Οι στεναχώριες τρώνε το άνθρωπο

 

Οι στε­να­χώ­ριες τρώ­νε αυ­τούς που βα­σα­νί­ζον­ται χω­ρίς τη βο­ή­θεια του Θεού να τε­λειώ­σουν τις δου­λειές τους, να εξα­σφα­λί­σουν όλες τις ανέ­σεις, να προ­λά­βουν όλα τα τα­ξί­δια, να πραγ­μα­το­ποι­ή­σουν όλα τα σχέ­διά τους, να ικα­νο­ποι­ή­σουν όλες τις επι­θυ­μί­ες τους. 

Αυ­τοί χτί­ζουν και κά­ποιο αό­ρα­το χέρι γκρε­μί­ζει. 

Αυ­τοί μα­ζεύ­ουν και κά­ποιος αό­ρα­τος άνε­μος τα σκορ­πί­ζει. 

Αυ­τοί τρέ­χουν, αλλά κά­ποιος μα­κραί­νει το τα­ξί­δι τους και απο­μα­κρύ­νει το στό­χο τους. 

Γι' αυτό το λόγο οι άθε­οι και οι άπι­στοι, 

τρώ­νε τον εαυ­τό τους. 

Με­γα­λώ­νουν πριν την ώρα τους, χά­νουν τη δύ­να­μή τους, την υπο­μο­νή τους, βα­σα­νί­ζουν το μυα­λό τους, απο­δυ­να­μώ­νε­ται η θέ­λη­σή τους. 

Τους ρω­τά­νε: 

Για ποιό λόγο εί­στε έτσι; 

Και απαν­τά­νε: 

Στε­να­χώ­ριες, στε­να­χώ­ριες... 

Οι καη­μέ­νοι άν­θρω­ποι φόρ­τω­σαν πάνω τους τις στε­να­χώ­ριες του Θεού. 

Και οι στε­να­χώ­ριες του Θεού δεν μπο­ρούν να φύ­γουν,

χω­ρίς τη δύ­να­μη του Θεού, ούτε οι δου­λειές του Θεού μπο­ρούν να τε­λειώ­σουν, χω­ρίς την σο­φία του Θεού.

✝️Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς