Χωρίς συγγνώμη όλα άχρηστα

 Ὅσες μέρες καὶ νὰ νηστέψω, χωρὶς συγγνώμη καὶ ἀγάπη, εἶναι ἄχρηστες. Δὲν μὲ ὠφελοῦν σὲ τίποτα καὶ ἴσως μὲ βλάπτουν. Γιατὶ καλλιεργοῦν τὴν ὑποκρισία μου. Φαίνομαι στοὺς ἄλλους ὅτι νηστεύω, ἀλλὰ ἐγὼ γράφω στὰ παλιά μου τὰ παπούτσια, τοῦ Θεοῦ τὸ θέλημα.

Καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ βασικότερη αἰτία, ποὺ ὁ κόσμος μας δὲν ἀλλάζει. Γιατὶ δὲν ἀλλάζουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι. Γιατὶ ὁ χριστιανὸς εἶναι τὸ ἁλάτι, ἀλλὰ αὐτὸ τὸ ἁλάτι ἔχει χαλάσει καὶ εἶναι ἄχρηστο καὶ ὄχι μόνο δὲν σώζει ἀλλὰ συνεργεῖ στὸ σάπισμα τῆς κοινωνίας μας.

Μακαριστὸς Σεβασμιώτατος Σισανίου & Σιατίστης Παῦλος

Άγιος Φιλούμενος

 "Η τελευταία φωτογραφία του Αγίου Φιλουμένου στο Φρέαρ του Ιακώβ" 

"Ο Άγιος Φιλούμενος τα τελευταία χρόνια διακονούσε σε ένα πολύ δύσκολο τόπο, στο μοναστήρι του Φρέατος του Ιακώβ.

Εκεί μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένας Χριστιανός πάρα μόνο αρκετοί μουσουλμάνοι και πάρα πολλοί εβραίοι.

Για τους Εβραίους ο τόπος αυτός  ήταν και είναι ιδιαίτερα ιερός λόγω του Ιακώβ του Πατριάρχου τους, ο οποίος το έσκαψε και ο οποίος και εκεί είδε εκείνη την οπτασία με τον Θεό. 

Έτσι, πήγαινε ένας Εβραίος κάθε μέρα και του έλεγε «να φύγεις από εδώ γιατί ο τόπος αυτός είναι δικός μας,  ανήκει σε μας».

Ο Άγιος Φιλούμενος με πολλή αγάπη προσπαθούσε να τον πείσει ότι «εγώ δεν μπορώ να φύγω από εδώ γιατί εδώ είμαι απεσταλμένος από το Πατριαρχείο και εδώ ήρθε ο Χριστός, εδώ μίλησε με την Φωτεινή την Σαμαρείτιδα και όλους τους αιώνες εμείς είμαστε πάντοτε εδώ, το μοναστήρι είναι χριστιανικό ορθόδοξο και ανήκει ο χώρος εις την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Αφού πολλές φορές επήγε ο Εβραίος και του έλεγε να φύγει τον απειλούσε και του φώναζε του έκαμνε εκεί  διάφορα πράγματα ο Άγιος δεν έφευγε από εκεί, και έτσι ένα απόγευμα, την ώρα που ήταν  φορεμένος με το πετραχήλι και έκαμνε τον εσπερινό εκεί στο φρέαρ του Ιακώβ επήγε αυτός ο Εβραίος δυστυχώς και τον σκότωσε.

Τον σκότωσε με ένα τσεκούρι, του έδωσε στο κεφάλι μια κατακόρυφη πάνω στο κρανίο  σταυροειδώς, του έκοψε σταυροειδώς το κεφάλι του, το κρανίο του, και μετά του έδωσε 72 τσεκουριές, τον έκανε κομμάτια... 

Και μετά έριξε και μια χειροβομβίδα και ανατίναξε εκείνο τον χώρο.

Το θαυμαστό είναι ότι -το 1979 ή 78 αν δεν απατώμαι έγινε το γεγονός αυτό του μαρτυρίου- ο γέροντας ο Ελπίδιος (ο δίδυμός του αδελφός) ήταν στο Άγιο Όρος. 

Που είναι τα Ιεροσόλυμα; και που είναι το Άγιο Όρος; 

Είναι 3 ώρες με το αεροπλάνο.

Εκείνη την ώρα όμως, ο πατήρ Ελπίδιος που εβρίσκετο στο κελί του στην Νέα Σκήτη, άκουσε την φωνή του αδελφού του Φιλουμένου που του έλεγε:

«Αδελφέ μου με σκοτώνουν»!

Και μας είπε εκεί και είπε σε όλους «κάτι συμβαίνει στα Ιεροσόλυμα, άκουσα την φωνή του Φιλούμενου που μου είπε  ότι με σκοτώνουν» και μετά από λίγα λεπτά είδε ένα άσπρο περιστέρι  μέσα στο δωμάτιο του που πετούσε και μετά έφυγε προς τον ουρανό, και είπε «κάτι έγινε, πέθανε ο αδερφός μου».

Και μετά, βέβαια, μάθαμε ότι τον σκότωσαν οι Εβραίοι κλπ.

π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού.

Εκείνος χτυπά, εσύ ανοίγεις;

 

Πολλές φορές έρχεται ο Χριστός και σου κτυπά· τον βάζεις να καθίση στο σαλόνι της ψυχής σου και συ, απορροφημένος με τις ασχολίες σου, ξεχνάς τον μεγάλο Επισκέπτη.

Εκείνος περιμένει να εμφανισθείς, περιμένει και όταν πλέον αργήσεις πολύ, σηκώνεται και φεύγει. 

Άλλη φορά πάλι είσαι τόσον απησχολημένος που του απαντάς από το παράθυρον. 

Δεν έχεις καιρό ούτε να του ανοίξεις.

✝️Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής

«Ό,τι δημιούργησε ο Θεός, το έκανε για να ευχαριστήσει τον άνθρωπο. Όλα τα δημιουργήματα πάνω στη γη, τα έκανε ο Θεός, από αγάπη προς τον άνθρωπο. Ο Θεός δεν ζητάει πολλά πράγματα από τον άνθρωπο, για να τον σώσει. Θέλει μόνο να μετανοήσουμε και να Τον αγαπήσουμε... Τίποτα άλλο!»*

☦️ Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης

Παράδωσε τον εαυτό σου

 

Γλύκανε την σκέψιν σου με λογισμούς παραμυθίας και ελπίδας, τα λόγια σου πύρωσέ τα με την θέρμη της αγάπης στον Νυμφίο σου και ενθυμού τα δικά Του παθήματα, τα οποία υπέστη υπέρ σου, για να μείνεις σταθερή, αφοσιωμένη και ταπεινή. 

Παράδωσε τον εαυτό σου ολόκληρο στην προστασία και σκέπη της Παναγίας.

✝️Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής.

Το δαχτυλίδι της Αγίας Αικατερίνης

 ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΊΔΙ ΤΗΣ ΑΓΊΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΊΝΗΣ ΠΟΥ ΔΩΡΊΖΟΥΝ ΟΙ ΠΑΤΈΡΕΣ ΣΤΟ ΣΙΝΆ

Η Αγία Αικατερίνη, ως μας διασώζει το συναξάρι της, είχε πλούσια πνευματικά χαρίσματα και ανείπωτο σωματικό κάλλος. Έτσι, οι νυμφίοι που την πολιορκούσαν ήταν πολλοί, με αποτέλεσμα η ίδια να μην μπορεί να επιλέξει με βέβαιο και ασφαλή τρόπο τον πλέον κατάλληλο.

Η μητέρα της, τότε, που ανήκε στη χορεία των κατηχουμένων, συνέστησε στην κόρη της να επισκεφθεί έναν πνευματικό και αγιασμένο γέροντα μοναχό, την πείρα και εμπειρία του οποίου γνώριζε και η ίδια καλώς.

Έτσι, η Αικατερίνη επισκέφθηκε τον ενάρετο Μοναχό. Εκείνος την είδε, την καθησύχασε και της έκαμνε δώρο μια εικόνα της Κυρίας Θεοτόκου της Βρεφοκρατούσας, παρακινώντας της να κάνει προσευχή και η Παναγία θα της φανερώσει τον πλέον ενάρετο άνδρα. Παράλληλα, ο μοναχός της πρότεινε ότι γνώριζε έναν ενάρετο, άγιο, ανείπωτα όμορφο και αγιασμένο, καλοκάγαθο νέο κ.ά., χωρίς να της αποκαλύψει την ταυτότητα του προσώπου αυτού, ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Η Αικατερίνη έτσι και έκανε. Κλείστηκε στο δωμάτιό της και έκανε προσευχή ώρες πολλές. Αποκοιμήθηκε αποκαμωμένη και τότε, κατά παραχὠρηση Θεού, βλέπει σε όνειρο την Κυρία Θεοτόκο μαζί με τον Κύριο Ιησού Χριστό. Η Παναγία έλεγε στον Κ. Ιησού Χριστό να γυρίσει το πανάγιο Πρόσωπό Του και να δει την υπερβολική και χαρισματική ομορφιά της Αικατερίνης, αλλ᾿ Εκείνος την αποστρεφόταν, λέγοντας πως είναι "μελαμψή" και "μαύρη". Τότε, η Παναγία ρώτησε τον Υιό Της:

- «Και τι πρέπει να κάνει η κόρη αυτή για να Σου αρέσει;».

Και ο Κύριος απάντησε:

- «Να πάει στον μοναχό που της δώρισε την εικόνα. Εκείνος θα την καθοδηγήσει». Η Αικατερίνη έως τότε ήταν αβάπτιστη και λάτρευε τα είδωλα!

Μετά από αυτό το συγκλονιστικό θαύμα και όνειρο, η Αικατερίνη πήγε και εξιστόρησε στον αγαθό μοναχό όσα συνέβησαν. Έτσι, αφού κατηχήθηκε και βαπτίσθηκε χριστιανή, η Αικατερίνη πήρε και πάλι την εικόνα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας και έκαμνε προσευχή.

Και τότε, σε δεύτερο κατά σειρά όνειρο, βλέπει πάλι την Κυρία Θεοτόκο χαμογελαστή και αυτή τη φορά και τον Κύριο Ιησού Χριστό να της χαμογελούν και να χαίρονται την ομορφιά της με ιλαρότητα και χαμόγελο!

Η Ιερά Παράδοση συμπληρώνει ότι η Παναγία, βλέποντας ότι αυτή τη φορά ο Κύριος χαμογελούσε στην Αικατερίνη και δεν την αποστρεφόταν, καθώς τώρα ήταν βαπτισμένη χριστιανή, τού είπε: «Υιέ μου, τώρα που δεν αποστρέφεσαι την Αικατερίνη, δώσε της ένα δαχτυλίδι για να είναι πάντοτε και στην αιωνιότητα πνευματική σου νύφη!».

Έκτοτε, οι Σιναΐτες Πατέρες δωρίζουν σε κάθε προσκυνητή της Ι. Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, ένα δαχτυλίδι, σε ανάμνηση αυτού του θαύματος και θείου ονείρου. Αυτά τα δαχτυλιδάκια, που συμβολίζουν τον «γάμο» της μεγαλομάρτυρος με τον Ιησού Χριστό, τοποθετούνται την ώρα της Λειτουργίας σε έναν δίσκο που τον ακουμπούν πάνω στη λειψανοθήκη με το σκήνωμα της Αλεξανδρινής αγίας (δηλαδή μέρος του σκηνώματος, διότι πολλοί απέσπασαν πολλά τμήματα στο πέρασμα των χρόνων, ή τα παρέλαβαν ως δώρα).

Η τέλεια εμπιστοσύνη

 Η τέλεια εμπιστοσύνη στα χέρια του Θεού, αυτό είναι η αγία ταπείνωση. 

Ο ταπεινός έχει συνείδηση της εσωτερικής του καταστάσεως και όσο και αν είναι άσχημη, δεν χάνει την προσωπικότητά του. Γνωρίζει ότι είναι αμαρτωλός και θλίβεται γι' αυτό, αλλά δεν απελπίζεται, δεν εξουθενώνει τον εαυτόν του. 

Ο έχων την αγία ταπείνωση δεν μιλάει καθόλου, δηλαδή δεν αντιδρά. Δέχεται να τον παρατηρούν, να τον ελέγχουν οι άλλοι, χωρίς να εξοργίζεται και να δικαιολογείται. Δεν χάνει την ισορροπία του. 

Το αντίθετο συμβαίνει με τον εγωιστή, τον έχοντα αισθήματα κατωτερότητας. Στην αρχή μοιάζει με τον ταπεινό. Λίγο όμως αν τον πειράξει κανείς, αμέσως χάνει την ειρήνη του, εκνευρίζεται, ταράζεται... 

Ώστε η ταπείνωση δεν είναι αδυναμία, αλλά η γνώση, ότι η δύναμη ανήκει στον Θεό και χαρίζεται στον άνθρωπο. 

Ο εγωιστής στενοχωριέται πολύ με το καθετί. Ο ταπεινός είναι ελεύθερος και ανεξάρτητος από όλους και από όλα. 

(Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)