Γιατὶ οἱ ἄνθρωποι κουράστηκαν μὲ ὅλων τὰ καμώματα καὶ προσωπικὰ ὁ καθένας μὲ τὰ δικὰ του. Γιατὶ μᾶς κουράζει τὸ κακό. Μᾶς κουράζει ὁ κακός. Μᾶς κουράζει ἡ ἀνομία καὶ φτάνουμε στὸ σημεῖο πού εἶχε φτάσει μιά φορὰ ὁ προφητάναξ Δαυίδ, ὁ προφήτης καὶ βασιλιάς, κι ἔλεγε: «ἀπηνήνατο παρακληθῆναι ἡ ψυχὴ μου» - δὲν θέλω οὔτε νὰ παρηγορηθῶ. Με τίποτε. Με τίποτε, καὶ πολλοὶ συνάνθρωποὶ μας τὶ λένε; Θέλω τὸ βράδυ πού κατεβάζω τὰ σκουπίδια, νὰ ἀφήσω τὸν ἑαυτὸ μου μὲ τὰ σκουπίδια νὰ τελειώνω. Τα' χετε ἀκούσει, τὰ' χουμε ἀκούσει, ὅλοι τ' ἀκοῦμε.
Γι' αὐτὸ ἀκριβῶς «ὅπου ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ Χάρις». Ὁ αἰῶνας αὐτὸς εἶναι ὁ αἰῶνας τοῦ Θεοῦ. Ὁ αἰῶνας τῆς ἐκκλησίας. Ὁ αἰῶνας τῆς μετανοίας. Ὁ αἰῶνας τῆς προκλητικῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Ὁ αἰῶνας τῆς ἐπιστροφῆς τῶν ἀσώτων καὶ παραστρατημένων στὸν μεγάλο μᾶς Πατέρα, στὴν Ἁγία μας Ἐκκλησία πού 'ναὶ ἡ ἀγκαλιὰ τοῦ Χριστοῦ.
✞ Γέροντας Ἀνανίας Κουστένης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου