Κάποτε 3 παλικάρια ἒπισκέφτηκαν τὸν ἅγιο Πορφύριο καὶ πῆραν μαζί τους καὶ μιὰ κοπέλα ποὺ ἐπειδὴ φοροῦσε παντελόνι δὲν μπῆκε νὰ τὸν δεῖ ὅπως οἱ ἄλλοι καὶ περίμενε ἔξω. Μόλις τελείωσε μαζί τους, ὁ Ἅγιος τοὺς εἶπε: πέστε καὶ στὴ Δέσποινα νὰ ἔρθει μέσα.
Ἡ κοπέλα τὰ ἔχασε: δὲν σᾶς εἶπα νὰ μὴν τοῦ πεῖτε τίποτα;
Ὄχι μόνο δὲν τοῦ εἴπαμε τίποτα, ἀλλὰ σὲ καλεῖ μὲ τὸ ὄνομά σου νὰ μπεῖς.
Μπαίνει. Τῆς λέει ὁ Ἅγιος: καλὰ κάνεις καὶ φορᾶς παντελόνι, κάνει κρύο σήμερα. Νὰ σοῦ πῶ καὶ τὶ σὲ ἀπασχολεῖ; Αὐτὸ κι αὐτό.
Ἡ κοπέλα κατάλαβε ὅτι μίλησε στὴν καρδιά της καὶ ἄλλαξε ζωή.
Νοῦς ὁρᾶ καὶ νοῦς ἀκούει λέγαν οἱ πρόγονοί μας. Ὀ νοῦς τοῦ Ἀγίου ἔβλεπε καὶ ἄκουγε -κ α θ α ρ ά.
Στὸ προηγούμενο περιστατικὸ κάποιοι ἀπὸ μᾶς θὰ μέναμε στὸ παντελόνι. Ἐγωιστὲς καὶ ἠθικιστὲς μὲ δαιμονικὴ ἔπαρση ποὺ δὲν ἀνέχονται κάποιος νὰ εἶναι διαφορετικὸς ἀπὸ αὐτούς. Δὲν ὑπάρχει χῶρος γιὰ τὸν διαφορετικὸ ἄνθρωπο.
Ἔλα ὅμως ποὺ ὀ Ἅγιος πάντοτε θὰ τοὺς διαψεύδει!
+ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου