Και έρχεσαι εσύ και μου λές...

 

Έχασα το νόημα. Χρόνια τώρα το ψάχνω.

Και έρχεσαι εσύ και μου λές:

“Μην ψαχνεις τα Χριστουγεννα σε χιονια,σε στολίδια.Μην τα ψάχνεις σε δώρα και χοντρούς Αη-Βασίληδες.Σε στολισμένα δέντρα,σε τσάντες φορτωμένες δώρα,σε κόκκινα σκουφάκια.Σε τραγούδια,πανηγύρια, τραπέζια γεμάτα φαγητά.

Μην ψαχνεις τα Χριστουγεννα γύρω σου.Δεν θα τα βρεις πουθενά.Γι’ αυτό η μελαγχολία σου.

Γι’ αυτό χάνεται η χαρά οταν τα φωτα σβήσουν.Όταν περάσουν οι γιορτές.

Τα Χριστούγεννα είναι μέσα σου.Στην καρδιά σου.Το δέντρο σου το στόλισες,την καρδιά σου την στόλισες;Την καθάρισες;Την ετοιμασες να δεχτεί τον Χριστό;

Ένιωσες το μήνυμα της γέννησης Του;

Το άγγελμα της σωτηρίας μας;

Την ελπίδα,την χαρά,την ενσαρκωση του Λόγου;

Γι’ αυτό σου λέω.

Μην ψάχνεις τα Χριστούγεννα μέσα στον κόσμο.Ψάξε τον Χριστό.Ψάξε την καρδιά σου.”

Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη!

*Ψυχής Αγγίγματα*