη φοβόμαστε. Ει ο Θεός μεθ'ημών ουδείς καθ' ημών.Πίστη και προσευχή τέκνον μου, πίστη και προσευχή!»*

☦️ Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης (1920 -1991)

Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου

 Μπορούμε άραγε να συγκριθούμε με Εκείνη; Όχι, όχι, φυσικά δεν μπορούμε.

Μπορούμε μόνο να επιδιώκουμε αυτό: μπορούμε να προσπαθούμε να γίνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο αντάξιοί Της. Μπορούμε να μιμηθούμε τη θεϊκή καθαρότητα της καρδιάς Της, την αγάπη Της, την ταπείνωσή Της – πρώτα από όλα την ταπείνωσή Της, γιατί γνωρίζετε ότι η ταπείνωση είναι εκείνο που πρώτα από όλα απαιτεί ο Κύριος. Χωρίς την ταπείνωση δεν υπάρχει χριστιανισμός.

Με ποιο τρόπο έδωσε η Παναγία Παρθένος, ζώντας στο ναό του Κυρίου, το παράδειγμα της ταπείνωσης;

Το έδινε με όλα, με όλα, με κάθε βήμα, με κάθε λόγο, με κάθε έργο, όμως περισσότερο από όλα και καλύτερα από όλα το έδωσε με την παράδοσή Της στο θέλημα του Θεού.

Και αφού άκουσε με προσοχή, χαμήλωσε τα μάτια Της και ταπεινά είπε: 

«Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου˙ γένοιτο μοι κατά τό ῥῆμά σου» (Λουκ. 1, 38).

Απόσπασμα λόγου του Αγίου Λουκά του Ιατρού, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας.

Το μεγαλύτερο θαύμα

 

Σκέφτηκες μήπως πως όταν παρακαλάς να γίνει το θαύμα, αν δεν γίνει ίσως είναι κι αυτό ένα θαύμα; Μήπως τελικά ο Θεός κάνει το θαύμα Του κάποιες φορές όταν μας απαντήσει όχι ή όταν σιωπά; Θαύμα δεν είναι να γίνει αυτό που θέλουμε εμείς ή να γίνει όπως το βλέπουμε εμείς. Θαύμα είναι να γίνει το θέλημα του Θεού στη ζωή μας. Φυσικά η οπτική του Θεού διαφέρει από την οπτική του ανθρώπου. Τελικά η εμπιστοσύνη μας στον Θεό εκεί φαίνεται, όταν μας πει όχι κι εμείς αντί να τον αμφισβητήσουμε ή να βλασφημήσουμε, πούμε: “Να είναι ευλογημένο”.

Θαύμα είναι να Τον συναντήσω , να Τον δω, να Τον βιώσω ως Παναγάπη στη ζωή μου. Πάντα η

πορεία της συνάντησης είναι σταυρική. Γιατί ; Διότι εκεί φαίνεται πόσο Τον αγαπάμε, όταν

μπορούμε να κουβαλήσουμε έστω κάτι ελάχιστο από αυτό που κουβάλησε Εκείνος.

Στην Εκκλησία ένα είναι το μεγαλύτερο θαύμα που αγκαλιάζει τα πάντα. Η μετάνοια.

Αυτό είναι το βασιλικό ένδυμα για να μπούμε στη Βασιλεία των Ουρανών...

Μετάνοια...Η κίνηση αποκατάστασης όταν συνειδητοποιώ ότι πρόδωσα την αγάπη Του.

π.Σπυρίδων Σκουτής

Κύριλλος και Μεθόδιος

 ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗ!!! ΠΡΌΣΚΛΗΣΗ!🎥📽️🎬📹Για ταινία / ντοκιμαντέρ, για  όλους τους φίλους μας και πιστούς!!!  

✨🌟✨ΚΎΡΙΛΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕΘΌΔΙΟΣ – Οι Φωτιστές των Σλάβων“ (2025)   "Cyril and Methodius -The Apostles of the Slavs"

Πρόκειται για δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ της Μαρίας Χατζημιχάλη-Παπαλιού. 

Ξεκινά με σκηνές από το 1942: σε γερμανοκρατούμενη Τσεχία, ομάδα αντιστασιακών στο ορθόδοξο ναό των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου σκοτώνει τον Ράινχαρτ Χάιντριχ (υπαρχηγό των SS) και τελικά εκτελούνται μετά από προδοσία. 

Μετά, γίνεται αναδρομή 12 αιώνων πίσω για να διηγηθείται η ιστορία των αδελφών Κυρίλλου και Μεθοδίου: τη γέννησή τους στη Θεσσαλονίκη, την αποστολή τους στη Μοραβία, και τη δημιουργία του Σλαβικού αλφάβητου. 

Δίνει έμφαση στο οικουμενικό τους έργο: τη βαθιά επίδραση που είχαν στην εξέλιξη των σλαβικών λαών, στη γλωσσική ταυτότητα και στην πνευματική τους πορεία. 

Συγκεκριμένα, παρουσιάζει τον μαθητή τους Γοράζδο, που αφηγείται την πορεία των δύο αδελφών και την κληρονομιά τους. 

Τα γυρίσματα περιλαμβάνουν πολλά σημεία που συνδέονται με την ιστορική διαδρομή τους: Θεσσαλονίκη, Καστοριά, Πρέσπες, Οχρίδα κ.ά. 

✨🌟✨Πληροφορίες παραγωγής

Έρευνα / Κείμενο: Γεώργιος Τσούπρας* (θεολόγος, ιστορικός, σλαβολόγος, ο αείμνηστος σύζυγος της αγαπημένης ενοριτισα μας Μακρίνα Ράγκα) Δημήτριος Γόνης (καθηγητής). 

Επιστημονικός σύμβουλος: Ιωάννης Σίσιου (Διδάκτωρ Ιστορίας Τέχνης). 

Ηθοποιοί: Γιώργος Φριντζήλας, Μιχάλης-Μάριος Γεωργίου. 

🌟✨Η ταινία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. 

Από τις 20 Νοεμβρίου 2025 προβάλλεται στον κινηματογράφο «Δαναός» στην Αθήνα και από τις 27 Νοεμβρίου στο «Ολύμπιον» στη Θεσσαλονίκη. 

✨🌟✨Είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Βαγγέλη Κουλίνου και του Γεωργίου Τσούπρα, καθώς και σε όλους τους ορθόδοξους μάρτυρες της Βαλκανικής / Ανατολικής Ευρώπης.         ( Στο 1ο σχόλιο  το πρόγραμμα του σινεμά ΔΑΝΑΌΣ  που θα προβάλλεται από την Πέμπτη 20/11)

"Δεν είναι έτσι που ήθελα τη ζωή μου "

 

Λέει κάποιος: "Ονειρευόμουν στη ζωή μου να κάνω οικογένεια και ήθελα με αυτόν τον τρόπο και τον δρόμο να σωθώ. Όμως δεν επιτεύχθηκε αυτός ο σκοπός...". "Παντρεύτηκα και ο γάμος μου απέτυχε..." "Παντρεύτηκα και δεν έκανα παιδιά...".

"Δεν παντρεύτηκα καθόλου..." 

Ή καποιος με απάτησε, με πρόδωσε, με πλήγωσε. Χίλια δυο πράγματα... "Ματαιώθηκαν τα σχέδιά μου". 

"Δεν είναι έτσι που ήθελα τη ζωή μου!". 

"Τι κάνω τώρα;".

Ωραία, βάζω τη λογική μου, την οποία μου έδωσε ο Θεός, και λέω: Κοίταξε, έχω μια πραγματικότητα. Είμαι εδώ, σε αυτό τον τόπο, με αυτά τα δεδομένα, με αυτά τα πράγματα, με αυτά τα πρόσωπα, με αυτές τις δυνατότητες. Εε, με αυτά θα φροντίσω να σωθώ.

Γιατί το θέλημα του Θεού δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο, είναι η σωτηρία μου. Θα πεις ονειρευόμουν.. ε, κι εγώ ονειρευόμουν να έμενα στο Άγιο Όρος και να είχα ένα ωραίο καλυβάκι στη Νέα Σκήτη που ήμουν εκεί και να απολάμβανα το μέλι της ησυχίας του Αγίου Όρους. Και βρέθηκα στη Λεμεσό, μέσα στο κέντρο της πόλης! Ούτε σε καμία άκρη, ας πούμε. Μέσα στο κέντρο της πόλης! 

