«Η κραυγή μου προς Σε ελθέτω»...

Ο Χριστός θέλει να τον φωνάζουμε, να τον ζητάμε, να του μιλάμε.

Θέλει να μας ακούει , να μας βοηθά και να μας αναπαύει. Θέλει να μας σφίγγει στην δική του αγκαλιά συνέχεια όπως ένας πατέρα θέλει να αγκαλιάζει το παιδί του κάθε λεπτό και κάθε στιγμή. Εμείς δυστυχώς πέφτουμε σε αγκαλιές που έχουν αγκάθια και μας τραυματίζουν, και τότε πέφτουμε τραυματισμένοι στο υπόγειο της μοναξιάς μάς. Νιώθουμε μόνοι διότι δεν έχουμε προσωπική σχέση μαζί του αλλά μια αόριστη θρησκευτική σχέση και δυστυχώς αυτό δεν θα γεμίζει την ύπαρξη μας. Λέμε πολλές φορές αόριστα ότι «Θα μας σώσει ο Θεός». Ναι ! Ο Θέος θέλει διακαώς να μας σώσει αλλά εμείς θέλουμε; Και αν θέλουμε αυτή η θέληση γίνει πράξη στην προσωπική σχέση ; ή απλά μένει σε μια επιφάνεια ;

Να μιλάμε στον Χριστό , την Παναγία και τους Αγίους. Να ζητάμε τον ουρανό και τον φωτισμό του νού. Να φωνάζουμε όπως φωνάζαμε την μαμά και τον μπαμπά όταν τους χρειαζόμασταν.

Η προσευχή για να μας πάνε καλά τα πράγμα τα είναι νεκρή. Λυπάμαι αδερφοί μου αλλά από την στιγμή που ζούμε στον κόσμο της πτώσης, της οδύνης και της θλίψεως τα πράγματα δεν μπορούν να πάνε καλά διότι μας περιμένει ο θάνατος.

Μπορούμε όμως να πάμε εμείς γενικά καλά σε αυτή την ζωή. Αυτό το «καλά» είναι ο δρόμος της σωτηρίας που καταλήγει στην αγκαλιά του Χριστού. Μας το έχει πει ο ίδιος : «Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιω. 16:33). Θα πορευθούμε με τον νικητή της ζωής και του θανάτου. Αυτόν θα ακολουθήσουμε , σε αυτόν θα παραδοθούμε, σε εκείνον θα θέσουμε τι πηδάλιο της ζωή μας. «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς» (Ματθ. ιθ' 14).

Το «θέλω», «σ’αγαπώ», «Σε χρειάζομαι», «σε πιστεύω» αν δεν γίνουν πράξεις τότε θα μείνουν απλά κάποιες λέξεις και εκφράσεις νεκρές που θα αλλοιωθούν και θα χαθούν.

Κάθε μέρα , κάθε λεπτό, κάθε στιγμή , σε κάθε σκέψη , πράξη, και χτύπο της καρδιάς μας ας διαθέσουμε στο Χριστό λίγο χώρο για εκείνον και ας τον αφήσουμε να μας μιλήσει.

Προσευχή , σκέψη , λογισμός, κατάσταση της ζωή μας που δεν έχει βαπτιστεί στον Χριστό τότε είναι μια νεκρή κατάσταση….
Όχι …δεν θα επιλέξουμε το σκοτάδι και τον θάνατο…Θα βαδίσουμε στο δρόμο της εν Χριστώ ζωής … Εκεί είναι το Φως , η ελπίδα και η σωτηρία…

π. Σπυρίδων Σκουτής.