Λέγεται, ότι κάποτε η Παναγία περνούσε από ένα ωραιότατο περιβόλι, με πολύ ωραία άνθη!
Μάλιστα ένα από τα άνθη αυτά Την εντυπωσίασε τόσο, αλλά όταν το έφερε στην μύτη Tης διαπίστωσε ,ότι δεν είχε καμμία ευωδία.
Δεν μύριζε καθόλου!
Μόνο εξωτερική αίγλη και ομορφιά είχε.
Η Παναγία μας τόσο λυπήθηκε, για το ωραίο αλλά άοσμο εκείνο άνθος, που το χάϊδεψε και είπε:
- Καημένο άνθος! Γιατί εσύ να μην ευωδιάζεις;
Και όταν άγγιξαν τα χέρια της Παναγίας το άνθος, τότε εκείνο αμέσως ανέδωσε τόσο άρωμα, που πλέον όσοι περνούσαν από εκείνο το περιβόλι αναρωτιόντουσαν:
Τί γίνεται εδώ,
τί ευωδία είναι αυτή!
Άνθρωποι που έχουν μεν εξωτερική εμφάνιση, αλλά μέσα τους δεν ευωδιάζουν, είναι ένα κρύο πράγμα.
Μάλιστα μερικοί αναδύουν και δυσοσμία βαριά.
Όταν όμως οι άνθρωποι έχουν σχέση με την Παναγία, αμέσως όλα αλλάζουν, αλλοιώνονται και γίνονται σαν εκείνο το ευωδιαστό άνθος!
Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου