Ο προορισμός του ανθρώπου

 

Μη λυπήσαι παιδί μου μήτε να ενθυμήσαι το παρελθόν διότι εκείνα απέρασαν. Άνθρωποι είμεθα και τέκνα παραβάσεως.

Δι’ αυτό συγκατάβασιν θα κάμει ο Κύριος και εν μετανοία, όλα τα συγχωρεί. Ναι παιδί μου... Διότι ενόσω ζούμε αυτή η ζωή δεν έχει ανάπαυσιν. Ζυμωμένη με τα βάσανα είναι... ανάμικτα όλα... 

Αυτά που μας φαίνονται άσχημα, αυτά παιδί μου αφήνουν κέρδος στην ψυχήν μας... 

Η έρημος παιδί μου έχει άλλους πειρασμούς... και ο κόσμος άλλους... 

Ας σκεπάζει ο ένας τα σφάλματα του άλλου.

Ω! μάταιε κόσμε! ψεύτικε ντουνιά, κανένα καλόν δεν έχεις επάνω σου.

Μέσα στις θλίψεις παιδί μου θα βρεις τον γλυκύτατον Ιησούν... 

Ο προορισμός του ανθρώπου, αφού γεννηθεί είναι να βρει τον Θεόν.

(Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής,“Έκφραση μοναχικής εμπειρίας”)