Και μάλιστα όταν πρωτοήρθα στη Λεμεσό, στη Μητρόπολη επειδή τότε το κτίριο που μέναμε εδώ είχε δυσκολίες, έμενα σε ένα πολύ μικρό δωματιάκι, πλάτος 1,5 μέτρο και μήκος 2 μέτρα. Υπάρχει μέχρι τώρα. Και ήταν επάνω στο δρόμο. Οπότε κάθε νύχτα δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε βέβαια, ιδιαίτερα Παρασκευή Σάββατο Κυριακή που όλα τα κέντρα εδώ έχουν "αγρυπνίες" και "προσεύχονται" όλη νύχτα. Ιδίως τις μεγάλες εορτές έχουμε "ολονύκτιες αγρυπνίες" με μεγάλους "ψάλτες", "ιεροψάλτες" που ψάλλουν όλη νύχτα! Οι οποίες καταλήγουν κατά τις 4:00 το πρωί σε ξύλο, βρισιές ό,τι μπορείτε να φανταστείτε μετά από μία τέτοια αγρυπνία! Λοιπόν γίνεται χάος, βρισιές, κλωτσιές, ξύλο από νέα παιδιά. Τους ακούμε κάθε βράδυ μέχρι τώρα αλλά τώρα συνηθίσαμε, τον πρώτο καιρό όμως ήταν δύσκολα. 

Τι να πούμε, αυτός είναι ο κόσμος μας. Κι εγώ το βλέπω στην προσωπική μου ζωή. Δεν ήταν το όνειρο της ζωής μου να έρθω στη Λεμεσό να γίνω Μητροπολίτης. Ούτε το σκέφτηκα ποτέ μου. Σας ομολογώ ότι δεν το σκέφτηκα ούτε μία φορά! Ούτε σαν όνειρο δεν το είχα δει. Είχα άλλο όραμα περί της ζωής μου. Άλλαξε ο Θεός τα πράγματα, ήρθανε έτσι τα πράγματα. Ανθρωπίνως βέβαια είναι φυσικό όταν αλλάζουν τα οράματα της ζωής σου να σε συνεπαίρνει, να πεις εγω θα ηθελα να ήμουν εκεί, να ήμουν έτσι..

Όμως ποιο είναι το ζητούμενο; Το ζητούμενο είναι το Άγιο Όρος; είναι ο μοναχισμός; η οικογένεια; τα παιδιά; το σπίτι; η δουλειά; η υγεία ακόμα; Το ζητούμενο δεν είναι αυτά όλα. Αυτά είναι τα μέσα που θα μας πάνε στο ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι ο Χριστός. Ο Χριστός είναι το ζητούμενο! Λοιπόν άσε τις φαντασίες και τις ονειροπολήσεις και προσγειώσου εδώ που είσαι! Είσαι σε αυτήν την πόλη, με αυτά τα δεδομένα, με αυτές τις δυνάμεις που έχεις, με αυτήν την ηλικία που έχεις, με αυτούς τους ανθρώπους που είσαι, με όλα όσα υπάρχουν τώρα στη ζωή σου και οφείλεις να κατεργαστείς τη σωτηρία σου.

π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού

Εις τόσα αντέχει η ψυχή σου

 "Πάντες οι Άγιοι εν θλίψει εδοκιμάσθησαν

“Μακάριοι οι κλαίοντες νυν ότι γελάσετε” (Λουκ 6,21)

Κοίταζε όποιον Άγιον θέλεις και θα δεις ότι οι θλίψεις είναι που τον ανέδειξαν άγιο. 

Και όσον περισσότερες θλίψεις υπομένει κανείς τόσο και περισσότερον μισθόν θα έχει…

Θα μου πεις όμως ότι εγώ πολλά βάσανα έχω.

Και εγώ θα σου πω: “Τόσο το καλύτερο για την ψυχή σου”!

Ο Θεός που σου δίδει αυτά τα βάσανα γνωρίζει ότι τόσα βαστάζεις.

Εις τόσα αντέχει η ψυχή σου.

Εάν σου δώσει περισσότερα θα πέσεις, εάν ολιγότερα σε αδικεί.

Σε αδικεί από αιώνιο μισθό και αιώνια χαρά...

Ο αμπελουργός κλαδεύει το κλίμα… Αλλά ο αμπελουργός δεν το κλαδεύει για να το καταστρέψει, αλλά για να κάνει καρπό.

Εάν το αφήσει ακλάδευτο 2-3 χρόνια πάει το κλίμα, είναι πια για τη φωτιά…

Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης"

Περίοδος νηστείας

 

Η νηστεία είναι μία άσκηση για την κατάκτηση περισσοτέρων αρετών. 

Μερικοί συνάνθρωποι μας, που θέλουν να παρουσιάζονται ως «προοδευτικοί», ισχυρίζονται ότι η νηστεία είναι «επινόηση» των παπάδων. Φυσικά, αυτοί έχουν παντελή άγνοια της βιβλικής και θεολογικής βάσεως της νηστείας. 

Η νηστεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας έχει την πρωταρχική βάση της σ’ αυτήν την Αγία Γραφή. Είναι η πρώτη εντολή του Αγίου Θεού που έδωσε στους Πρωτοπλάστους, Αδάμ και Εύα, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας τους μέσα στον επίγειο Παράδεισο, τον κήπο της Εδέμ. 

«Απ’ όλα τα δένδρα που βρίσκονται μέσα στον Παραδείσου να φάτε. Αλλά, από το δένδρο που βρίσκεται στο κέντρο του Παραδείσου, απ’ αυτού να μη φάτε.»

Με αυτά τα λόγια ο Δημιουργός Θεός έδωσε την εντολή της νηστείας. 

Στη συνέχεια, ο Προφήτης Μωυσής, προτού παραλάβει τις Δέκα Εντολές στο Θεοβάδιστο Όρος Σινά, νήστευσε αυτός και όλος ο λαός του Ισραήλ για 40 ολόκληρες ημέρες. Αλλά, και ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός, προτού ξεκινήσει το έργο της σωτηρίας, μετά από την βάπτισή του στον Ιορδάνη ποταμό από τον Πρόδρομος Ιωάννη, νήστεψε 40 ημέρες και νύχτες. 

Επομένως, η νηστεία είναι θεόσδοτη εντολή και όχι επινόηση των ανθρώπων. 

Έτσι, λοιπόν, οφείλομε και εμείς να νηστεύομε στις καθορισμένες περιόδους νηστείας, που έχουν καθοριστεί από την Εκκλησία μας.

Ο σκοπό της νηστείας είναι μία πνευματική και σωματική άσκηση. Σωματική μεν είναι, διότι στερούμε από τον εαυτόν μας υλικά αγαθά, δηλαδή νόστιμα φαγητά. Πνευματική δε άσκηση είναι, διότι καλούμαστε να ασκηθούμε περισσότερο στην προσευχή, την εγκράτεια παθών και την ελεημοσύνην. 

Με την σωστή εφαρμογή της νηστείας, ο πιστός δέχεται πολλές δωρεές από τον Άγιο Θεό. Καταξιώνεται να γίνει μιμητής του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, δοχείο του Αγίου Πνεύματος. 

Ένα άλλο πολύ σημαντικό στοιχείο της νηστείας είναι το να συγχωρέσουμε όσους μας έβλαψαν, ζημείωσαν, συκοφάντησαν, αδίκησαν, πρόσβαλαν, κ.τ.λ. Διότι, διά της συγχωρήσεως γινόμαστε μιμητές του Φιλανθρώπου Θεού μας, ο Οποίος δεν θέλει τον θάνατο του αμαρτωλού, αλλά την μετάνοια και σωτηρία του. 

Γι ‘ αυτό, όπως ο Χριστός μας θυσίασε την Ζωή Του για εμάς τους αμαρτωλούς, ας θυσιάσουμε και εμείς κάτι σ’ αυτήν την περίοδο της νηστείας προς χάριν δική του. 

Καλό Τεσσαρακονθήμερο. Καλό Στάδιο. Καλό πνευματικό αγώνα. 

+Ο Μητροπολίτης Αντινόης Παντελεήμων (Λαμπαδάριος) Εφησυχάζων Μητροπολίτης Πατριαρχείου Αλεξαν

δρείας και πάσης Αφρικής