Φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Αγίου Παύλου Αγίου Όρους, μέσα σε περίτεχνη ασημένια λειψανοθήκη (στο κέντρο) μαζί με τμήμα των Αγίων Δώρων (αριστερά) και λείψανο του Αγίου Μιχαήλ, επισκόπου Συνάδων (δεξιά).
Η Αγία Φεβρωνία, ήταν περιζήτητη νύμφη για την σωματική της ομορφιά, το ίδιο όμως έλαμπε και η αγνή ψυχή της.
Για το λόγο αυτό και σε ηλικία μόλις 17 ετών, επέλεξε το δρόμο της άσκησης και της εγκράτειας στο μοναστήρι όπου ηγουμένη ήταν η θεία της, Βρυένη και βρισκόταν στην Μεσοποταμία (στην πόλη της Νισίβεως, που λέγεται Αντιόχεια της Μυγδονίας και βρισκόταν στα σύνορα του Βυζαντινού και Περσικού κράτους).
Γρήγορα, παρά το νεαρό της ηλικίας της, προσαρμόσθηκε στους δύσκολους κανόνες της μοναχικής ζωής βρίσκοντας παράλληλα και χρόνο για να μελετά και να εμβαθύνει έτσι στις Θείες Γραφές.
Έγινε δε υπόδειγμα ανάμεσα στις άλλες μοναχές για τη σύνεσή της, το ζήλο της, την προθυμία της καθώς και το ταπεινό της φρόνημα.
Κάποια ημέρα όμως, ένα στρατιωτικό σώμα το οποίο καταδίωκε κάποιους χριστιανούς, με επικεφαλής μάλιστα τον ηγεμόνα Σελήνο, το 288, έφθασε και στο μοναστήρι της Φεβρωνίας.
Οι άλλες μοναχές της Μονής κατόρθωσαν να διαφύγουν, η Αγία όμως η οποία ήτανε και άρρωστη δεν κατόρθωσε να μετακινηθεί και κοντά της παρέμειναν η ηγουμένη Βρυένη αλλά και η αδελφή Θωμαΐδα.
Οι στρατιώτες, μόλις αντίκρυσαν τη Φεβρωνία, έμειναν έκπληκτοι από την ομορφιά της.
Άφησαν, λοιπόν, τρεις άνδρες να την φρουρούν και οι υπόλοιποι γύρισαν και το ανέφεραν στον αρχηγό τους Σελήνο.
Αυτός αμέσως διέταξε και την έφεραν μπροστά του, και με κάθε τρόπο την πίεσε να άλλαξοπιστήσει.
Πρότεινε στη Φεβρωνία να τη δώσει σύζυγο στον ανεψιό του Λυσίμαχο, που κοντά του θα γνώριζε μεγάλη δόξα.
Η Φεβρωνία, όμως, προτίμησε να γίνει «της μελλούσης αποκαλύπτεσθαι δόξης κοινωνός»(Α' Έπιστολή Πέτρου, ε' 1).
Προτίμησε, δηλαδή, να είναι συμμέτοχος της δόξας που θα αποκαλυφθεί κατά τη δευτέρα παρουσία, και με περίσσιο θάρρος περιφρόνησε τις προτάσεις του Σελήνου, ο όποιος, αφού τη βασάνισε φριχτά, τελικά τη σκότωσε με αποκεφαλισμό δια ξίφους.
Η μνήμη της τιμάται από την Εκκλησία μας στις 25 Ιουνίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου