Ο φόβος Του Θεού

 Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ πολὺς σεβασμός, ἡ ευλάβεια, ἡ πνευματικὴ συστολή, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν πολλὴ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό.

Ὅπως κανεὶς αἰσθάνεται μιὰ συστολὴ μπροστὰ σὲ κάποιο σεβάσμιο πρόσωπο, ἔτσι αἰσθάνεται καὶ ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει φόβο Θεοῦ, ὅπου κι ἂν βρεθῆ, γιατὶ παντοῦ αἰσθάνεται τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ. «Τὰ Χερουβεὶμ φόβῳ παριστάμενα»*23,* δὲν λέει; Αὐτὴ ἡ συστολὴ καὶ ὁ φόβος ἔχουν μέσα εἰρήνη καὶ ἀγαλλίαση· δὲν ταλαιπωροῦν τὸν ἄνθρωπο. «Δουλεύσατε τῷ Κυρίῳ ἐν φόβῳ καὶ ἀγαλλιᾶσθε αὐτῷ ἐν τρόμῳ»*24,* λέει ὁ Ψαλμωδός.

– Γέροντα, τί σχέση ἔχει ἡ ἥσυχη συνείδηση μὲ τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ ;

–Μά, ἂν ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχη φόβο Θεοῦ, τί συνείδηση θὰ ἔχη; Χωρὶς τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ εὔκολα μπορεῖ νὰ καταπατήση τὴν συνείδηση του, καὶ τότε ὁ ἄνθρωπος παύει νὰ εἶναι ἄνθρωπος.

*23* Βλ. Τριαδικὸς Ὕμνος πλ. Β´ ἤχου, Ὄρθρος Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ὡρολόγιον τὸ Μέγα, ἔκδ. «Ἀποστολικῆς Διακονίας», Ἀθήνα 142001, σ. 59.

*24* Ψαλμ. 2, 11.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς»