Μεγάλο και αιώνιο το πρόβλημα του πόνου.
Το μελέτησαν φιλόσοφοι και κοινωνιολόγοι και ψυχολόγοι και άλλοι πολλοί.
Την αυθεντικότερη ωστόσο απάντηση τη δίνει ο χριστιανισμός, η πίστη, ο νόμος του Θεού. Και η απάντηση είναι διπλή.
Θεολογικά είναι συνέπεια της πτώσεως, όπως όλα τα κακά... Είναι αποτέλεσμα της κακής χρήσεως της ελευθερίας. Είναι καρπός της παρακοής.
Ηθικά είναι ευκαιρία και μέσον αρετής και τελειώσεως.
Θα σέβομαι πάντα τον Θεό- λέγει ο Θεολόγος. Γρηγόριος - όσα ενάντια και αν επιτρέπει να με βρουν. Ο πόνος για μένα είναι φάρμακο σωτηρία.
Ο δε Μέγας Βασίλειος λέγει:
«Εφ' όσον μάς ετοιμάζει ο Θεός το στεφάνι της βασιλείας Του, αφορμή για αρετή ας γίνει η ασθένεια».
Οι θλίψεις θα πει και ο Ιερός Χρυσόστομος μάς φέρνουν πιο κοντά στο Θεό. Και όταν σκεφτόμαστε το αιώνιο κέρδος των θλίψεων δεν θα στεναχωριόμαστε.
(Ορθόδοξα μηνύματα, εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου