Με αγάπη ο εχθρός σου

 Έχεις, ας πούμε, μία δυσκολία με το παιδί σου. Πάρε το παιδί σου και πήγαινε κάπου να φας μαζί του. Κάνε του ένα τραπέζι. Δώστου μια δυνατότητα άνεσης. Δεν είναι ανάγκη να του κάνεις κατηχητικό ούτε κήρυγμα ούτε να τον κολλήσεις στον τοίχο.. Μην του πεις τίποτα! Άστον. Αν θέλει θα σου πει ο ίδιος. Κάνε του ένα δώρο, κάτι που ξέρεις ότι του αρέσει. Πρόσφερέ του κάτι το οποίο θα τον ευχαριστήσει, θα τον χαροποιήσει.

Αυτά, όσο κι αν σας φαίνονται παράξενα, στους μοναχικούς κύκλους, στον κόσμο των μοναχών, πολλές φορές οι γέροντες -και οι γέροντες οι δικοί μας που ήταν τραχοίς και αυστηροί άνθρωποι- μετήρχοντο αυτά τα πράγματα και έτσι έδειχναν την αγάπη τους και βοηθούσαν τις ψυχές των αδυνάτων ανθρώπων. 

Μια φορά ο Γέρων Παΐσιος μου έστειλε κάτι μαργαρίτες από τον κήπο του. Ήταν κάποια παιδιά εκεί.

-Πού θα πάτε παιδιά;

-Πάμε στη Νέα Σκήτη. 

-Θα δείτε τον παπαΘανάση; 

-Θα τον δούμε.

-Ωραία! 

Έκοψε κάτι μαργαρίτες, τις έβαλε σε ένα φάκελο, τις έστειλε και μου έγραψε απ' έξω:

"Με αγάπη ο εχθρός σου!"

Κοίταξε, ένα απλό πράγμα! Αν τα κάναμε αυτά με τα παιδιά μας και τους συζύγους μας σίγουρα θα βρίσκαμε πολλές λύσεις. Εάν μέσα στους χώρους των ασκητών και των μοναχών υπάρχει τέτοια λεπτότητα πόσο μάλλον μέσα στην οικογένειά σου, μέσα στο σπίτι σου, στα παιδιά σου. Μάθε αυτό το πράγμα! Εδώ ο Ιωάννης της Κλίμακος -το κελί του στο Σίνα ήταν κάτω από ένα βράχο!- κι έγραψε στο βιβλίο του: "Η τράπεζα και το γεύμα της αγάπης και τα ειλικρινή δώρα μαλακώνουν την οργισμένη ψυχή και διαλύουν και το μίσος". Απλά πράγματα. Άρχισε από αυτά τα απλά πράγματα!

π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού