Μια δασκάλα έφερε μπαλόνια στο σχολείο. Ζήτησε από τους μαθητές να τα φουσκώσουν και να γράψουν το όνομα τους πάνω. Αφού τα παιδιά φούσκωσαν τα μπαλόνια και έγραψαν το όνομα τους, η δασκάλα τα πήρε και τα άδειασε στο διάδρομο του σχολείου ανακατεύοντας τα.
«Έχετε 5 λεπτά να βρείτε το μπαλόνι που γράφει το όνομα σας» είπε. Τα παιδιά έψαξαν μανιωδώς τα μπαλόνια, αλλά κανένα δεν βρήκε το δικό του.
Τότε η δασκάλα τους ζήτησε να πιάσουν το πρώτο μπαλόνι που θα βρουν και να το δώσουν στο παιδί που γράφει το όνομα του. Σε λιγότερο από δύο λεπτά, όλοι κρατούσαν το δικό τους μπαλόνι.
Τότε η δασκάλα είπε στα παιδιά:
«Αυτά τα μπαλόνια είναι σαν την ευτυχία. Δε θα τη βρούμε αν ψάχνουμε μόνο τη δική μας. Αν όμως νοιαζόμαστε και για την ευτυχία του άλλου, τότε αυτό θα μας βοηθήσει σίγουρα να βρούμε τη δική μας.»
Όταν η μετάδοση της σοφίας για βασικές αξίες της ζωής γίνεται σε εκπαιδευτικό περιβάλλον, έχει τόσο μεγάλο αντίκτυπο...
🎈🎈🎈
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου