Ο Θεός όμως έχει...

 Κάποτε ἐπισκέφτηκε κάποιος τὸν Ἅγιο Νεκτάριο καὶ τοῦ εἶπε: 

- Σεβασμιότατε, χρωστῶ 25 δραχμὲς (πολλὰ λεφτὰ γιὰ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη). Αὔριο τὸ γραμμάτιο λήγει καὶ πάω χαμένος... Δεκάρα δὲν ἔχω καὶ σὲ παρακαλῶ νὰ μὲ βοηθήσεις. 

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος καλεῖ τὸν ταμία του καὶ τοῦ λέει: 

- Κωστή, δῶσε 25 δραχμὲς στὸν ἄνθρωπο. 

Καὶ φωνάζει ἀπὸ μέσα ὁ Κωστὴς στὸν Ἅγιο καὶ τοῦ λέει: 

- Δὲν ἔχουμε Σεβασμιότατε. 

- Γιὰ κοίταξε Κωστή, γιατὶ εἶναι ἀνάγκη... 

- Σεβασμιότατε τὸ ταμεῖο ἔχει ὅλο καὶ ὅλο 25 δραχμὲς καὶ εἴμαστε στὴν ἀρχὴ τοῦ μήνα. Πῶς θὰ βγάλουμε τὸ μήνα; 

- Δῶσε Κωστὴ καὶ ἔχει ὁ Θεός! 

Ὁ Κωστὴς μουρμουρίζοντας ἔδωσε τὶς 25 δραχμὲς καὶ ὁ ξένος ἔφυγε. Δὲν εἶχε ὅμως περάσει ἀρκετὴ ὥρα καὶ ἔρχεται μία εἰδοποίηση ἀπὸ τὴν Ἀρχιεπισκοπὴ πού ἔλεγε τὰ ἑξῆς: ''Παρακαλεῖται ὁ Πενταπόλεως Νεκτάριος τὸ ἀπόγευμα τῆς ἰδίας ἡμέρας νὰ τελέσει γάμο (πλουσιοτάτης τῆς ἐποχῆς ἐκείνης Οἰκογενείας), ἔχοντας μαζὶ τοὺς 4 φοιτητὲς τῆς Ριζαρείου Σχολῆς γιὰ νὰ ψάλλουν Βυζαντινά, καθότι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἀσθένησε ἐκτάκτως. Πράγματι ὁ Ἅγιος Νεκτάριος ἔκανε τὴ στέψη καὶ τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν, ἀφοῦ τοὺς περιποιήθηκαν τόσο τὸν Ἅγιο ὅσο καὶ τοὺς ψάλτες καὶ στὸ τέλος, τοὺς πρόσφεραν ἀπὸ ἕναν φάκελο. Ἄνοιξαν οἱ 4 φοιτητὲς τοὺς φακέλους τοὺς καὶ βρῆκε ὁ καθένας τους ἀπὸ 20 δραχμὲς μέσα δηλ. σύνολο 80 δραχμές. Ἄνοιξε καὶ ὁ Ἅγιος Νεκτάριος τὸ φάκελό του καὶ βρῆκε μέσα 100 δραχμές. Ἔλαβαν λοιπὸν συνολικὰ 180 δραχμές, οἱ ὁποῖες παραδόθηκαν στὸν Κωστή, στὸν ταμία, ὁ ὁποῖος κατ' ὁμολογία τοῦ ἰδίου κατεπλάγη καὶ οὐδέποτε πλέον ἐξέφερε γνώμη στὶς ἐντολὲς τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου. Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος ἔκανε ἐπὶ τὴ εὐκαιρία ἔκανε ἕνα σοβαρὸ μάθημα, λέγοντας ἐπιγραμματικώς στὸν Κωστὴ: 

- Κωστὴ ἐμεῖς δὲν ἔχουμε. Ὁ Θεὸς ὅμως πάντα ἔχει καὶ πρόσεχε! Αὐτὰ εἶναι καὶ γιὰ ἐμᾶς, πού πνιγόμαστε σὲ μία κουταλιὰ νερό... 

✞ Δημήτριος Παναγόπουλος, Ἱεροκήρυκας