Μόνο αν αλλάξω εγώ

 

*Χάσαμε την πίστη.*

Ανταλλάξαμε τον Χριστό

με μπιχλιμπίδια,

πού τώρα μας τα παίρνουν.

Ανταλλάξαμε την πίστη

με ιδέες και λόγια,

δηλαδή ιδεολογίες.

Εξ' ορισμού δημιουργήματα τού νού,

ο οποίος όμως,

αδυνατεί να συλλάβει,

τον δημιουργό του.

Δέν είναι φτιαγμένος

ο νούς μας, γι' αυτό.

Βοηθητικό εργαλείο είναι.

Άλλωστε ποιά ιδεολογία, μπορεί

να πάρει σαφή θέση

απέναντι, στόν θάνατο;

Καμμία.

Όλες μιλούν για το εδώ καί τώρα.

Αρα, είναι όλες τους για μένα,

πνευματικά, φιλοσοφικά,

αλλά και ουσιαστικά, άχρηστες.

Κοντά στον ζωντανό Χριστό λοιπόν

καθημερινά, κουβαλώντας,

τίς ατέλειες, τίς αμαρτίες

και τα λάθη μας,

καί γλυκά παρακαλώντας,

να γίνει το δικό Του θέλημα,

για τον εαυτό μας

και την χώρα μας.

Μήν θυμώνετε με τούς πολιτικούς,

τούς τηλεαστέρες,

τούς διαπλεκόμενους

καί λοιπούς, πνευματικά ελάχιστους.

"Δείχνουν νικητές κι είναι νικημένοι,

δείχνουν ζωντανοί κι' είναι πεθαμένοι"

Δεν καταλαβαίνουν,

δέν λυπούνται,

δεν έχουν τύψεις,

δεν γνωρίζουν πατρίδα.

Να θυμώνετε αντιθέτως,

με τόν εαυτό σας πού ένα βήμα,

ή μιά ειλικρινής στιγμή, σας χωρίζει

από την σωτηρία και την αλήθεια,

πού πάντα περιμένουν πλάι σας.

Κάθε μέρα, ένα βηματάκι.

Μιά καλή σκεψη, μια καλη πράξη,

ένα κλείσιμο για λίγο τής τηλεόρασης

για μια μικρή προσευχή,

μια ευλογία για έναν εχθρό.

Μικρά παιδικά βηματάκια

για να βάλουμε τον εαυτό μας,

στήν άλλη διάσταση.

Τής πίστης,

τής χαράς,

τής ελπίδας

και τελικά τής αγάπης.

Ότι τόσο δά ελάχιστο κάνει

ο καθένας μας για τον εαυτό του,

το κάνει τελικά, για την χώρα του.

Μόνο αν αλλάξω εγώ,

αλλάζουν όλα γύρω μου.

Ο Θεός να με συγχωρήσει,

πού αν και νήπιο, τολμάω,

να διδάσκω.

Πείτε το ποιητική αδεία,

η συνθετική παραζάλη.

Καί συγχωρείστε με.

Να΄μαστε όλοι ευλογημένοι!

*Σταμάτης Σπανουδάκης*